Jobs 20
1 Då tok Sofar frå Na’ama til ords og sagde:
Ipapo Zofari muNaamati akapindura akati:
2 «Difor gjev mine tankar svar, og difor stormar det i meg.
“Ndangariro dzangu dzokutambudzika dzinondikurumidzisa kuti ndipindure nokuti ndakanganisika kwazvo.
3 Ei skamleg skrapa fær eg høyra, men kloke svar mi ånd gjev meg.
Ndiri kunzwa kutsiura kunondizvidza, uye kunzwisisa kwangu kunondikurudzira kuti ndipindure.
4 Veit du’kje at frå ævords tid, frå mannen fyrst på jord vart sett,
“Zvirokwazvo unoziva zvazvakanga zvakaita kubva kare, kubvira pakaiswa munhu panyika,
5 ugudlege hev stokkut jubel, vanheilage stuttvarug gleda?
kuti kufara kwavakaipa kupfupi, mufaro wavasina Mwari ndowenguva duku.
6 Når modet hans til himmels stig, når hovudet mot sky han lyfter,
Kunyange kuzvikudza kwake kuchisvika kudenga, uye musoro wake uchindobata makore,
7 han evig gjeng til grunns som skarnet; «Kvar er han?» spør dei, honom såg.
achaparara nokusingaperi, setsvina yake pachake; vaya vaichimbomuona vachati, ‘Aripiko?’
8 Lik draumen glid han burt og kverv, vert jaga som ei nattesyn.
Anobhururuka sokurota, haachawanikwizve, adzingwa sechiratidzo chousiku.
9 Han burte er for alle augo, hans stad veit ikkje til han meir.
Ziso rakamuona harichazomuonazve; nzvimbo yake haichazomuonazve.
10 Hans born lyt hjelpa fatigfolk; hans hender gjev hans gods attende.
Vana vake vanofanira kutsvaka nyasha kuvarombo; maoko ake chaiwo anofanira kudzorera pfuma yake.
11 Hans bein var full’ av ungdomskraft; men den i moldi ligg med honom.
Simba roujaya rakazadza mapfupa ake richaumburuka naye muguruva.
12 Er i hans munn det vonde søtt, vil han det under tunga gøyma,
“Kunyange chakaipa chichitapira mumukanwa, uye achichiviga pasi porurimi rwake,
13 sparer han det og slepper ikkje, held han det under gomen fast,
kunyange asingagoni kuchiregedza achichichengeta mumukanwa make,
14 so vert i kroppen maten hans til orme-eiter i hans buk.
asi chokudya chake chichashanduka chikavava mudumbu make; chichava uturu hwenyoka mukati make.
15 Det gods han gløypte, spyr han ut; Gud driv det ut or magen hans.
Achapfira pasi upfumi hwaakamedza; Mwari achaita kuti dumbu rake rizvirutse.
16 Han orme-eiter i seg saug, og ødle-tunga honom drep.
Achasveta uturu hwenyoka; mazino emvumbi achamuuraya.
17 Han fær visst ikkje skoda bekkjer, ei heller flaum av mjølk og honning.
Haangafadzwi nehova, idzo nzizi dzinoyerera uchi noruomba.
18 Han rikdom vinn, men nyt han ikkje; han samlar gods, men vert’kje glad.
Zvaakatamburira anofanira kuzvidzosazve zvisina kudyiwa; haangafadzwi nezvaakawana pakutengesa kwake.
19 Han krasa småfolk, let deim liggja, han rana hus som han ei byggjer.
Nokuti akamanikidza varombo akavasiya vava vachena; akatora dzimba dzavasina chavanacho.
20 Han kjende ikkje ro inni seg, men med sin skatt han slepp’kje undan.
“Zvirokwazvo haangamiri kubva pahavi yake; haangazviponesi nepfuma yake.
21 Hans hækna sparer ingen ting; og difor kverv hans lukka burt.
Hapana chaakasiyirwa kuti adye; upfumi hwake hahungagari nokusingaperi.
22 I all si ovnøgd lid han naud; kvar armings-hand kjem yver honom.
Pakati pezvakawanda zvake, kuremerwa nepfungwa kuchamukunda; kuzara kwenjodzi kuchauya pamusoro pake.
23 Og til å fylla buken hans han sender vreiden yver honom, let maten sin på honom regna.
Paanenge agutsa dumbu rake, Mwari achatuma kutsamwa kwake kunopisa pamusoro pake, uye achanayisa kurova kwake pamusoro pake.
24 Og um han frå jarnvåpen flyr, han såra vert frå koparbogen;
Kunyange akatiza chombo chesimbi, museve unopinza wendarira unomubaya.
25 ut gjenom ryggen pili kjem, den blanke odd ut or hans gall, og dauderædslor fell på honom.
Anoudzura kubva kumusana kwake, muromo wawo unovaima uchibva pachiropa chake. Kutya kuzhinji kuchauya pamusoro pake;
26 Alt myrker gøymt er åt hans skattar, ja, ukveikt eld et honom upp, og øyder all hans eigedom.
rima guru richavandira pfuma yake. Moto usina anopfutidzira uchamupisa uye uchaparadza zvichasara mutende rake.
27 Himmelen ter hans brotsverk fram, og jordi reiser seg imot han.
Matenga achaisa pachena mhaka yake; nyika ichamumukira.
28 Hans heime-forråd fer sin veg, renn burt på vreidedagen hans.
Mafashamu achakukura imba yake, mvura zhinji ichaerera pazuva rehasha dzaMwari.
29 Slikt etlar Gud til gudlaus mann; det lovar Gud til arv åt honom.»
Aya ndiwo magumo anogoverwa vakaipa naMwari, iyo nhaka yavakatemerwa naMwari.”
