Jobs 20
1 Då tok Sofar frå Na’ama til ords og sagde:
ナアマ人ゾパルこたへて曰く
2 «Difor gjev mine tankar svar, og difor stormar det i meg.
これに因てわれ答をなすの思念を起し心しきりに之がために急る
3 Ei skamleg skrapa fær eg høyra, men kloke svar mi ånd gjev meg.
我を辱しむる警語を我聞ざるを得ず 然しながらわが了知の性われをして答ふることを得せしむ
4 Veit du’kje at frå ævords tid, frå mannen fyrst på jord vart sett,
なんぢ知らずや古昔より地に人の置れしより以來
5 ugudlege hev stokkut jubel, vanheilage stuttvarug gleda?
惡き人の勝誇は暫時にして邪曲なる者の歡樂は時の間のみ
6 Når modet hans til himmels stig, når hovudet mot sky han lyfter,
その高天に逹しその首雲に及ぶとも
7 han evig gjeng til grunns som skarnet; «Kvar er han?» spør dei, honom såg.
終には己の糞のごとくに永く亡絶べし 彼を見識る者は言ん彼は何處にありやと
8 Lik draumen glid han burt og kverv, vert jaga som ei nattesyn.
彼は夢の如く過さりて復見るべからず 夜の幻のごとく追はらはれん
9 Han burte er for alle augo, hans stad veit ikkje til han meir.
彼を見たる目かさねてかれを見ることあらず 彼の住たる處も再びかれを見ること無らん
10 Hans born lyt hjelpa fatigfolk; hans hender gjev hans gods attende.
その子等は貧しき者に寛待を求めん 彼もまたその取し貨財を手づから償さん
11 Hans bein var full’ av ungdomskraft; men den i moldi ligg med honom.
その骨に少壯氣勢充り 然れどもその氣勢もまた塵の中に彼とおなじく臥ん
12 Er i hans munn det vonde søtt, vil han det under tunga gøyma,
かれ惡を口に甘しとして舌の底に藏め
13 sparer han det og slepper ikkje, held han det under gomen fast,
愛みて捨ず 之を口の中に含みをる
14 so vert i kroppen maten hans til orme-eiter i hans buk.
然どその食物膓の中にて變り 腹の内にて蝮の毒とならん
15 Det gods han gløypte, spyr han ut; Gud driv det ut or magen hans.
かれ貨財を呑たれども復之を吐いださん 神これを彼の腹より推いだしたまふべし
16 Han orme-eiter i seg saug, og ødle-tunga honom drep.
かれは蝮の毒を吸ひ 虺の舌に殺されん
17 Han fær visst ikkje skoda bekkjer, ei heller flaum av mjølk og honning.
かれは蜂蜜と牛酪の湧て流るる河川を視ざらん
18 Han rikdom vinn, men nyt han ikkje; han samlar gods, men vert’kje glad.
その勞苦て獲たる物は之を償して自ら食はず 又それを求めたる所有よりは快樂を得じ
19 Han krasa småfolk, let deim liggja, han rana hus som han ei byggjer.
是は彼貧しき者を虐遇げて之を棄たればなり 假令家を奪ひとるとも之を改め作ることを得ざらん
20 Han kjende ikkje ro inni seg, men med sin skatt han slepp’kje undan.
かれはその腹に飽ことを知ざるが故に自己の深く喜ぶ物をも保つこと能はじ
21 Hans hækna sparer ingen ting; og difor kverv hans lukka burt.
かれが遺して食はざる物とては一も無し 是によりてその福祉は永く保たじ
22 I all si ovnøgd lid han naud; kvar armings-hand kjem yver honom.
その繁榮の眞盛において彼は艱難に迫られ 乏しき者すべて手をこれが上に置ん
23 Og til å fylla buken hans han sender vreiden yver honom, let maten sin på honom regna.
かれ腹を充さんとすれば神烈しき震怒をその上に下し その食する時にこれをその上に降したまふ
24 Og um han frå jarnvåpen flyr, han såra vert frå koparbogen;
かれ鐡の器を避れば銅の弓これを射透す
25 ut gjenom ryggen pili kjem, den blanke odd ut or hans gall, og dauderædslor fell på honom.
是に於て之をその身より拔ば閃く鏃その膽より出きたりて畏懼これに臨む
26 Alt myrker gøymt er åt hans skattar, ja, ukveikt eld et honom upp, og øyder all hans eigedom.
各種の黒暗これが寳物ををほろぼすために蓄へらる 又人の吹おこせしに非る火かれを焚き その天幕に遺りをる者をも焚ん
27 Himmelen ter hans brotsverk fram, og jordi reiser seg imot han.
天かれの罪を顯はし 地興りて彼を攻ん
28 Hans heime-forråd fer sin veg, renn burt på vreidedagen hans.
その家の儲蓄は亡て神の震怒の日に流れ去ん
29 Slikt etlar Gud til gudlaus mann; det lovar Gud til arv åt honom.»
是すなはち惡き人が神より受る分 神のこれに定めたまへる數なり
