Jobs 28
1 Sylv hev sin stad, der dei det finn, og gullet, som dei reinsa vinn,
Doprawdy, istnieją złoża, [z których pochodzi] srebro, i miejsca, [gdzie] złoto się oczyszcza.
2 og jarn fram or jordi fær, og kopar ut or steinen bræ’r;
Żelazo się wydobywa z ziemi, a miedź wytapia z kamienia.
3 På natteskuggen gjer dei slutt og myrkheims steinar granskar ut.
Kładzie się kres ciemności i przeszukuje się wszystko dokładnie, kamienie [leżące] w ciemności i cieniu śmierci.
4 Djupt under by med annsamt liv i gruvor bergmenn kliv og sviv.
Rzeka wyleje ze swego miejsca, tak że nie sposób ją przejść, zostaje [jednak] zahamowana przemysłem człowieka i odchodzi.
5 På jordi brødkorn fram dei driv, men inni upp som eld dei riv.
Z ziemi pochodzi chleb, lecz pod nią zamienia się jakby w ogień.
6 Safiren sit i steinar der, og der seg og gullklumpar ter,
Jej kamienie zawierają szafiry i piasek złoty;
7 Ei ørnen kjenner denne veg, for haukesyn han løyner seg.
Ścieżki do nich nie zna ptak ani nie widziało jej oko sępa.
8 Ei stolte rovdyr vegen fann, og løva aldri gjeng på han.
Nie kroczą po niej dzikie zwierzęta ani lew nią nie przeszedł.
9 På harde steinen dei handi legg; då sturtar mang ein bergevegg.
Wyciąga swą rękę po krzemień, wywraca góry od korzenia;
10 I berget seg gangar grev og skodar mang ein skatt so gjæv.
Ze skał wykuwa strumienie, a jego oko wypatruje każdej kosztownej rzeczy.
11 Dei dytter til for rennand’ å, det løynde fram for ljoset må.
Nie pozwala rozlewać się rzekom, a ukryte rzeczy wywodzi [na] światło.
12 Men visdomen, kvar er han å få? Og kvar skal ein vitet nå?
Ale gdzie można znaleźć mądrość? Gdzie znajduje się miejsce rozumu?
13 Slett ingen veit hans verd og vinst; i manneheim han ikkje finst;
Człowiek nie zna jej ceny ani nie można jej znaleźć w ziemi żyjących.
14 Avgrunnen dyn: «Her ei han er!» Og havet segjer: «Ikkje her!»
Głębia mówi: Nie ma jej we mnie. Morze powiada: U mnie też jej [nie ma].
15 Du kann’kje kjøpa han for gull, men sylv ei vega prisen full,
Nie nabywa się jej za szczere złoto ani nie odważa się zapłaty [za] nią w srebrze.
16 og ei for gull ifrå Ofir, ei for onyks, ei for safir.
Nie można jej wycenić w złocie z Ofiru ani w onyksie drogocennym, ani w szafirze.
17 Ei gull og glas er nok til kaup, og ei til byte fingull-staup.
Złoto i kryształ nie dorównają jej, nie można jej wymienić na klejnoty z czystego złota.
18 Korall, krystall gjeld ikkje her. Visdom er meir enn perlor verd.
Nie [wypada] wspominać o koralach i perłach, bo nabycie mądrości przewyższa perły.
19 Topas frå Kus er altfor ring, ja, reinast gull vert ingen ting.
Nie dorówna jej topaz z Etiopii i nie [można] jej wycenić w szczerym złocie.
20 Visdomen, kvar kjem han ifrå? Og kvar skal ein til vitet nå?
Skąd więc mądrość pochodzi? I gdzie znajduje się miejsce rozumu?
21 Det ingen veit på denne jord; ei fugl det fann, kvar helst han for.
Przecież jest zakryta dla oczu wszystkich żyjących i utajona przed ptactwem niebieskim.
22 Avgrunn og daude segjer greidt: «Eit gjetord er alt det me veit.»
Zniszczenie i śmierć mówią: Własnymi uszami usłyszałyśmy o jej sławie.
23 Men Gud han kjenner denne veg; han veit kvar visdom løyner seg.
Bóg rozumie jej drogę, on zna jej miejsce.
24 Han skodar heilt til heimsens tram, og under himmeln ser han fram.
On bowiem patrzy na krańce ziemi i widzi wszystko, co jest pod niebem.
25 Då vinden han med vegti vog og sette mål for vatnet og,
Określił wagę wiatrom i odważył miarą wody.
26 då han gav regnet lovi si og ljomet veg å ganga i,
Gdy ustanowił prawo dla deszczu i drogę dla błyskawicy gromu;
27 då såg han og synte fram og granska honom umhugsam.
Wtedy ją widział i ogłosił; przygotował ją i przebadał.
28 Til menneskja han sagde so: «I Herrens otte visdom sit, og fly det vonde, det er vit.»»
A do człowieka powiedział: Oto bojaźń Pana, ona jest mądrością, a odstąpienie od zła [jest] rozumem.
