Jobs 28
1 Sylv hev sin stad, der dei det finn, og gullet, som dei reinsa vinn,
Mać w prawdzie srebro początki żył swoich, a złoto miejsce, kędy bywa pławione.
2 og jarn fram or jordi fær, og kopar ut or steinen bræ’r;
Żelazo z ziemi biorą, a z kamienia zlewają miedź.
3 På natteskuggen gjer dei slutt og myrkheims steinar granskar ut.
Celu ciemnościom ułożonego i końca wszystkich rzeczy on dochodzi, i kamieni, które w ciemności i cieniu śmierci leżą.
4 Djupt under by med annsamt liv i gruvor bergmenn kliv og sviv.
Wyleje rzeka z miejsca swojego, tak, iż jej nikt przebyć nie może, bywa jednak zahamowana przemysłem nędznego człowieka, i odchodzi.
5 På jordi brødkorn fram dei driv, men inni upp som eld dei riv.
Z ziemi wychodzi chleb, chociaż pod nią coś różnego, podobnego ogniowi.
6 Safiren sit i steinar der, og der seg og gullklumpar ter,
W niektórych miejscach jest kamień Safir, i piasek złoty;
7 Ei ørnen kjenner denne veg, for haukesyn han løyner seg.
A tej ścieszki ani ptak nie wie, ani jej widzało oko sępie.
8 Ei stolte rovdyr vegen fann, og løva aldri gjeng på han.
Nie depczą po niej zwierzęta srogie, ani lew przeszedł przez nię.
9 På harde steinen dei handi legg; då sturtar mang ein bergevegg.
Na krzemień ściągnął rękę swoję, wywrócił góry z korzenia;
10 I berget seg gangar grev og skodar mang ein skatt so gjæv.
Z skał wywodzi strumienie, a każdą rzecz kosztowną widzi oko jego.
11 Dei dytter til for rennand’ å, det løynde fram for ljoset må.
Wylewać się rzekom nie dopuszcza, a rzeczy skryte wywodzi na jaśnię.
12 Men visdomen, kvar er han å få? Og kvar skal ein vitet nå?
Ale mądrość gdzież może być znaleziona? a kędy jest miejsce roztropności?
13 Slett ingen veit hans verd og vinst; i manneheim han ikkje finst;
Nie wie człowiek śmiertelny ceny jej, ani bywa znaleziona w ziemi żyjących.
14 Avgrunnen dyn: «Her ei han er!» Og havet segjer: «Ikkje her!»
Przepaść mówi: Niemasz jej we mnie; i morze też powiada: Niemasz jej u mnie.
15 Du kann’kje kjøpa han for gull, men sylv ei vega prisen full,
Nie dawają szczerego złota za nię; ani odważają srebra, za odmianę jej.
16 og ei for gull ifrå Ofir, ei for onyks, ei for safir.
Nie może być oszacowana za złoto Ofir, ani za Onychyn drogi, ani za Safir.
17 Ei gull og glas er nok til kaup, og ei til byte fingull-staup.
Nie porówna z nią złoto, ani kryształ, ani odmiana jej może być za klejnot złota szczerego.
18 Korall, krystall gjeld ikkje her. Visdom er meir enn perlor verd.
Koralów i pereł nie wspomina, bo nabycie mądrości kosztowniejsze jest nad perły.
19 Topas frå Kus er altfor ring, ja, reinast gull vert ingen ting.
Nie zrówna z nią i szmaragd z ziemi etyjopskiej; ani za złoto najczystsze szacowana być może.
20 Visdomen, kvar kjem han ifrå? Og kvar skal ein til vitet nå?
Skądże tedy mądrość pochodzi? albo gdzie jest miejsce rozumu?
21 Det ingen veit på denne jord; ei fugl det fann, kvar helst han for.
Gdyż zakryta jest od oczu wszystkich żyjących, i przed ptastwem niebieskim zatajona jest.
22 Avgrunn og daude segjer greidt: «Eit gjetord er alt det me veit.»
Zginienie i śmierć rzekły: Uszyma swemi słyszałyśmy sławę jej.
23 Men Gud han kjenner denne veg; han veit kvar visdom løyner seg.
Bóg sam rozumie drogę jej, a on wie miejsce jej.
24 Han skodar heilt til heimsens tram, og under himmeln ser han fram.
Bo on na kończyny ziemi patrzy, a wszystko, co jest pod niebem, widzi.
25 Då vinden han med vegti vog og sette mål for vatnet og,
Wiatrom uczynił wagę, a wody odważył pod miarą.
26 då han gav regnet lovi si og ljomet veg å ganga i,
On też prawo dżdżom postanowił, a drogę błyskawicom gromów.
27 då såg han og synte fram og granska honom umhugsam.
W ten czas ją widział, i głosił ją: zgotował ją, i doszedł jej.
28 Til menneskja han sagde so: «I Herrens otte visdom sit, og fly det vonde, det er vit.»»
Ale człowiekowi rzekł: Oto bojaźń Pańska jest mądrością, a warować się złego, jest rozumem.
