< Jobs 27 >
1 Job heldt fram med talen sin og sagde:
E Jó prosseguiu em falar seu discurso, e disse:
2 «So sant Gud liver, som meg sveik, og Allvalds som meg volde sorg
Vive Deus, que tirou meu direito, o Todo-Poderoso, que amargou minha alma,
3 - for endå eg min ande dreg; i nosi mi er guddomspust -:
Que enquanto meu fôlego estiver em mim, e o sopro de Deus em minhas narinas,
4 Urett ligg ei på mine lippor; mi tunga talar ikkje svik.
Meus lábios não falarão injustiça, nem minha língua pronunciará engano.
5 D’er langt frå meg å gje’ dykk rett, mi uskyld held eg fast til dauden.
Nunca aconteça que eu diga que vós estais certos; até eu morrer nunca tirarei de mim minha integridade.
6 Mi rettferd held eg fast uskjepla, eg ingen dag treng skjemmast ved.
Eu me apegarei à minha justiça, e não a deixarei ir; meu coração não terá de que me acusar enquanto eu viver.
7 Min fiend’ skal seg syna gudlaus, min motstandar som urettferdig.
Seja meu inimigo como o perverso, e o que se levantar contra mim como o injusto.
8 Kva von hev en gudlaus att, når Gud vil sjæli or han draga?
Pois qual é a esperança do hipócrita quando ele for cortado, quando Deus arrancar sua alma?
9 Vil Gud vel høyra skriket hans, når trengsla bryt innyver honom?
Por acaso Deus ouvirá seu clamor quando a aflição vier sobre ele?
10 Kann han i Allvald vel seg gleda? Kann han kvar tid påkalla Gud?
Ele se deleitará no Todo-Poderoso? Invocará a Deus a todo tempo?
11 Eg um Guds hand vil læra dykk; kva Allvald vil, det dyl eg ikkje.
Eu vos ensinarei acerca da mão de Deus; não esconderei o que há com o Todo-Poderoso.
12 Sjå dette hev det alle set; kvi talar de då tome ord?
Eis que todos vós tendes visto [isso]; então por que vos deixais enganar por ilusão?
13 Den lut fær gudlause av Gud, den arven valdsmann fær av Allvald.
Esta é a porção do homem perverso para com Deus, a herança que os violentos receberão do Todo-Poderoso:
14 Til sverdet veks hans søner upp; hans avkom mettast ei med brød;
Se seus filhos se multiplicarem, serão para a espada; e seus descendentes não se fartarão de pão;
15 dei siste legst i grav ved pest, og enkjorne held ingi klaga.
Os que lhe restarem, pela praga serão sepultados; e suas viúvas não chorarão.
16 Og um han dyngjer sylv som dust og samlar klæde liksom leir:
Se ele amontoar prata como o pó da terra, e se preparar roupas como lama,
17 Den rettvise tek klædi på; skuldlause skifter sylvet hans.
Mesmo ele tendo preparado, é o justo que se vestirá, e o inocente repartirá a prata.
18 Han byggjer huset sitt som molen, likt hytta vaktmannen set upp.
Ele constrói sua casa como a traça, como uma barraca feita por um vigilante.
19 Rik legg han seg - men aldri meir; han opnar augo - og er burte.
O rico dormirá, mas não será recolhido; ele abrirá seus olhos, e nada mais há para si.
20 Som vatsflaum rædsla honom tek, ved natt riv stormen honom burt.
Medos o tomarão como águas; um turbilhão o arrebatará de noite.
21 Han driv av stad for austanvind, som blæs han frå hans heimstad burt.
O vento oriental o levará, e ele partirá; e toma-o de seu lugar.
22 Han utan miskunn på han skyt; frå handi hans han røma må.
E o atacará sem o poupar, [enquanto] ele tenta fugir de seu poder.
23 Med hender klappar dei åt han og pip han frå hans heimstad burt.
Baterá palmas por causa dele, e desde seu lugar lhe assoviará.