< Jobs 22 >
1 Då tok Elifaz frå Teman til ords og sagde:
Temani Eliphaz loh a doo tih,
2 «Er mannen vel til gagn for Gud? Nei, vitug mann seg sjølv mun gagna.
Pathen te hlang loh s hmaiben a? Lungming khaw amah la dawk a hmaiben uh.
3 Hev Allvald bate av di rettferd? Er det hans vinst, at rett du ferdast?
Na tang mai tih na mueluemnah mai akhaw, na khoboe soep cakhaw tlungthang hamla naep aya?
4 Er det din gudlegdom han refser, når han med deg held rettargang?
Na hinyahnah dongah nang te laitloeknah neh n'khuen tih nang n'tluung a?
5 Hev ei din vondskap vore stor og dine syndar utan ende?
Na boethae tangkik pawt nim? Nang kah thaesainah te a bawtnah om pawh.
6 Grunnlaust du panta dine brøder; halvnakne drog du klædi av;
Lunglilungla la na manuca na laikoi tih pumtling kah himbai te na pit pah.
7 den trøytte gav du ikkje vatn, den svoltne negta du ditt brød.
Buhmueh rhathih te tui na tul pawt tih bungpong te buh na hloh pah.
8 Det er den sterke som eig landet, den stolte hev si bustad der.
Bantha aka khueh hlang loh amah hamla khohmuen a khueh tih a sokah khosa mikhmuh ah a dangrhoek.
9 Du jaga enkjor burt tomhendt’ burt, slo armen av på faderlause.
Nuhmai te kuttling la na tueih tih cadah te a ban na phop pah.
10 Difor ligg snaror kringum deg, og rædsla skræmer deg so brått.
Na kaepvai kah pael dongah he khaw na birhihnah neh buengrhuet na let.
11 Ell’ vert du ikkje myrkret var, den flaum som fossar yver deg?
A hmuep khaw na hmu pawt tih tuili tui loh nang n'khuk.
12 Bur ikkje Gud i himmelhøgd, sjå øvste stjernor, høgt dei sit!
Pathen tah vaan sang kah moenih a? So lah, aisi rhoek kah a lu tah pomsang uh te.
13 Du segjer so: «Kva veit vel Gud? Kann attum skyerne han døma?
Te lalah, “Pathen te metlam a mingpha? Yinnah lamloh lai a tloek a?
14 For skyer dimmer augo hans; han hev sin gang på himmelkvelven.»
Anih te khomai loh a huep tih tueng pawh. Te vaengah vaan kah kueluek dongah cet,” na ti.
15 Seg, vil du fylgja fortids-vegen, den stig som illverksmenner gjekk?
Boethae hlang rhoek loh a cawt khosuen caehlong nim na ngaithuen salah?
16 Dei som i utid tekne vart - og deira grunn flaut burt i flaum -
A tonga uh vaengah a tue pawt ah khaw tuiva loh amih kah khoengim te a hawt pah.
17 som sagde til Gud: «Haldt du deg burte!» Kva skulde Allvald vel deim gjera?
“Pathen te mamih taeng lamloh nong saeh, Tlungthang loh mamih taengah balae a saii eh?” a ti uh.
18 Endå han signa deira hus - langt burt frå meg med gudlaus råd!
Amah loh amih im te hnothen a cung sak sitoe cakhaw halang kah cilsuep tah kai lamloh lakhla saeh.
19 Rettvise folk det såg med gleda, og den skuldlause spotta deim:
Aka dueng rhoek loh a hmuh vaengah a kohoe uh tih ommongsitoe loh amih te a tamdaeng.
20 «Fiendarn’ våre gjekk til grunns! Sjå elden øydde det dei leivde!»
Mamih kah thinnaeh a thup vetih amih kah a coih te hmai loh hlawp het pawt nim?
21 Vert ven med honom, og få fred! So skal og lukka timast deg.
Amah neh hmaiben lamtah te nen te thuung laeh. Nang taengah hnothen ha pawk bitni.
22 Og tak so lærdom av hans munn, og legg deg ordi hans på hjarta!
A ka lamkah olkhueng mah doe laeh, a ol te khaw na thinko khuiah khueh laeh.
23 Vend um til Allvald, då du byggjest og jagar syndi frå ditt tjeld.
Tlungthang taengla na mael atah n'thoh bitni dumlai mah na dap lamloh lakhla sak.
24 Kast gullet ditt i moldi ned - Ofir-gull millom bekkjesteinar.
Pasing te laipi bangla, Ophir te soklong kah lungpang bangla khueh ngawn.
25 Allvald skal vera då ditt gull og haugar utav sylv for deg.
Te vaengah na pasing te tlungthang la, cak te na ki la poeh bitni.
26 Då skal du frygda deg i Allvald, di åsyn lyfta upp til Gud.
Te daengah ni Tlungthang dongah na ngailaem vetih Pathen taengla na maelhmai na dangrhoek bitni.
27 Og når du ropar, vil han høyra, so du kann halda det du lovar.
A taengah na thangthui vaengah nang ol a yaak vetih na olcaeng khaw cung ni.
28 Det du deg etlar, skal du vinna, og ljos skal skina på din veg.
Olkhueh te na tuiphih vaengah nang hamla thoo vetih na longpuei ah vangnah loh a tue ni.
29 Gjeng vegen ned, du ropar: «Upp!» Han hjelpar den bljug-øygde mann.
A kunyun uh vaengah koevoeinah na thui dae tlahoei mik ni a khang eh.
30 Ja, ikkje-skuldfri mann han bergar, frelst vert han ved di reine hand.»
Ommongsitoe pawt khaw loeih vetih na kut kah cimcaihnah loh a loeih sak ni,” a ti.