Jobs 28
1 Sylv hev sin stad, der dei det finn, og gullet, som dei reinsa vinn,
La arĝento havas lokon, kie oni ĝin elakiras; Kaj la oro havas lokon, kie oni ĝin fandas.
2 og jarn fram or jordi fær, og kopar ut or steinen bræ’r;
La fero estas ricevata el polvo, Kaj el ŝtono oni fandas la kupron.
3 På natteskuggen gjer dei slutt og myrkheims steinar granskar ut.
Oni faras finon al la mallumo, Kaj rezulte oni trovas la ŝtonojn el grandega mallumo.
4 Djupt under by med annsamt liv i gruvor bergmenn kliv og sviv.
Oni fosas kavon tie, kie oni loĝas; Kaj tie, kie paŝas neniu piedo, ili laboras pendante, forgesitaj de homoj.
5 På jordi brødkorn fram dei driv, men inni upp som eld dei riv.
La tero, el kiu devenas pano, Estas trafosata sube kvazaŭ per fajro.
6 Safiren sit i steinar der, og der seg og gullklumpar ter,
Ĝiaj ŝtonoj estas loko de safiroj, Kaj terbuloj enhavas oron.
7 Ei ørnen kjenner denne veg, for haukesyn han løyner seg.
La vojon ne konas rabobirdo, Kaj la okulo de falko ĝin ne vidis.
8 Ei stolte rovdyr vegen fann, og løva aldri gjeng på han.
Ne paŝis sur ĝi sovaĝaj bestoj, Ne iris sur ĝi leono.
9 På harde steinen dei handi legg; då sturtar mang ein bergevegg.
Sur rokon oni metas sian manon, Oni renversas montojn de ilia bazo.
10 I berget seg gangar grev og skodar mang ein skatt so gjæv.
En rokoj oni elhakas riverojn, Kaj ĉion grandvaloran vidis la okulo de homo.
11 Dei dytter til for rennand’ å, det løynde fram for ljoset må.
Oni haltigas la fluon de riveroj, Kaj kaŝitaĵon oni eltiras al la lumo.
12 Men visdomen, kvar er han å få? Og kvar skal ein vitet nå?
Sed kie oni trovas la saĝon? Kaj kie estas la loko de prudento?
13 Slett ingen veit hans verd og vinst; i manneheim han ikkje finst;
La homo ne scias ĝian prezon; Kaj ĝi ne estas trovata sur la tero de vivantoj.
14 Avgrunnen dyn: «Her ei han er!» Og havet segjer: «Ikkje her!»
La abismo diras: Ne en mi ĝi estas; La maro diras: Ĝi ne troviĝas ĉe mi.
15 Du kann’kje kjøpa han for gull, men sylv ei vega prisen full,
Oni ne povas doni por ĝi plej bonan oron, Oni ne pesas arĝenton page por ĝi.
16 og ei for gull ifrå Ofir, ei for onyks, ei for safir.
Oni ne taksas ĝin per oro Ofira, Nek per multekosta onikso kaj safiro.
17 Ei gull og glas er nok til kaup, og ei til byte fingull-staup.
Ne valoregalas al ĝi oro kaj vitro; Kaj oni ne povas ŝanĝi ĝin kontraŭ vazoj el pura oro.
18 Korall, krystall gjeld ikkje her. Visdom er meir enn perlor verd.
Koraloj kaj kristalo ne estas atentataj; Kaj posedo de saĝo estas pli valora ol perloj.
19 Topas frå Kus er altfor ring, ja, reinast gull vert ingen ting.
Ne valoregalas al ĝi topazo el Etiopujo; Pura oro ne povas esti ĝia prezo.
20 Visdomen, kvar kjem han ifrå? Og kvar skal ein til vitet nå?
De kie venas la saĝo? Kaj kie estas la loko de prudento?
21 Det ingen veit på denne jord; ei fugl det fann, kvar helst han for.
Kaŝita ĝi estas antaŭ la okuloj de ĉio vivanta, Nevidebla por la birdoj de la ĉielo.
22 Avgrunn og daude segjer greidt: «Eit gjetord er alt det me veit.»
La abismo kaj la morto diras: Per niaj oreloj ni aŭdis nur famon pri ĝi.
23 Men Gud han kjenner denne veg; han veit kvar visdom løyner seg.
Dio komprenas ĝian vojon, Kaj Li scias ĝian lokon;
24 Han skodar heilt til heimsens tram, og under himmeln ser han fram.
Ĉar Li rigardas ĝis la fino de la tero, Li vidas sub la tuta ĉielo.
25 Då vinden han med vegti vog og sette mål for vatnet og,
Kiam Li donis pezon al la vento Kaj aranĝis la akvon laŭmezure,
26 då han gav regnet lovi si og ljomet veg å ganga i,
Kiam Li starigis leĝon por la pluvo Kaj vojon por la fulmo kaj tondro:
27 då såg han og synte fram og granska honom umhugsam.
Tiam Li vidis ĝin kaj anoncis ĝin, Pretigis ĝin kaj esploris ĝin;
28 Til menneskja han sagde so: «I Herrens otte visdom sit, og fly det vonde, det er vit.»»
Kaj Li diris al la homoj: Vidu, timo antaŭ Dio estas saĝo, Kaj evitado de malbono estas prudento.
