Jobs 23

1 Då svara Job og sagde:

Awo Yobu n’addamu nti,

2 «Endå gjeld klaga mi for tråss, tungt legg eg handi på min sukk.

“N’okutuusa leero okwemulugunya kwange kubalagala, omukono gwe gunzitoowerera wadde mbadde mu kusinda.

3 Berre eg kunde finna honom og koma til hans bustad fram!

Singa nnali mmanyi aw’okumusanga nandisobodde okulaga gy’abeera!

4 Då la eg fram for han mi sak og fyllte munnen min med prov.

Nanditutte empoza yange gy’ali, akamwa kange nga nkajjuzizza ensonga zange.

5 Då høyrde eg kva svar han gav, og merka det han sa til meg.

Nanditegedde kye yandinzizeemu, ne neetegereza kye yandiŋŋambye.

6 Vilde med magt han mot meg standa? Nei, lyda på meg vilde han.

Yandimpakanyizza n’amaanyi mangi? Nedda, teyandinteeseko musango.

7 Ein skuldfri stod då for han fram; for alltid slapp eg domar min.

Eyo omuntu omutuukirivu asobola okutwalayo ensonga ye, era nandisumuluddwa omulamuzi wange emirembe n’emirembe.

8 Gjeng eg i aust, han er’kje der; mot vest, eg vert han ikkje var;

“Bwe ŋŋenda ebuvanjuba, nga taliiyo; ne bwe ŋŋenda ebugwanjuba, simusangayo.

9 i nord han verkar, ei eg ser han, han snur mot sud, eg ser han ikkje.

Bw’aba akola mu bukiikakkono simulaba, bw’adda mu bukiikaddyo, simulabako.

10 For all den veg eg fer han kjenner; prøvde han meg, eg var som gull.

Naye amanyi amakubo mwe mpita, bw’anaamala okungezesa, nzija kuvaamu nga zaabu.

11 Min fot hev fylgt i faret hans; hans veg eg gjeng ubrigdeleg,

Ebigere byange bimugoberedde; ntambulidde mu makubo ge nga sikyamakyama.

12 veik ei frå det hans lippa baud, meir enn mi lov eg lydde hans.

Saava ku biragiro by’akamwa ke. Nayagala ebigambo by’akamwa ke okusinga emmere yange gyendya bulijjo.

13 Men ein er han, kven hindrar honom? Det han hev hug til, gjer han og.

“Naye yeemalirira, ani ayinza okumuwakanya? Akola kyonna ekimusanyusa.

14 Han um min lagnad avgjerd tek, og hev med meg so mangt i emning.

Weewaawo ajja kutuukiriza by’asazzeewo okunjolekeza, era bingi byategese by’akyaleeta.

15 Eg difor ræddast for hans åsyn, når eg det minnest, skjelv eg for han.

Kyenva mba n’entiisa nga ndi mu maaso ge; bwe ndowooza ku bino byonna, ne mmutya.

16 Ja, Gud hev brote ned mitt mod, og Allvald hev gjort meg fælen,

Katonda anafuyizza nnyo omutima gwange, Ayinzabyonna antiisizza nnyo.

17 ei er det myrkret som meg tyner, og ei mi eigi myrke åsyn.

Naye ekizikiza tekinsirisizza, ekizikiza ekikutte ennyo ekibisse amaaso gange.”