< Jobs 24 >
1 Kvi hev’kje Allvald tider set? Kvi ser hans vener ei hans dagar?
なにゆえ、全能者はさばきの時を定めておかれないのか。なにゆえ、彼を知る者がその日を見ないのか。
2 Dei fører deildesteinar burt, stel fe og sender det på beite,
世には地境を移す者、群れを奪ってそれを飼う者、
3 tek asnet frå den faderlause; tek kui enkja eig i pant.
みなしごのろばを追いやる者、やもめの牛を質に取る者、
4 Driv fatigfolk frå vegen burt; alt landsens småfolk kryp i skjol;
貧しい者を道から押しのける者がある。世の弱い者は皆彼らをさけて身をかくす。
5 Lik ville asen fer dei ut til øydemarki med sitt stræv; og veidefang på ville heid er maten borni deira fær.
見よ、彼らは荒野におる野ろばのように出て働き、野で獲物を求めて、その子らの食物とする。
6 Dei haustar mark ved nattetid, og gudlaus manns vinhage plundrar.
彼らは畑でそのまぐさを刈り、また悪人のぶどう畑で拾い集める。
7 Um natti nakne, utan klæde, dei hev for kulden inkje dekkje.
彼らは着る物がなく、裸で夜を過ごし、寒さに身をおおうべき物もない。
8 Dei våte vert av regn på fjell, held seg i bergufs utan livd,
彼らは山の雨にぬれ、しのぎ場もなく岩にすがる。
9 Ein farlaus lyt frå moderbarm ein armings klæde gjeng i pant.
(みなしごをその母のふところから奪い、貧しい者の幼な子を質にとる者がある。)
10 Dei nakne gjeng og klædelause, i hunger dei på kornband dreg.
彼らは着る物がなく、裸で歩き、飢えつつ麦束を運び、
11 Dei kreistar olje innum murar, dei persar vin og tyrster lel.
悪人のオリブ並み木の中で油をしぼり、酒ぶねを踏んでも、かわきを覚える。
12 Frå byen høyrest styn av menner, og gjenomstungne skrik um hjelp, men Gud ser ei slik meningsløysa.
町の中から死のうめきが起り、傷ついた者の魂が助けを呼び求める。しかし神は彼らの祈を顧みられない。
13 Det finst og fiendar åt ljoset; dei kjenner ikkje ljossens vegar og held seg ei på ljossens stigar.
光にそむく者たちがある。彼らは光の道を知らず、光の道にとどまらない。
14 Ved dagsprett mordaren stend upp, slær arm og fatig mann i hel, um natti er han so som tjuven.
人を殺す者は暗いうちに起き出て弱い者と貧しい者を殺し、夜は盗びととなる。
15 Horkaren spæjar etter skyming; han tenkjer: «Inkje auga ser meg.» Sitt andlit gøymer han med maska.
姦淫する者の目はたそがれを待って、『だれもわたしを見ていないだろう』と言い、顔におおう物を当てる。
16 I myrkret bryt dei inn i hus, dei som ved dag seg inne stengjer dei seg inne; av ljoset vil dei ikkje vita.
彼らは暗やみで家をうがち、昼は閉じこもって光を知らない。
17 Myrk natt er morgon for deim alle; for natteskræmslorne dei kjenner.
彼らには暗黒は朝である。彼らは暗黒の恐れを友とするからだ。
18 Snøgt fer han yver vatnet burt, bannstøytt vert jordi hans i landet; til vinberg gjeng han ikkje meir.
あなたがたは言う、『彼らは水のおもてにすみやかに流れ去り、その受ける分は地でのろわれ、酒ぶねを踏む者はだれも彼らのぶどう畑の道に行かない。
19 Som snøvatn kverv for turk og hite, so gløyper helheim deim som synda. (Sheol )
ひでりと熱さは雪水を奪い去る、陰府が罪を犯した者に対するも、これと同様だ。 (Sheol )
20 Av moderlivet gløymd han er, og makkar mettar seg på honom; det ingen er som minnest han; so brotsverk brest liksom eit tre.
町の広場は彼らを忘れ、彼らの名は覚えられることなく、不義は木の折られるように折られる』と。
21 Han plundra ho som ikkje fødde, som ufør var til barne-eign; mot enkja gjorde han’kje vel.
彼らは子を産まぬうまずめをくらい、やもめをあわれむことをしない。
22 Men han styd valdsmann med si kraft, og dei fær atter standa upp som hadde mist all von um livet.
しかし神はその力をもって、強い人々を生きながらえさせられる。彼らは生きる望みのない時にも起きあがる。
23 Han styd deim so dei liver trygt, hans augo vaktar deira vegar.
神が彼らに安全を与えられるので、彼らは安らかである。神の目は彼らの道の上にある。
24 Høgt stig dei, brått - dei er’kje meir - dei sig og døyr som alle andre, vert skorne av som aks på strå.
彼らはしばし高められて、いなくなり、ぜにあおいのように枯れて消えうせ、麦の穂先のように切り取られる。
25 Er det’kje so? Kven legg imot? Kven gjer no mine ord um inkje?»
もし、そうでないなら、だれがわたしにその偽りを証明し、わが言葉のむなしいことを示しうるだろうか」。