< Jobs 28 >
1 Sylv hev sin stad, der dei det finn, og gullet, som dei reinsa vinn,
Pudno nga adda pagminasan iti pirak, lugar a pagguguranda iti balitok.
2 og jarn fram or jordi fær, og kopar ut or steinen bræ’r;
Ti landok ket nakali manipud iti daga; ti gambang ket narunaw manipud iti bato.
3 På natteskuggen gjer dei slutt og myrkheims steinar granskar ut.
Nangisaad ti tao iti paggibusan ti kinasipnget ken nagsuksukimat agingga iti kaadaywan a pagpatinggaan, dagiti bato nga adda iti sipnget ken nakaro a kinasipnget.
4 Djupt under by med annsamt liv i gruvor bergmenn kliv og sviv.
Nangkali isuna iti nauneg nga abot nga adayo iti lugar a pagnanaedan dagiti tattao, luglugar a nalipatanen iti saka ti siasinoman. Agbitbitin isuna iti lugar nga adayo kadagiti tattao; agpilpillayog isuna nga agsubli-subli.
5 På jordi brødkorn fram dei driv, men inni upp som eld dei riv.
Maipapan iti daga, agtaud ti tinapay manipud iti daytoy, iti unegna ket kasla agap-apuy.
6 Safiren sit i steinar der, og der seg og gullklumpar ter,
Dagiti batona ti pakasarakan kadagiti safiro, ken naglaon iti balitok ti tapokna.
7 Ei ørnen kjenner denne veg, for haukesyn han løyner seg.
Awan ti tumutokma a billit ti makaammo iti dalan nga agturong iti daytoy, uray ti buitre ket saanna pay a nakita daytoy.
8 Ei stolte rovdyr vegen fann, og løva aldri gjeng på han.
Saan pay a nagnaan dagiti atap nga ayup ti kasta a dalan, uray ti narungsot a leon ket saan pay a limmabas sadiay.
9 På harde steinen dei handi legg; då sturtar mang ein bergevegg.
Ipatay ti maysa a tao ti imana iti natangken a bato; balbaliktadenna dagiti bantay babaen kadagiti ramutda.
10 I berget seg gangar grev og skodar mang ein skatt so gjæv.
Agar-aramid isuna kadagiti pagayusan iti danum iti nagbabaetan dagiti dadakkel a bato; makitkitana sadiay ti tunggal banag a napateg.
11 Dei dytter til for rennand’ å, det løynde fram for ljoset må.
Tamtambakanna dagiti pagayusan tapno saan nga agayus dagitoy; iruarna iti lawag ti aniaman a nakalemmeng sadiay.
12 Men visdomen, kvar er han å få? Og kvar skal ein vitet nå?
Sadino ti pakasarakan iti kinasirib? Sadino ti ayan iti pannakaawat?
13 Slett ingen veit hans verd og vinst; i manneheim han ikkje finst;
Saan nga ammo ti tao ti gatadna daytoy; wenno saan a masarakan daytoy iti daga dagiti sibibiag.
14 Avgrunnen dyn: «Her ei han er!» Og havet segjer: «Ikkje her!»
Kuna dagiti nagaadalem a danum iti uneg ti daga, 'Awan kaniak'; kuna ti baybay, 'Awan kaniak daytoy.'
15 Du kann’kje kjøpa han for gull, men sylv ei vega prisen full,
Saan a magun-od ti kinasirib babaen iti balitok; wenno saan a maikilo ti pirak kas gatadna daytoy.
16 og ei for gull ifrå Ofir, ei for onyks, ei for safir.
Saan a magatadan daytoy iti balitok ti Ofir, agraman dagiti napapateg nga onyx wenno safiro.
17 Ei gull og glas er nok til kaup, og ei til byte fingull-staup.
Saan a maipada ti gatadna iti balitok ken kristal; wenno saan a maisukat daytoy kadagiti alahas a naaramid iti kasayaatan a balitok.
18 Korall, krystall gjeld ikkje her. Visdom er meir enn perlor verd.
Awan pakaiyaspinganna daytoy iti koral wenno jasper; pudno, adayo a nagatgatad ti kinasirib ngem kadagiti rubi.
19 Topas frå Kus er altfor ring, ja, reinast gull vert ingen ting.
Saan a maipada daytoy iti topasio ti Etiopia; wenno saan a magatadan daytoy iti puro a balitok.
20 Visdomen, kvar kjem han ifrå? Og kvar skal ein til vitet nå?
Sadino ngarud ti paggappuan ti kinasirib? Sadino ti ayan ti pannakaawat?
21 Det ingen veit på denne jord; ei fugl det fann, kvar helst han for.
Nailemmeng ti kinasirib manipud kadagiti mata dagiti amin nga agbibiag ken agnanayon a nailemmeng kadagiti billit iti tangatang.
22 Avgrunn og daude segjer greidt: «Eit gjetord er alt det me veit.»
Kuna ti Pannakadadael ken Patay, 'Nangngeganmi laeng ti sayanggusing maipapan iti daytoy.'
23 Men Gud han kjenner denne veg; han veit kvar visdom løyner seg.
Maaw-awatan ti Dios ti dalan nga agturong iti daytoy; ammona ti ayanna daytoy.
24 Han skodar heilt til heimsens tram, og under himmeln ser han fram.
Ta kumitkita isuna agingga iti pagpatinggaan ti daga ken makitkitana amin nga adda iti babaen ti tangatang.
25 Då vinden han med vegti vog og sette mål for vatnet og,
Iti napalabas, innikkanna ti pigsa ti angin ken biningayna ti danum sigun iti kalawana.
26 då han gav regnet lovi si og ljomet veg å ganga i,
Nangaramid isuna iti pagannurutan para iti tudo ken iti dalan para iti kimat.
27 då såg han og synte fram og granska honom umhugsam.
Kalpasanna, nakitana ti sirib ket impablaakna daytoy; impasdekna daytoy, pudno, inadalna daytoy.
28 Til menneskja han sagde so: «I Herrens otte visdom sit, og fly det vonde, det er vit.»»
Kinunana kadagiti tattao, 'Kitaenyo, ti panagbuteng iti Apo- dayta ti kinasirib; ti umadayo iti dakes ket pannakaawat.'”