Jobs 22
1 Då tok Elifaz frå Teman til ords og sagde:
Elifaz Temanac progovori tad i reče:
2 «Er mannen vel til gagn for Gud? Nei, vitug mann seg sjølv mun gagna.
“Zar Bogu koristan može biti čovjek? TÓa tko je mudar, sebi samom koristi.
3 Hev Allvald bate av di rettferd? Er det hans vinst, at rett du ferdast?
Zar je Svesilnom milost što si pravedan i zar mu je dobit što si neporočan?
4 Er det din gudlegdom han refser, når han med deg held rettargang?
Ili te zbog tvoje pobožnosti kara i zato se hoće s tobom parničiti?
5 Hev ei din vondskap vore stor og dine syndar utan ende?
Nije l' to zbog zloće tvoje prevelike i zbog bezakonja kojim broja nema?
6 Grunnlaust du panta dine brøder; halvnakne drog du klædi av;
Od braće si brao nizašto zaloge i s golih si ljudi svlačio haljine;
7 den trøytte gav du ikkje vatn, den svoltne negta du ditt brød.
ti nisi žednoga vodom napojio, uskraćivao si kruh izgladnjelima;
8 Det er den sterke som eig landet, den stolte hev si bustad der.
otimao si od siromaha zemlju da bi na njoj svog nastanio ljubimca;
9 Du jaga enkjor burt tomhendt’ burt, slo armen av på faderlause.
puštao si praznih ruku udovice i siročadi si satirao ruku.
10 Difor ligg snaror kringum deg, og rædsla skræmer deg so brått.
Eto zašto tebe mreže sad sapinju, zašto te strahovi muče iznenadni.
11 Ell’ vert du ikkje myrkret var, den flaum som fossar yver deg?
Svjetlost ti mrak posta i ništa ne vidiš, vode su duboke tebe potopile.
12 Bur ikkje Gud i himmelhøgd, sjå øvste stjernor, høgt dei sit!
Zar Bog nije u visini nebeskoj i zar zvijezdama tjeme on ne vidi?
13 Du segjer so: «Kva veit vel Gud? Kann attum skyerne han døma?
Ali ti kažeš: 'Što Bog može znati? Kroz oblak tmasti zar što razabire?
14 For skyer dimmer augo hans; han hev sin gang på himmelkvelven.»
Oblaci pogled njegov zaklanjaju, i rubom kruga on hoda nebeskog.'
15 Seg, vil du fylgja fortids-vegen, den stig som illverksmenner gjekk?
TÓa kaniš li se drevnog držat' puta kojim su išli ljudi nepravedni?
16 Dei som i utid tekne vart - og deira grunn flaut burt i flaum -
Prije vremena nestadoše oni, bujica im je temelje raznijela.
17 som sagde til Gud: «Haldt du deg burte!» Kva skulde Allvald vel deim gjera?
Zborahu Bogu: 'Nas se ti ostavi! Što nam Svesilni učiniti može?'
18 Endå han signa deira hus - langt burt frå meg med gudlaus råd!
A on im je dom punio dobrima makar do njega ne držahu ništa.
19 Rettvise folk det såg med gleda, og den skuldlause spotta deim:
Videć' im propast, klikću pravednici, neporočni se njima izruguju:
20 «Fiendarn’ våre gjekk til grunns! Sjå elden øydde det dei leivde!»
'Gle, propadoše protivnici naši, što od njih osta, vatra im proždrije!”
21 Vert ven med honom, og få fred! So skal og lukka timast deg.
S Bogom ti se sprijatelji i pomiri, i vraćena će ti opet biti sreća.
22 Og tak so lærdom av hans munn, og legg deg ordi hans på hjarta!
Ded prihvati Zakon iz njegovih usta, u srce svoje riječ njegovu usadi.
23 Vend um til Allvald, då du byggjest og jagar syndi frå ditt tjeld.
Ako se raskajan vratiš Svesilnome i nepravdu iz svog šatora odstraniš,
24 Kast gullet ditt i moldi ned - Ofir-gull millom bekkjesteinar.
tad ćeš odbaciti zlato u prašinu i ofirsko blago u šljunak potočni.
25 Allvald skal vera då ditt gull og haugar utav sylv for deg.
Svesilni će postat' tvoje suho zlato, on će biti tvoje gomile srebrene.
26 Då skal du frygda deg i Allvald, di åsyn lyfta upp til Gud.
Da, Svesilni bit će tvoje radovanje, i lice ćeš k Bogu dizati slobodno.
27 Og når du ropar, vil han høyra, so du kann halda det du lovar.
Molit ćeš mu se, i uslišat će tebe, ispunit ćeš što si mu zavjetovao.
28 Det du deg etlar, skal du vinna, og ljos skal skina på din veg.
Što god poduzeo, sve će ti uspjeti, i putove će ti obasjavat' svjetlost.
29 Gjeng vegen ned, du ropar: «Upp!» Han hjelpar den bljug-øygde mann.
Jer, on ponizuje ponos oholima, dok u pomoć smjernim očima pritječe.
30 Ja, ikkje-skuldfri mann han bergar, frelst vert han ved di reine hand.»
Iz nevolje on izbavlja nevinoga; i tebe će spasit' tvoje čiste ruke.”
