Jobs 28
1 Sylv hev sin stad, der dei det finn, og gullet, som dei reinsa vinn,
Cak ham a khorhui om tih sui ham khaw a ciil nah hmuen om.
2 og jarn fram or jordi fær, og kopar ut or steinen bræ’r;
Thicung khaw laipi lamloh a loh tih lungto te rhohum la a tlae.
3 På natteskuggen gjer dei slutt og myrkheims steinar granskar ut.
A bawtnah te a hmuep neh a khuetnah a cungkuem hil a khueh. Anih loh lungto te a hmuep neh dueknah hlipkhup ah khaw a hoem.
4 Djupt under by med annsamt liv i gruvor bergmenn kliv og sviv.
Soklong te aka bakuep taeng lamloh a yoe tih kho neh caeh khaw a hnilh uh. Hlanghing lamkah aka tlayae rhoek khaw hinghuen uh.
5 På jordi brødkorn fram dei driv, men inni upp som eld dei riv.
Diklai amah lamloh buh thoeng tih a hmui ah hmai bangla om.
6 Safiren sit i steinar der, og der seg og gullklumpar ter,
A lungto te minhum hmuen tih a taengah sui laipi om.
7 Ei ørnen kjenner denne veg, for haukesyn han løyner seg.
A hawn te vatlung loh ming pawt tih maisi mik loh hmu pawh.
8 Ei stolte rovdyr vegen fann, og løva aldri gjeng på han.
Te te sa ca rhoek loh cawt pawt tih te donglong te sathuengca long khaw pawn pawh.
9 På harde steinen dei handi legg; då sturtar mang ein bergevegg.
Hmailung soah a kut a hlah tih tlang pataeng a yung ah a phil.
10 I berget seg gangar grev og skodar mang ein skatt so gjæv.
Sokko lungpang dongah a khoel tih umponah cungkuem khaw a mik loh a hmuh.
11 Dei dytter til for rennand’ å, det løynde fram for ljoset må.
Tuiva tuilong khaw a kueng tih olhuep te khosae la a khuen.
12 Men visdomen, kvar er han å få? Og kvar skal ein vitet nå?
Tedae me rhoek ah nim cueihnah a hmuh tih yakmingnah hmuen he menim?
13 Slett ingen veit hans verd og vinst; i manneheim han ikkje finst;
A phu te hlanghing loh ming pawt tih mulhing khohmuen ah a hmuh moenih.
14 Avgrunnen dyn: «Her ei han er!» Og havet segjer: «Ikkje her!»
Tuidung loh, “Te te kai ah moenih,” a ti tih tuitunli loh, “Kai taengah moenih,” a ti.
15 Du kann’kje kjøpa han for gull, men sylv ei vega prisen full,
Te ham te cui cilh khaw pae thai pawt tih cueihnah a phu te cak khaw a khiing pah.
16 og ei for gull ifrå Ofir, ei for onyks, ei for safir.
Ophir sui nen khaw, oitha lung vang nen khaw minhum nen khawting pawh.
17 Ei gull og glas er nok til kaup, og ei til byte fingull-staup.
Te te sui neh canglung neh tluk pawt tih a hnothung he suicilh hnopai bal moenih.
18 Korall, krystall gjeld ikkje her. Visdom er meir enn perlor verd.
Maerhuhlung neh disaehlung khaw thui lawk pawt tih cueihnah rhovoep tah lungvang lakah then.
19 Topas frå Kus er altfor ring, ja, reinast gull vert ingen ting.
Te te Kusah vaya nen khaw tluk pawt tih sui cilh nen khaw ting pawh.
20 Visdomen, kvar kjem han ifrå? Og kvar skal ein til vitet nå?
Te dongah cueihnah he me lamkah nim ha pawk tih yakmingnah hmuen he menim?
21 Det ingen veit på denne jord; ei fugl det fann, kvar helst han for.
Mulhing boeih kah mik lamloh a thuh pah tih vaan kah vaa taeng lamloh a thuh.
22 Avgrunn og daude segjer greidt: «Eit gjetord er alt det me veit.»
Abaddon neh dueknah loh, “A olthang te kaimih hna neh ka yaak uh,” a ti.
23 Men Gud han kjenner denne veg; han veit kvar visdom løyner seg.
Pathen loh a longpuei a yakming tih a hmuen te khaw amah loh a ming.
24 Han skodar heilt til heimsens tram, og under himmeln ser han fram.
Amah loh diklai khobawt hil a paelki tih vaan hmui khaw boeih a hmuh.
25 Då vinden han med vegti vog og sette mål for vatnet og,
Yilh kah a khiing a khueh pah tih tui khaw cungnueh neh a nueh.
26 då han gav regnet lovi si og ljomet veg å ganga i,
Amah loh khotlan ham rhi a suem tih rhaek ol ham khaw longpuei a khueh.
27 då såg han og synte fram og granska honom umhugsam.
Cueihnah te a hmuh tih a tae. Cueihnah te a sikim sak tih a khe bal.
28 Til menneskja han sagde so: «I Herrens otte visdom sit, og fly det vonde, det er vit.»»
Hlang taengah khaw, 'Ka Boeipa hinyahnah he cueihnah la om tih boethae lamloh nong he yakmingnah,’ a ti,” a ti nah.
