< Jobs 29 >
1 Då heldt Job fram med talen sin og sagde:
约伯又接着说:
2 «Å, var eg som i fordums måna’r, som den gong Gud mi verja var,
惟愿我的景况如从前的月份, 如 神保守我的日子。
3 då yver meg hans lampa skein, som lyste meg i myrkret fram,
那时他的灯照在我头上; 我借他的光行过黑暗。
4 slik som eg var i mogne manndom, då Gud var ven i huset mitt,
我愿如壮年的时候: 那时我在帐棚中, 神待我有密友之情;
5 då Allvald endå med meg var, og mine born eg kring meg såg,
全能者仍与我同在; 我的儿女都环绕我。
6 då eg i fløyte foten tvådde, og olje rann av fjellet nær meg,
奶多可洗我的脚; 磐石为我出油成河。
7 då eg til porten steig i byen, og sessen min på torget tok!
我出到城门, 在街上设立座位;
8 Ungdomen såg meg, løynde seg; dei gamle reiste seg og stod;
少年人见我而回避, 老年人也起身站立;
9 hovdingar stogga midt i talen og lagde handi på sin munn;
王子都停止说话, 用手捂口;
10 og røysti tagna hjå dei gjæve, og tunga seg til gomen kleimde;
首领静默无声, 舌头贴住上膛。
11 dei som meg høyrde, sælka meg, og dei som såg meg, vitna for meg.
耳朵听我的,就称我有福; 眼睛看我的,便称赞我;
12 Eg berga arming når han ropa, og farlaus som var utan hjelp;
因我拯救哀求的困苦人 和无人帮助的孤儿。
13 velsigning fekk eg frå forkomne, og enkjor fekk eg til å jubla.
将要灭亡的为我祝福; 我也使寡妇心中欢乐。
14 Rettferd var min, eg hennar bunad; rett var mi kappa og mi kruna.
我以公义为衣服, 以公平为外袍和冠冕。
15 Eg for den blinde auga var, og føter var eg for den halte.
我为瞎子的眼, 瘸子的脚。
16 Ein far eg var for fatigfolk; eg for ukjende saki granska.
我为穷乏人的父; 素不认识的人,我查明他的案件。
17 På brotsmann tennerne eg knekte, reiv fengdi utor gapet hans.
我打破不义之人的牙床, 从他牙齿中夺了所抢的。
18 Eg sagde: «I reiret skal eg døy, med dagar talrike som sand.
我便说:我必死在家中, 必增添我的日子,多如尘沙。
19 Til roti mi skal vatnet trengja, dogg bu ved natt på greini mi;
我的根长到水边; 露水终夜沾在我的枝上。
20 mi æra held seg frisk hjå meg, bogen vert ny handi mi.»
我的荣耀在身上增新; 我的弓在手中日强。
21 Dei høyrde ventande på meg, og lydde stilt på rådi mi.
人听见我而仰望, 静默等候我的指教。
22 Og ikkje la dei mot mitt ord, min tale draup ned yver deim.
我说话之后,他们就不再说; 我的言语像雨露滴在他们身上。
23 På meg dei bia som på regn, ja, som vårregn opna munnen.
他们仰望我如仰望雨, 又张开口如切慕春雨。
24 Eg smilte til mismodige, mitt andlit fekk dei ikkje myrkt.
他们不敢自信,我就向他们含笑; 他们不使我脸上的光改变。
25 Når eg deim vitja, sat eg fremst, sat som ein konge i sin herflokk, lik ein som trøystar syrgjande.
我为他们选择道路,又坐首位; 我如君王在军队中居住, 又如吊丧的安慰伤心的人。