< Jobs 27 >
1 Job heldt fram med talen sin og sagde:
Əyyub misal çəkərək dedi:
2 «So sant Gud liver, som meg sveik, og Allvalds som meg volde sorg
«Haqqımı əlimdən alan var olan Allaha and olsun, Canımı dərdə salan Külli-İxtiyara and olsun,
3 - for endå eg min ande dreg; i nosi mi er guddomspust -:
Nə qədər canımda can, Burnumda Allahın nəfəsi varsa,
4 Urett ligg ei på mine lippor; mi tunga talar ikkje svik.
Ağzımdan pis söz çıxmayacaq, Dilim yalan danışmayacaq!
5 D’er langt frå meg å gje’ dykk rett, mi uskyld held eg fast til dauden.
Sizin sözlərinizi əsla təsdiq etməyəcəyəm, Son nəfəsimə qədər kamilliyimdən əl çəkməyəcəyəm.
6 Mi rettferd held eg fast uskjepla, eg ingen dag treng skjemmast ved.
Salehliyimdən bərk yapışmışam, Onu buraxmaram, Elə gün keçirməmişəm ki, ürəyim tərəfindən ittiham olunum.
7 Min fiend’ skal seg syna gudlaus, min motstandar som urettferdig.
Qoy düşmən pis adamların gününə düşsün, Haqsız adamlara nə edilirsə, əleyhdarlarıma da elə edilsin.
8 Kva von hev en gudlaus att, når Gud vil sjæli or han draga?
Allahsız insanı Allah kəsib atanda, Canını alanda ümidi olarmı?
9 Vil Gud vel høyra skriket hans, når trengsla bryt innyver honom?
Dara düşəndə fəryadını Allah eşidəcəkmi?
10 Kann han i Allvald vel seg gleda? Kann han kvar tid påkalla Gud?
O, Külli-İxtiyardan zövq alırmı? O hər zaman Allaha yalvarırmı?
11 Eg um Guds hand vil læra dykk; kva Allvald vil, det dyl eg ikkje.
Allahın qolu haqqında sizə bilik verəcəyəm, Külli-İxtiyarın niyyətini sizdən gizlətməyəcəyəm.
12 Sjå dette hev det alle set; kvi talar de då tome ord?
Əslində hamınız bunu görmüsünüz, Bəs niyə boş sözlər söyləyirsiniz?
13 Den lut fær gudlause av Gud, den arven valdsmann fær av Allvald.
Pis adam Allahdan belə pay alar, Külli-İxtiyardan zorakı adamlara bu nəsib olar:
14 Til sverdet veks hans søner upp; hans avkom mettast ei med brød;
Nə olsun, övladları çoxalır, Hamısı qılıncdan keçiriləcək, Nəslində doyunca çörək tapan olmayacaq.
15 dei siste legst i grav ved pest, og enkjorne held ingi klaga.
Nəslindən sağ qalanlar xəstəlikdən ölərək dəfn ediləcək, Dul arvadları ağlaya bilməyəcək.
16 Og um han dyngjer sylv som dust og samlar klæde liksom leir:
Pis insan qum qədər gümüş yığsa da, Torpaq zərrələri qədər paltar yığsa da,
17 Den rettvise tek klædi på; skuldlause skifter sylvet hans.
Onun yığdığını saleh geyəcək, Gümüşünü günahsızlar böləcək.
18 Han byggjer huset sitt som molen, likt hytta vaktmannen set upp.
Güvə çanağı kimi, Qarovulçu çardağı kimi ev tikir,
19 Rik legg han seg - men aldri meir; han opnar augo - og er burte.
Varlı olaraq yatır, amma sona qədər belə qalmaz, Gözlərini açanda hamısı yox olub gedəcək.
20 Som vatsflaum rædsla honom tek, ved natt riv stormen honom burt.
Dəhşət onu sel tək basacaq, Tufan gecə onu qapıb aparacaq.
21 Han driv av stad for austanvind, som blæs han frå hans heimstad burt.
Şərq küləyi onu qaldırıb sovuracaq, Onu öz yerindən süpürüb aparacaq.
22 Han utan miskunn på han skyt; frå handi hans han røma må.
Ona qarşı amansız küləklər əsəcək, O isə yelin əlindən qaçmağa cəhd edəcək.
23 Med hender klappar dei åt han og pip han frå hans heimstad burt.
Külək onu ələ salaraq əl çalacaq, Öz yerindən onun üçün vıyıldayacaq.