Jobs 20
1 Då tok Sofar frå Na’ama til ords og sagde:
Markaasaa Soofar oo ahaa reer Nacamaatii u jawaabay, oo wuxuu yidhi,
2 «Difor gjev mine tankar svar, og difor stormar det i meg.
Haddaba waxaa ii jawaaba fikirradayda, Oo sababtu waxay tahay degdegga igu jira.
3 Ei skamleg skrapa fær eg høyra, men kloke svar mi ånd gjev meg.
Waxaan maqlay canaanta i ceebaysa, Oo waxaa ii jawaabta waxgarashadayda.
4 Veit du’kje at frå ævords tid, frå mannen fyrst på jord vart sett,
Miyaadan ogayn in waayihii hore iyo Tan iyo waagii binu-aadmiga dhulka la saaray
5 ugudlege hev stokkut jubel, vanheilage stuttvarug gleda?
Ay guulaysashada sharrowyadu gaaban tahay, Oo farxadda cibaadalaawayaashuna ay daqiiqad qudha tahay?
6 Når modet hans til himmels stig, når hovudet mot sky han lyfter,
In kastoo sarrayntiisu ay samada korto, Oo madaxiisuna uu daruuraha gaadho,
7 han evig gjeng til grunns som skarnet; «Kvar er han?» spør dei, honom såg.
Wuxuu weligiis u baabbi'i doonaa sida saxaradiisa oo kale. Oo kuwii isaga arki jiray waxay odhan doonaan, War meeh isagii?
8 Lik draumen glid han burt og kverv, vert jaga som ei nattesyn.
Sida riyo ayuu u libdhi doonaa, oo lama heli doono, Hubaal waxaa loo eryi doonaa sida riyada habeenka.
9 Han burte er for alle augo, hans stad veit ikkje til han meir.
Ishii isaga aragtay mar dambe ma ay arki doonto, Oo meeshiisiina mar dambe uma ay jeedi doonto.
10 Hans born lyt hjelpa fatigfolk; hans hender gjev hans gods attende.
Carruurtiisu waxay wax ka baryi doonaan masaakiinta, Oo gacmahooduna dib bay u celin doonaan maalkiisa.
11 Hans bein var full’ av ungdomskraft; men den i moldi ligg med honom.
Lafihiisana waxaa ka buuxa xoogga dhallinyaranimada, Laakiinse ciidda dhexdeeduu la jiifsan doonaa.
12 Er i hans munn det vonde søtt, vil han det under tunga gøyma,
In kastoo xumaantu afkiisa la macaan tahay, In kastoo uu carrabkiisa ku hoos qarsado,
13 sparer han det og slepper ikkje, held han det under gomen fast,
In kastoo uu kaydsado, oo uusan iska sii dayn, Laakiinse uu afkiisa ku sii haysto,
14 so vert i kroppen maten hans til orme-eiter i hans buk.
Kolleyba cuntadiisu mindhicirkiisay ku beddelantaa, Oo waxay uurkiisa ku noqataa waabayo jilbis.
15 Det gods han gløypte, spyr han ut; Gud driv det ut or magen hans.
Isagu maal buu liqay, laakiinse mar kaluu soo mantagi doonaa, Oo Ilaah baa calooshiisa ka soo saari doona.
16 Han orme-eiter i seg saug, og ødle-tunga honom drep.
Wuxuu nuugi doonaa mariidka jilbisyada, Oo waxaa isaga dili doona mas carrabkiis.
17 Han fær visst ikkje skoda bekkjer, ei heller flaum av mjølk og honning.
Oo ma uu fiirin doono webiyada, Iyo durdurrada la barwaaqaysan malabka iyo subagga.
18 Han rikdom vinn, men nyt han ikkje; han samlar gods, men vert’kje glad.
Wixii uu ku hawshooday wuu soo celin doonaa, oo ma uu liqi doono, Oo maalka uu faa'iidada u helayna siduu yahay uguma uu farxi doono.
19 Han krasa småfolk, let deim liggja, han rana hus som han ei byggjer.
Waayo, wuxuu dulmay oo dayriyey masaakiinta, Oo wuxuu xoog ku qaatay guri uusan dhisin.
20 Han kjende ikkje ro inni seg, men med sin skatt han slepp’kje undan.
Uurkiisu xasilloonaan ma lahayn, Taas daraaddeed waxa uu jecel yahay oo dhan waxba kama uu badbaadin doono.
21 Hans hækna sparer ingen ting; og difor kverv hans lukka burt.
Wuxuu liqay wax ka hadhay lama arkin, Sidaas daraaddeed barwaaqadiisu siima raagi doonto.
22 I all si ovnøgd lid han naud; kvar armings-hand kjem yver honom.
Markuu dheregsan yahay ayuu cidhiidhi dhex geli doonaa, Oo mid kasta oo belaayaysan gacantiisa ayaa ku soo degi doonta.
23 Og til å fylla buken hans han sender vreiden yver honom, let maten sin på honom regna.
Markuu ku dhow yahay inuu calooshiisa buuxsado, Ayaa Ilaah wuxuu ku soo tuuri doonaa kulaylka cadhadiis, Oo wuu ku soo shubi doonaa intuu wax cunayo.
24 Og um han frå jarnvåpen flyr, han såra vert frå koparbogen;
Wuu ka carari doonaa hubka birta ah, Oo qaansada naxaasta ahu fallaadh bay ka dhex dusin doontaa.
25 ut gjenom ryggen pili kjem, den blanke odd ut or hans gall, og dauderædslor fell på honom.
Wuu soo jiidaa, kolkaasay jidhkiisa ka soo baxdaa, Hubaal caaradda dhalaalaysa ayaa beerkiisa ka soo baxda, Oo cabsi baa isaga ku dhacda.
26 Alt myrker gøymt er åt hans skattar, ja, ukveikt eld et honom upp, og øyder all hans eigedom.
Gudcurka oo dhanna waxaa meel loogu kaydiyey khasnadihiisa; Oo dab aan la afuufin ayaa isaga dhammayn doona, Wuuna baabbi'in doonaa waxa teendhadiisa ku dhex hadhay.
27 Himmelen ter hans brotsverk fram, og jordi reiser seg imot han.
Samooyinku waxay daaha ka qaadi doonaan xumaantiisa, Oo dhulkuna isaguu ku kici doonaa.
28 Hans heime-forråd fer sin veg, renn burt på vreidedagen hans.
Hodanka reerkiisu wuu ka dhammaan doonaa, Oo maalinta cadhada Ilaah ayaa maalkiisu libdhi doonaa.
29 Slikt etlar Gud til gudlaus mann; det lovar Gud til arv åt honom.»
Intaasu waxaa weeye qaybta ninkii shar ahu uu xagga Ilaah ka helayo, Iyo wixii Ilaah dhaxal ahaan ugu amray.
