Jobs 28
1 Sylv hev sin stad, der dei det finn, og gullet, som dei reinsa vinn,
Sa pagkatinuod adunay mina alang sa salapi, Ug usa ka dapit alang sa bulawan nga ilang pagaulayon.
2 og jarn fram or jordi fær, og kopar ut or steinen bræ’r;
Ang puthaw pagakuhaon gikan sa yuta, Ug ang tumbaga pagatunawon gikan sa bato.
3 På natteskuggen gjer dei slutt og myrkheims steinar granskar ut.
Ang tawo magapahunong sa kangitngit, Ug didto sa kahiladman magapangita, Sa mga bato nga atua sa mangitngit ug landong sa kamatayon.
4 Djupt under by med annsamt liv i gruvor bergmenn kliv og sviv.
Halayo sa pinuy-anan sa mga tawo siya magabugwal sa usa ka gahong; Sila hingkalimtan sa tiil nga moagi sa ibabaw, Sila nanagbitay halayo sa mga katawohan, sila nanagtabyog.
5 På jordi brødkorn fram dei driv, men inni upp som eld dei riv.
Mahitungod sa yuta, gikan niana magagula ang tinapay; Ug ang ilalum niana ingon ug gibali pinaagi sa kalayo.
6 Safiren sit i steinar der, og der seg og gullklumpar ter,
Ang mga bato niini maoy dapit sa mga zafiro, Ug kana may mga pulvos sa bulawan.
7 Ei ørnen kjenner denne veg, for haukesyn han løyner seg.
Nianang dalana walay langgam nga dumadagit nga nagpanghibalo, Ni makakita niana ang mata sa ananangkil:
8 Ei stolte rovdyr vegen fann, og løva aldri gjeng på han.
Ang mga mananap nga palabilabihon wala makatala niana, Ni makaagi dinha ang mabangis nga leon.
9 På harde steinen dei handi legg; då sturtar mang ein bergevegg.
Gibutang niya ang iyang kamot sa ibabaw sa batong santikan; Gilintuwad niya ang mga bukid hangtud sa mga gamut.
10 I berget seg gangar grev og skodar mang ein skatt so gjæv.
Siya nagahimo ug mga kanal sa taliwala sa mga bato; Ug ang iyang mata makakita sa tanang butang bililhon.
11 Dei dytter til for rennand’ å, det løynde fram for ljoset må.
Siya magabugkos sa mga kasapaan aron dili na manaligdig; Ug ang butang nga tinago, iyang gibutyag sa kahayag.
12 Men visdomen, kvar er han å få? Og kvar skal ein vitet nå?
Apan asa ba ang kaalam igkita? Ug hain ba ang pinuy-anan sa salabutan?
13 Slett ingen veit hans verd og vinst; i manneheim han ikkje finst;
Ang tawo wala masayud sa bili niana; Ni igkita kini sa yuta sa mga buhi.
14 Avgrunnen dyn: «Her ei han er!» Og havet segjer: «Ikkje her!»
Ang kahiladman nagaingon: Kini wala diri kanako; Ug ang dagat nagaingon: Kana wala diri kanako.
15 Du kann’kje kjøpa han for gull, men sylv ei vega prisen full,
Kana dili mabatonan tungod sa bulawan, Ni ang salapi pagatimbangon tungod sa bili niini.
16 og ei for gull ifrå Ofir, ei for onyks, ei for safir.
Kini dili kabilhan sa bulawan sa Ophir, Sa malahalon nga onyx, kun sa zafiro.
17 Ei gull og glas er nok til kaup, og ei til byte fingull-staup.
Ang bulawan ug bildo dili ikatanding niini, Ni kabayloan kini ug mga lunsay nga bulawan.
18 Korall, krystall gjeld ikkje her. Visdom er meir enn perlor verd.
Ang guso ug ang salamin dili pagahisgutan: Oo, ang bili sa kaalam labaw pa kay sa mga mutya.
19 Topas frå Kus er altfor ring, ja, reinast gull vert ingen ting.
Ang topacio sa Ethiopia dili ikagtanding niini, Ni kabilhan kini sa bulawang lunsay.
20 Visdomen, kvar kjem han ifrå? Og kvar skal ein til vitet nå?
Diin man diay magagikan ang kaalam? Ug hain man ang dapit sa salabutan?
21 Det ingen veit på denne jord; ei fugl det fann, kvar helst han for.
Sanglit tinago man gikan sa mga mata sa mga buhi, Ug sinalipdan gikan sa kalanggaman sa kalangitan.
22 Avgrunn og daude segjer greidt: «Eit gjetord er alt det me veit.»
Ang Kagun-oban ug Kamatayon nanag-ingon: Ang kagahub niana nabatian namo sa among mga igdulungog.
23 Men Gud han kjenner denne veg; han veit kvar visdom løyner seg.
Ang Dios nasayud sa dalan niini, Ug siya nahibalo sa dapit niana.
24 Han skodar heilt til heimsens tram, og under himmeln ser han fram.
Kay siya nagatan-aw ngadto sa mga kinatumyan sa yuta, Ug nagasud-ong sa ilalum sa tibook langit;
25 Då vinden han med vegti vog og sette mål for vatnet og,
Sa iyang pagtimbang sa hangin: Oo, sa taksanan ang katubigan iyang gitakus.
26 då han gav regnet lovi si og ljomet veg å ganga i,
Sa diha nga siya nagbuhat ug balaod sa ulan, Ug alagianan alang sa kilat sa dalugdug;
27 då såg han og synte fram og granska honom umhugsam.
Unya siya nakakita niini, ug nagsaysay niini; Iyang gipahaluna kini, oo, ug kini gipangita.
28 Til menneskja han sagde so: «I Herrens otte visdom sit, og fly det vonde, det er vit.»»
Ug miingon siya sa tawo: Ania karon, ang kahadlok sa Ginoo, nga mao ang kaalam; Ug ang paglikay sa dautan mao ang salabutan.
