< Jobs 21 >
Аюп җававән мундақ деди: —
2 «Å høyr då, høyr på mine ord! Gjev i minsto det til trøyst!
«Гәплиримгә қулақ селиңлар, Бу силәрниң маңа бәргән «тәсәллилириңлар»ниң орнида болсун!
3 Lat meg få lov å tala ut, so kann du spotta etterpå.
Сөз қилишимға йол қойсаңлар; Сөз қилғинимдин кейин, йәнә мазақ қиливериңлар!
4 Klagar eg vel på menneskje? Og hev eg ikkje grunn til harm?
Мениң шикайитим болса, инсанға қаритиливатамду? Роһум қандақму бетақәт болмисун?
5 Vend dykk til meg, og ottast so; legg handi so på dykkar munn.
Маңа убдан қараңларчу? Силәр чоқум һәйран қалисиләр, Қолуңлар билән ағзиңларни етивалисиләр.
6 Eg støkk, når eg det kjem i hug; ei bivring gjenom kroppen gjeng.
Мән бу ишлар үстидә ойлансамла, вәһимигә чөмимән, Пүтүн әтлиримни титрәк басиду.
7 Kvifor fær dei gudlause liva, auka i magt som åri gjeng?
Немишкә яманлар яшивериду, Узун өмүр көриду, Һәтта зор күч-һоқуқлуқ болиду?
8 Dei ser si ætt stå fast ikring deim, dei hev sitt avkjøme for augo.
Уларниң нәсли өз алдида, Пәрзәнтлири көз алдида мәзмут өсиду,
9 I fred stend husi deira trygge, Guds svipa råkar ikkje deim;
Уларниң өйлири вәһимидин аман туриду, Тәңриниң тайиғи уларниң үстигә тәгмәйду.
10 med heppa parast deira fe, og kyrne kastar aldri kalv.
Уларниң калилири җүпләнсә уруқлимай қалмайду, Иники мозайлайду, Мозийиниму ташлимайду.
11 Dei slepper borni ut som lamb, og gutarne i leiken hoppar;
[Рәзилләр] кичик балилирини қой падисидәк талаға чиқиривериду, Уларниң пәрзәнтлири тақлап-сәкрәп уссул ойнап жүриду.
12 Dei syng til trumma og til cither og frygdar seg ved fløyteljod.
Улар дап һәм чилтарға тәңкәш қилиду, Улар нәйниң авазидин шатлиниду.
13 I lukka liver dei si tid og fer so brått til helheim ned. (Sheol )
Улар күнлирини аватчилиқ ичидә өткүзиду, Андин көзни жумуп ачқучила тәһтисараға чүшүп кетиду. (Sheol )
14 Til Gud dei segjer: «Haldt deg burte!» Me vil’kje kjenna dine vegar!
Һәм улар Тәңригә: «Биздин нери бол, Бизниң йоллириң билән тонушқимиз йоқтур!» — дәйду,
15 Kvi skal me tena den Allsterke? Kva gagnar det å be til honom?»
— «Һәммигә Қадирниң хизмитидә болушниң әрзигидәк нәри барду? Униңға дуа қилсақ бизгә немә пайда болсун?!».
16 «Dei hev’kje lukka si i handi» - Langt burt frå meg med gudlaus råd!
Қараңлар, уларниң бәхити өз қолида әмәсму? Бирақ яманларниң нәсиһити мәндин нери болсун!
17 Når sloknar lampa for gudlause? Når kjem ulukka yver deim? Gjev han deim straff i vreidesmod?
Яманларниң чириғи қанчә қетим өчиду? Уларни өзлиригә лайиқ күлпәт басамду? [Худа] ғәзивидин уларға дәрдләрни бөлүп берәмду?
18 Fer dei vel burt som strå for vind, lik agner som i stormen fyk?
Улар шамал алдидики еңизға охшаш, Қара қуюн учуруп кетидиған пахалға охшашла йоқамду?
19 «Gud gøymer straffi til hans born.» Nei, sjølv skal mannen straffi kjenna!
Тәңри униң қәбиһлигини балилириға чүшүрүшкә қалдурамду? [Худа] бу җазани униң өзигә бәрсун, униң өзи буни тетисун!
20 Lat han få sjå sitt eige fall og drikka harm frå den Allsterke!
Өзиниң һалакитини өз көзи билән көрсун; Өзи Һәммигә Қадирниң қәһрини тетисун!
21 Kva bryr han seg vel um sitt hus, når månadstalet hans er fullt?
Чүнки униң бекитилгән жил-айлири түгигәндин кейин, У қандақму йәнә өз өйдикилиридин һозур-һалавәт алалисун?
22 Vil nokon hjelpa Gud til kunnskap, han som er domar for dei høgste?
Тәңри каттиларниң үстидинму һөкүм қилғандин кейин, Униңға билим үгитәләйдиған адәм бармидур?!
23 Den eine døyr på velmagts høgd, fullkomleg trygg og fredeleg;
Бириси сақ-саламәт, пүтүнләй ғәм-әндишсиз, азатиликтә жиллири тошқанда өлиду;
24 hans fat er fulle utav mjølk, og i hans bein er mergen frisk;
Беқинлири сүт билән семиз болиду, Устиханлириниң илиги хелә нәм туриду.
25 den andre døyr so beisk i hug, hev ingenting av lukka smaka.
Йәнә бириси болса аччиқ арманда түгәп кетиду; У һеч қандақ раһәт-парағәт көрмигән.
26 Dei båe vert i moldi lagde, og deira klednad makkar er.
Улар билән биллә топа-чаңда тәң ятиду, Қурутлар уларға чаплишиду.
27 Sjå kor eg kjennar dykkar tankar, og dykkar meinkrokar mot meg.
— Мана, силәрниң немини ойлаватқанлиғиңларни, Мени қарилаш нийәтлириңларни билимән.
28 De spør: «Kvar er vel stormannshuset? Kvar er det tjeld der gudlause bur?»
Чүнки силәр мәндин: «Есилзадиниң өйи нәгә кәткән? Рәзилләрниң турған чедирлири нәдидур?» дәп сораватисиләр.
29 Hev de’kje høyrt av ferdafolk - de trur vel det som dei fortel -:
Силәр йолучилардин шуни соримидиңларму? Уларниң шу баянлириға көңүл қоймидиңларму?
30 «Den vonde frå ulukka slepp; han berga vert på vreidedagen.
[Демәк], «Яман адәм палакәт күнидин сақлинип қалиду, Улар ғәзәп күнидин қутулуп қалиду!» — [дәйду].
31 Kven lastar honom for hans ferd? Og straffar honom for hans gjerd?
Ким [рәзилниң] тутқан йолини йүз туранә әйипләйду? Ким униңға өз қилмиши үчүн тегишлик җазасини йегүзиду?
32 Han vert til gravi båren burt, og ved hans gravhaug held dei vakt.
Әксичә, у һәйвәт билән йәрлигигә көтирип меңилиду, Униң қәбри күзәт астида туриду.
33 Søtt søv han under torv i dal, og i hans far all verdi fer, som tallause gjekk fyre honom.
Җилғиниң чалмилири униңға татлиқ билиниду; Униң алдидиму сансиз адәмләр кәткәндәк, Униң кәйнидинму барлиқ адәмләр әгишип бариду.
34 Det trøystar meg med tome ord; av dykkar svar er sviket att.»
Силәр немишкә маңа қуруқ гәп билән тәсәлли бәрмәкчи? Силәрниң җаваплириңларда пәқәт сахтилиқла тепилиду!