Jobs 23
1 Då svara Job og sagde:
Hahoi Job ni a pathung teh.
2 «Endå gjeld klaga mi for tråss, tungt legg eg handi på min sukk.
Sahnin hai ka phuenangnae a patawpoung. Ka kâhram lawi vah ka kut ni thayung awm hoeh toe.
3 Berre eg kunde finna honom og koma til hans bustad fram!
Oe, ama teh nâ lah maw ao tie hah ka panue vaiteh, a tahungnae koe ka phat haw pawiteh.
4 Då la eg fram for han mi sak og fyllte munnen min med prov.
A hmalah ka kong heh ka phakhai vaiteh, ka pahni teh na lawkpanuesaknae hoi a kawi han ei.
5 Då høyrde eg kva svar han gav, og merka det han sa til meg.
Na pathungnae lawk hah ka panue vaiteh, kai koe a dei hane hah ka thaipanuek han ei.
6 Vilde med magt han mot meg standa? Nei, lyda på meg vilde han.
Ka lentoe e hnotithainae hoi na taran han namaw Na taran mahoeh, ka kong hah hoe na pouk pouh han doeh.
7 Ein skuldfri stod då for han fram; for alltid slapp eg domar min.
Hawvah ama hoi tamikalan ni pouk thai awh vaiteh, lawkcengkungnaw koehoi yungyoe ka hlout han toe.
8 Gjeng eg i aust, han er’kje der; mot vest, eg vert han ikkje var;
Khenhaw! hmalah ka cei, hateiteh ama la awm hoeh. Hnuklah bout ka ban eiteh, ama teh ka hmawt thai hoeh.
9 i nord han verkar, ei eg ser han, han snur mot sud, eg ser han ikkje.
Avoilae kut hoi a tawk navah ama teh ka khen thai hoeh. Aranglae kut dawk a kamlang toteh ama hah ka hmawt thai hoeh.
10 For all den veg eg fer han kjenner; prøvde han meg, eg var som gull.
Hateiteh, ka dawn e lamthung hah ama ni a panue. Na tanouk toteh sui patetlah ka tâco han.
11 Min fot hev fylgt i faret hans; hans veg eg gjeng ubrigdeleg,
A khok dawk ka khok ni kacakcalah a kamtung teh, a lamthung hah phen laipalah ka dawn.
12 veik ei frå det hans lippa baud, meir enn mi lov eg lydde hans.
A pahni dawk hoi kâpoelawk hah ka cettakhai hoeh. A pahni dawk hoi ka tâcawt e lawk hah ka panki e rawca hlak hai ka pâtung.
13 Men ein er han, kven hindrar honom? Det han hev hug til, gjer han og.
Hateiteh, ama teh buet touh lah ao dawkvah, apinimaw a dum thai han. A hringnae ni a sak han a ngai e pueng hah a sak.
14 Han um min lagnad avgjerd tek, og hev med meg so mangt i emning.
Kai hanelah a pouk e hah a sak. Ama dawk hot patet e hah moikapap ao.
15 Eg difor ræddast for hans åsyn, når eg det minnest, skjelv eg for han.
Hatdawkvah, a hmalah o e hah ka taki. Hetheh ka pouk navah ama ka taki.
16 Ja, Gud hev brote ned mitt mod, og Allvald hev gjort meg fælen,
Cathut ni ka lung a pout sak teh, Athakasaipounge hah na taki sak.
17 ei er det myrkret som meg tyner, og ei mi eigi myrke åsyn.
Hatei, hmonae dawk hoi na kapek hoeh teh, ka hma lae hmonae kadung poung e dawk na ramuk hoeh.
