Jobs 28
1 Sylv hev sin stad, der dei det finn, og gullet, som dei reinsa vinn,
Tiyak na mayroong isang mina ng pilak, isang lugar kung saan dinadalisay nila ang ginto.
2 og jarn fram or jordi fær, og kopar ut or steinen bræ’r;
Hinuhukay ang bakal mula sa lupa; tinutunaw ang tanso mula sa bato.
3 På natteskuggen gjer dei slutt og myrkheims steinar granskar ut.
Nagtatakda ang tao ng wakas sa kadiliman at hinahanap sa pinakamalayong hangganan, ang mga bato sa karimlan at makapal na kadiliman.
4 Djupt under by med annsamt liv i gruvor bergmenn kliv og sviv.
Gumagawa siya ng isang hukay pangminahan malayo sa kung saan naninirahan ang mga tao, mga lugar na nalimutan ng kaninumang paa. Naglalambitin siya malayo sa ibang mga tao; pabalik-balik na umiindayog.
5 På jordi brødkorn fram dei driv, men inni upp som eld dei riv.
Tungkol sa lupa, mula kung saan nanggagaling ang tinapay, tinutupok ito sa ilalim na parang ng apoy.
6 Safiren sit i steinar der, og der seg og gullklumpar ter,
Ang mga bato nito ay ang lugar kung saan matatagpuan ang mga safiro, at ang alabok nito ay naglalaman ng ginto.
7 Ei ørnen kjenner denne veg, for haukesyn han løyner seg.
Walang ibong mahuhuli ang nakakaalam ng landas patungo rito, ni nakita ito ng mata ng palkon.
8 Ei stolte rovdyr vegen fann, og løva aldri gjeng på han.
Hindi pa nalalakaran ang ganitong landas ng mga mapagmalaking hayop, ni dumaan na doon ang mabangis na leon.
9 På harde steinen dei handi legg; då sturtar mang ein bergevegg.
Ipinapatong ng isang tao ang kaniyang kamay sa matigas na bato; itinataob niya ang mga bundok sa kanilang mga ugat.
10 I berget seg gangar grev og skodar mang ein skatt so gjæv.
Bumubutas siya ng mga lagusan sa mga bato; nakikita ng kaniyang mata ang bawat mahahalagang bagay doon.
11 Dei dytter til for rennand’ å, det løynde fram for ljoset må.
Ginagapos niya ang mga batis para hindi sila umaagos; anumang nakatago roon kaniyang dinadala sa liwanag.
12 Men visdomen, kvar er han å få? Og kvar skal ein vitet nå?
Saan kaya matatagpuan ang karunungan? Saan kaya ang lugar ng pang-unawa?
13 Slett ingen veit hans verd og vinst; i manneheim han ikkje finst;
Hindi alam ng tao ang halaga nito; ni hindi ito natatagpuan sa lupain ng mga buhay.
14 Avgrunnen dyn: «Her ei han er!» Og havet segjer: «Ikkje her!»
Sinasabi ng malalim na mga tubig sa ilalim ng lupa, “Wala ito sa akin'; Sinasabi ng karagatan, “Wala ito sa akin.'
15 Du kann’kje kjøpa han for gull, men sylv ei vega prisen full,
Hindi ito matatamo kapalit ng ginto; ni hindi matitimbang ang pilak bilang presyo nito.
16 og ei for gull ifrå Ofir, ei for onyks, ei for safir.
Hindi ito matutumbasan ng ginto ng Ofir, ng mahalagang oniks o safiro.
17 Ei gull og glas er nok til kaup, og ei til byte fingull-staup.
Ang halaga nito ay hindi matutumbasan ng ginto at kristal; ni hindi ito maipagpapalit sa mga alahas ng mainam na ginto.
18 Korall, krystall gjeld ikkje her. Visdom er meir enn perlor verd.
Hindi karapat-dapat banggitin ang koral o haspe; tunay nga, ang presyo ng karunungan ay higit kaysa sa mga rubi.
19 Topas frå Kus er altfor ring, ja, reinast gull vert ingen ting.
Hindi ito matutumbasan ng topaz ng Etiopia; ni hindi ito mapapahalagahan sa purong ginto.
20 Visdomen, kvar kjem han ifrå? Og kvar skal ein til vitet nå?
Kung gayon, saan nga nagmumula ang karunungan? Saan ang lugar ng pang-unawa?
21 Det ingen veit på denne jord; ei fugl det fann, kvar helst han for.
Natatago ang karunungan mula sa mga mata ng lahat ng mga buhay na bagay at pinanatiling nakatago mula sa mga ibon ng mga kalangitan.
22 Avgrunn og daude segjer greidt: «Eit gjetord er alt det me veit.»
Sinasabi ng Pagkawasak at Kamatayan, 'Isa lamang sabi-sabi tungkol dito ang narinig ng aming mga tainga.'
23 Men Gud han kjenner denne veg; han veit kvar visdom løyner seg.
Nauunawaan ng Diyos ang landas patungo rito; Alam niya ang lugar nito.
24 Han skodar heilt til heimsens tram, og under himmeln ser han fram.
Dahil tumitingin siya hanggang sa mga pinakadulo ng daigdig at nakikita lahat ng nasa ilalim ng mga kalangitan.
25 Då vinden han med vegti vog og sette mål for vatnet og,
Sa nakaraan, ginawa niya ang pwersa ng hangin at binaha-bahagi ang mga tubig ayon sa sukat.
26 då han gav regnet lovi si og ljomet veg å ganga i,
Gumawa siya ng isang kautusan para sa ulan at isang landas para sa kidlat ng kulog.
27 då såg han og synte fram og granska honom umhugsam.
Pagkatapos nakita niya ang karunungan at ipinahayag ito; tunay nga, itinatag niya ito at sinuri niya ito.
28 Til menneskja han sagde so: «I Herrens otte visdom sit, og fly det vonde, det er vit.»»
Sa mga tao sinabi niya, 'Tingnan ninyo, ang takot sa Panginoon — iyan ang karunungan; ang lumayo sa kasamaan ay pang-unawa.”
