Jobs 22
1 Då tok Elifaz frå Teman til ords og sagde:
Dia namaly Elifaza Temanita ka nanao hoe:
2 «Er mannen vel til gagn for Gud? Nei, vitug mann seg sjølv mun gagna.
Mahasoa an’ Andriamanitra va ny olona? Tsia, fa mahasoa ny tenany ihany ny olon-kendry.
3 Hev Allvald bate av di rettferd? Er det hans vinst, at rett du ferdast?
Mampaninona ny Tsitoha moa, raha marina ianao, sa misy tombony ho Azy, raha ataonao tsy misy diso ny alehanao?
4 Er det din gudlegdom han refser, når han med deg held rettargang?
Moa ny fahatahoranao Azy va no ananarany anao, sy ifanatrehany aminao amin’ ny fitsarana?
5 Hev ei din vondskap vore stor og dine syndar utan ende?
Tsy be va ny faharatsianao, sady tsy hita isa ny helokao?
6 Grunnlaust du panta dine brøder; halvnakne drog du klædi av;
Fa efa naka tsatòka tsy ahoan-tsy ahoana tamin’ ny rahalahinao ianao ka nanendaka ny akanjon’ ny mahantra.
7 den trøytte gav du ikkje vatn, den svoltne negta du ditt brød.
Tsy nanome rano hosotroin’ ny mangetaheta ianao sady tsy nahafoy hanina ho an’ ny noana.
8 Det er den sterke som eig landet, den stolte hev si bustad der.
Fa ny olona sandriana ihany no nanana ny tany; Ary ny manan-kaja ihany no nitoetra teo.
9 Du jaga enkjor burt tomhendt’ burt, slo armen av på faderlause.
Efa nampialainao maina ny mpitondratena. Ary tapahina ny sandrin’ ny kamboty.
10 Difor ligg snaror kringum deg, og rædsla skræmer deg so brått.
Koa noho izany dia misy fandrika manodidina anao, ary ny fahatahorana dia mampihorohoro anao tampoka;
11 Ell’ vert du ikkje myrkret var, den flaum som fossar yver deg?
Moa tsy ianao va ny maizina Sy ny rano mandriaka mandifotra anao?
12 Bur ikkje Gud i himmelhøgd, sjå øvste stjernor, høgt dei sit!
Tsy avo tahaka ny lanitra va Andriamanitra? Jereo ny hahavon’ ny kintana, endrey ny hahavony!
13 Du segjer so: «Kva veit vel Gud? Kann attum skyerne han døma?
Nefa hoy ianao: Ataon’ Andriamanitra ahoana no fahafantatra? Mahay mitsara ary ankoatry ny rahona maizina va Izy?
14 For skyer dimmer augo hans; han hev sin gang på himmelkvelven.»
Ny rahona matevina manakona Azy, ka tsy mahita Izy; Ary mandehandeha eny amin’ ny lanitra Izy.
15 Seg, vil du fylgja fortids-vegen, den stig som illverksmenner gjekk?
Moa hizotra amin’ ny lalana izay nalehan’ ny olona fahagola va ianao? Dia ilay nalehan’ ny olona ratsy fanahy.
16 Dei som i utid tekne vart - og deira grunn flaut burt i flaum -
Izay nesorina alohan’ ny androny, ka nindaosin’ ny riaka ny fanorenany,
17 som sagde til Gud: «Haldt du deg burte!» Kva skulde Allvald vel deim gjera?
Dia ireo izay manao tamin’ Andriamanitra hoe: Mialà aminay! Ary inona no azon’ ny Tsitoha atao ho anay?
18 Endå han signa deira hus - langt burt frå meg med gudlaus råd!
Kanefa Izy no efa nameno zava-tsoa ny tranony ho lavitra ahy anie ny fisainan’ ny ratsy fanahy!
19 Rettvise folk det såg med gleda, og den skuldlause spotta deim:
Ny marina mahita ka mifaly, Ary ny tsy manan-tsiny mihomehy ireny hoe:
20 «Fiendarn’ våre gjekk til grunns! Sjå elden øydde det dei leivde!»
Marina tokoa fa efa rava ny fahavalontsika, ary ny hareny betsaka efa levon’ ny afo.
21 Vert ven med honom, og få fred! So skal og lukka timast deg.
Mifankazara amin’ ny Tsitoha ianao, dia hiadana; Izany no hahatongavan’ ny soa aminao.
22 Og tak so lærdom av hans munn, og legg deg ordi hans på hjarta!
Masìna ianao, mandraisa fampianarana avy amin’ ny vavany, ary alatsaho ao am-ponao ny teniny.
23 Vend um til Allvald, då du byggjest og jagar syndi frå ditt tjeld.
Raha miverina aminy ianao, dia haorina tsara, eny, raha ampanalavirinao ny lainao ny heloka.
24 Kast gullet ditt i moldi ned - Ofir-gull millom bekkjesteinar.
Ario eny amin’ ny vovoka ny akoram-bolamena sy ny akoram-bolafotsy, eny, ario eny amin’ ny vato eny an-dohasahan-driaka ny volamena avy any Ofira;
25 Allvald skal vera då ditt gull og haugar utav sylv for deg.
Fa ny Tsitoha no ho akoram-bolamenanao sy akoram-bolafotsinao, Ary ho volafotsy mamirapiratra ho anao.
26 Då skal du frygda deg i Allvald, di åsyn lyfta upp til Gud.
Fa amin’ izany dia hiravoravo amin’ ny Tsitoha ianao ka hanandratra ny tavanao amin’ Andriamanitra.
27 Og når du ropar, vil han høyra, so du kann halda det du lovar.
Raha mifona aminy ianao, dia hihaino anao Izy; Ary ny voadinao dia hefainao.
28 Det du deg etlar, skal du vinna, og ljos skal skina på din veg.
Ary raha misy kasainao hatao, dia hotanterahina aminao, ary hamirapiratra amin’ ny lalanao ny mazava.
29 Gjeng vegen ned, du ropar: «Upp!» Han hjelpar den bljug-øygde mann.
Raha misy mietry, dia hataonao hoe: Misandrata; fa ny manetry tena hovonjeny.
30 Ja, ikkje-skuldfri mann han bergar, frelst vert han ved di reine hand.»
Hanafaka ny olona meloka Izy, eny, ny fahadiovan’ ny tananao no hamonjena azy.
