Jobs 28
1 Sylv hev sin stad, der dei det finn, og gullet, som dei reinsa vinn,
— «Шүбһисизки, күмүч тепилидиған канлар бар, Алтунниң тавлинидиған өз орни бардур;
2 og jarn fram or jordi fær, og kopar ut or steinen bræ’r;
Төмүр болса йәр астидин қезивелиниду, Мис болса таштин еритилип елиниду.
3 På natteskuggen gjer dei slutt og myrkheims steinar granskar ut.
Инсанлар [йәр астидики] қараңғулуққа чәк қойиду; У йәр қәригичә чарлап жүрүп, Қараңғулуққа тәвә, өлүмниң сайисидә турған ташларни издәйду.
4 Djupt under by med annsamt liv i gruvor bergmenn kliv og sviv.
У йәр йүзидикиләрдин жирақ җайда тик болған қудуқни колайду; Мана шундақ адәм аяқ басмайдиған, унтулған йәрләрдә улар арғамчини тутуп бошлуқта пулаңлап жүриду, Кишиләрдин жирақта есилип туриду.
5 På jordi brødkorn fram dei driv, men inni upp som eld dei riv.
Ашлиқ чиқидиған йәр, Тәкти коланғанда болсаялқундәк көрүниду;
6 Safiren sit i steinar der, og der seg og gullklumpar ter,
Йәрдики ташлар арисидин көк яқутлар чиқиду, Униңда алтун рудисиму бардур.
7 Ei ørnen kjenner denne veg, for haukesyn han løyner seg.
У йолни һеч қандақ алғур қуш билмәйду, Һәтта сарниң көзиму униңға йәтмигән.
8 Ei stolte rovdyr vegen fann, og løva aldri gjeng på han.
Һакавур житқучларму у йәрни һеч дәссәп бақмиған, Әшәддий ширму у җайдин һеч қачан өтүп бақмиған.
9 På harde steinen dei handi legg; då sturtar mang ein bergevegg.
Инсан балиси қолини чақмақ тешиниң үстигә тәккүзиду, У тағларни йилтизидин қомуриветиду.
10 I berget seg gangar grev og skodar mang ein skatt so gjæv.
Ташлар арисидин у қаналларни чапиду; Шундақ қилип униң көзи һәр хил қиммәтлик нәрсиләрни көриду;
11 Dei dytter til for rennand’ å, det løynde fram for ljoset må.
Йәр астидики еқинларни тешип кәтмисун дәп уларни тосувалиду; Йошурун нәрсиләрни у ашкарилайду.
12 Men visdomen, kvar er han å få? Og kvar skal ein vitet nå?
Бирақ даналиқ нәдин тепилар? Йорутулушниң макани нәдиду?
13 Slett ingen veit hans verd og vinst; i manneheim han ikkje finst;
Инсан балилири униң қиммәтликлигини һеч билмәс, У тирикләрниң зиминидин тепилмас.
14 Avgrunnen dyn: «Her ei han er!» Og havet segjer: «Ikkje her!»
[Йәр] теги: «Мәндә әмәс» дәйду, Деңиз болса: «Мән биләнму биллә әмәстур» дәйду.
15 Du kann’kje kjøpa han for gull, men sylv ei vega prisen full,
Даналиқни сап алтун билән сетивалғили болмайду, Күмүчниму униң билән бир таразида тартқили болмас.
16 og ei for gull ifrå Ofir, ei for onyks, ei for safir.
Һәтта Офирда чиқидиған алтун, ақ һеқиқ яки көк яқут биләнму бир таразида тартқили болмайду.
17 Ei gull og glas er nok til kaup, og ei til byte fingull-staup.
Алтун вә хрусталъниму униң билән селиштурғили болмайду, Есил алтун қача-қучилар униң билән һеч алмаштурулмас.
18 Korall, krystall gjeld ikkje her. Visdom er meir enn perlor verd.
У үнчә-марҗан, хрусталъни адәмниң есидин чиқириду; Даналиқни елиш қизил яқутларни елиштин әвзәлдур.
19 Topas frå Kus er altfor ring, ja, reinast gull vert ingen ting.
Ефиопийәдики сериқ яқут униңға йәтмәс, Сериқ алтунму униң билән бәслишәлмәйду.
20 Visdomen, kvar kjem han ifrå? Og kvar skal ein til vitet nå?
Ундақта, даналиқ нәдин тепилиду? Йорутулушниң макани нәдиду?
21 Det ingen veit på denne jord; ei fugl det fann, kvar helst han for.
Чүнки у барлиқ һаят егилириниң көзидин йошурулған, Асмандики учар-қанатлардинму йошурун туриду.
22 Avgrunn og daude segjer greidt: «Eit gjetord er alt det me veit.»
Һалакәт вә өлүм пәқәтла: «Униң шөһритидин хәвәр алдуқ» дәйду.
23 Men Gud han kjenner denne veg; han veit kvar visdom løyner seg.
Униң маңған йолини чүшинидиған, Туридиған йерини билидиған пәқәтла бир Худадур.
24 Han skodar heilt til heimsens tram, og under himmeln ser han fram.
Чүнки Униң көзи йәрниң қәригичә йетиду, У асманниң астидики барлиқ нәрсиләрни көриду.
25 Då vinden han med vegti vog og sette mål for vatnet og,
У шамалларниң күчини таразиға салғанда, [Дунияниң] сулирини өлчигәндә,
26 då han gav regnet lovi si og ljomet veg å ganga i,
Ямғурларға қанунийәт чүшүргинидә, Гүлдүрмаминиң чақмиқиға йолини бекиткинидә,
27 då såg han og synte fram og granska honom umhugsam.
У чағда У даналиққа қарап уни баян қилған; Уни нәмунә қилип бәлгүлигән; Шундақ, У униң баш-айиғиға қарап чиқип,
28 Til menneskja han sagde so: «I Herrens otte visdom sit, og fly det vonde, det er vit.»»
Инсанға: «Мана, Рәбдин қорқуш даналиқтур; Яманлиқтин жирақлишиш йорутулуштур» — дегән».
