Jobs 23

1 Då svara Job og sagde:

Tete Hiob ɖo eŋu be,

2 «Endå gjeld klaga mi for tråss, tungt legg eg handi på min sukk.

“Egbe gɔ̃ hã nye konyifafa do gã ɖe edzi, eƒe asi sẽ ɖe dzinye, evɔ mele hũu ɖem hafi.

3 Berre eg kunde finna honom og koma til hans bustad fram!

Nenye ɖe manya afi si makpɔe le, nenye ɖe mayi enɔƒe la, anyo ŋutɔ!

4 Då la eg fram for han mi sak og fyllte munnen min med prov.

Matsɔ nye nya aɖo eŋkume eye nye nu me ayɔ fũu kple nya siwo matsɔ aɖe ɖokuinye nu

5 Då høyrde eg kva svar han gav, og merka det han sa til meg.

Ne makpɔ ale si wòaɖo eŋu nam eye mabu nya si wòagblɔ la ŋuti.

6 Vilde med magt han mot meg standa? Nei, lyda på meg vilde han.

Ɖe wòatsi tsitre ɖe ŋunye kple ŋusẽ gã aɖea? Ao, ke boŋ aɖo tom

7 Ein skuldfri stod då for han fram; for alltid slapp eg domar min.

Afi ma ame dzɔdzɔe ate ŋu atsɔ eƒe nyawo aɖo eŋkume le eye woaɖem tegbee tso nye ʋɔnudrɔ̃la ƒe asi me.

8 Gjeng eg i aust, han er’kje der; mot vest, eg vert han ikkje var;

“Gake ne meyi ɣedzeƒe la, mele afi ma o, ne meyi ɣetoɖoƒe la, nyemekpɔe le afi ma hã o.

9 i nord han verkar, ei eg ser han, han snur mot sud, eg ser han ikkje.

Ne ele dɔ wɔm le anyiehe la, nyemekpɔnɛ o, ne etrɔ ɖe dziehe hã la, nye ŋku melɔnɛ o.

10 For all den veg eg fer han kjenner; prøvde han meg, eg var som gull.

Gake enya mɔ si dzi mele, ne edom kpɔ la, mato eme abe sika ene.

11 Min fot hev fylgt i faret hans; hans veg eg gjeng ubrigdeleg,

Nye afɔwo le eƒe afɔtoƒewo yome kplikplikpli, melé eƒe mɔ tsɔ eye nyemedze ɖe aga o.

12 veik ei frå det hans lippa baud, meir enn mi lov eg lydde hans.

Nyemete ɖe aga tso eƒe nuyiwo ƒe sededewo gbɔ o, mede asixɔxɔ eƒe nyawo ŋu wu nye gbe sia gbe ƒe nuɖuɖu.

13 Men ein er han, kven hindrar honom? Det han hev hug til, gjer han og.

“Ke eya ɖekae li, ame ka ate ŋu axe mɔ nɛ? Nu sia nu si dze eŋu lae wòwɔna.

14 Han um min lagnad avgjerd tek, og hev med meg so mangt i emning.

Ena se siwo wòde ɖi la va eme ɖe ŋutinye eye ɖoɖo siawo tɔgbi gale esi ɖe ŋunye.

15 Eg difor ræddast for hans åsyn, når eg det minnest, skjelv eg for han.

Esia ta ŋɔ dzim le eŋkume eye ne mebu esiawo katã ŋuti la, mevɔ̃na nɛ.

16 Ja, Gud hev brote ned mitt mod, og Allvald hev gjort meg fælen,

Mawu na dzi ɖe le ƒonye, Ŋusẽkatãtɔ la do ŋɔdzi nam.

17 ei er det myrkret som meg tyner, og ei mi eigi myrke åsyn.

Ke hã la, viviti la alo blukɔ tsiɖitsiɖi si tsyɔ mo nam la mena ɖoɖoe zi le nunye o.