Jobs 24
1 Kvi hev’kje Allvald tider set? Kvi ser hans vener ei hans dagar?
| «چونکه زمانها از قادرمطلق مخفی نیست. پس چرا عارفان او ایام او راملاحظه نمی کنند؟ | ۱ |
2 Dei fører deildesteinar burt, stel fe og sender det på beite,
| بعضی هستند که حدود رامنتقل می‌سازند و گله‌ها را غصب نموده، می‌چرانند. | ۲ |
3 tek asnet frå den faderlause; tek kui enkja eig i pant.
| الاغهای یتیمان را می‌رانند و گاوبیوه‌زنان را به گرو می‌گیرند. | ۳ |
4 Driv fatigfolk frå vegen burt; alt landsens småfolk kryp i skjol;
| فقیران را از راه منحرف می‌سازند، و مسکینان زمین جمیع خویشتن را پنهان می‌کنند. | ۴ |
5 Lik ville asen fer dei ut til øydemarki med sitt stræv; og veidefang på ville heid er maten borni deira fær.
| اینک مثل خروحشی به جهت کار خود به بیابان بیرون رفته، خوراک خود را می‌جویند و صحرا به ایشان نان برای فرزندان ایشان می‌رساند. | ۵ |
6 Dei haustar mark ved nattetid, og gudlaus manns vinhage plundrar.
| علوفه خود را درصحرا درو می‌کنند و تاکستان شریران راخوشه چینی می‌نمایند. | ۶ |
7 Um natti nakne, utan klæde, dei hev for kulden inkje dekkje.
| برهنه و بی‌لباس شب رابه‌سر می‌برند و در سرما پوششی ندارند. | ۷ |
8 Dei våte vert av regn på fjell, held seg i bergufs utan livd,
| ازباران کوهها تر می‌شوند و از عدم پناهگاه، صخره‌ها را در بغل می‌گیرند | ۸ |
9 Ein farlaus lyt frå moderbarm ein armings klæde gjeng i pant.
| و کسانی هستند که یتیم را از پستان می‌ربایند و از فقیر گرو می‌گیرند. | ۹ |
10 Dei nakne gjeng og klædelause, i hunger dei på kornband dreg.
| پس ایشان بی‌لباس و برهنه راه می‌روند وبافه‌ها را برمی دارند و گرسنه می‌مانند. | ۱۰ |
11 Dei kreistar olje innum murar, dei persar vin og tyrster lel.
| دردروازه های آنها روغن می‌گیرند و چرخشت آنهارا پایمال می‌کنند و تشنه می‌مانند. | ۱۱ |
12 Frå byen høyrest styn av menner, og gjenomstungne skrik um hjelp, men Gud ser ei slik meningsløysa.
| ازشهرآباد، نعره می‌زنند و جان مظلومان استغاثه می‌کند. اما خدا حماقت آنها را به نظر نمی آورد. | ۱۲ |
13 Det finst og fiendar åt ljoset; dei kjenner ikkje ljossens vegar og held seg ei på ljossens stigar.
| «و دیگرانند که از نور متمردند و راه آن رانمی دانند. و در طریق هایش سلوک نمی نمایند. | ۱۳ |
14 Ved dagsprett mordaren stend upp, slær arm og fatig mann i hel, um natti er han so som tjuven.
| قاتل در صبح برمی خیزد و فقیر و مسکین رامی کشد. و در شب مثل دزد می‌شود. | ۱۴ |
15 Horkaren spæjar etter skyming; han tenkjer: «Inkje auga ser meg.» Sitt andlit gøymer han med maska.
| چشم زناکار نیز برای شام انتظار می‌کشد و می‌گوید که چشمی مرا نخواهد دید، و بر روی خود پرده می‌کشد. | ۱۵ |
16 I myrkret bryt dei inn i hus, dei som ved dag seg inne stengjer dei seg inne; av ljoset vil dei ikkje vita.
| در تاریکی به خانه‌ها نقب می‌زنند ودر روز، خویشتن را پنهان می‌کنند و روشنایی رانمی دانند، | ۱۶ |
17 Myrk natt er morgon for deim alle; for natteskræmslorne dei kjenner.
| زیرا صبح برای جمیع ایشان مثل سایه موت است، چونکه ترسهای سایه موت رامی دانند. | ۱۷ |
18 Snøgt fer han yver vatnet burt, bannstøytt vert jordi hans i landet; til vinberg gjeng han ikkje meir.
| آنها بر روی آبها سبک‌اند و نصیب ایشان بر زمین ملعون است، و به راه تاکستان مراجعت نمی کنند. | ۱۸ |
| چنانکه خشکی و گرمی آب برف را نابود می‌سازد، همچنین هاویه خطاکاران را. (Sheol h7585) | ۱۹ |
20 Av moderlivet gløymd han er, og makkar mettar seg på honom; det ingen er som minnest han; so brotsverk brest liksom eit tre.
| رحم (مادرش ) او را فراموش می‌نماید و کرم، او را نوش می‌کند. و دیگر مذکورنخواهد شد، و شرارت مثل درخت بریده خواهدشد. | ۲۰ |
21 Han plundra ho som ikkje fødde, som ufør var til barne-eign; mot enkja gjorde han’kje vel.
| زن عاقر را که نمی زاید می‌بلعد و به زن بیوه احسان نمی نماید، | ۲۱ |
22 Men han styd valdsmann med si kraft, og dei fær atter standa upp som hadde mist all von um livet.
| و اما خدا جباران را به قوت خود محفوظ می‌دارد. برمی خیزند اگرچه امید زندگی ندارند، | ۲۲ |
23 Han styd deim so dei liver trygt, hans augo vaktar deira vegar.
| ایشان را اطمینان می‌بخشد و بر آن تکیه می‌نمایند، اما چشمان اوبر راههای ایشان است. | ۲۳ |
24 Høgt stig dei, brått - dei er’kje meir - dei sig og døyr som alle andre, vert skorne av som aks på strå.
| اندک زمانی بلندمی شوند، پس نیست می‌گردند و پست شده، مثل سایرین برده می‌شوند و مثل سر سنبله‌ها بریده می‌گردند، | ۲۴ |
25 Er det’kje so? Kven legg imot? Kven gjer no mine ord um inkje?»
| و اگر چنین نیست پس کیست که مراتکذیب نماید و کلام مرا ناچیز گرداند؟» | ۲۵ |
