< Jobs 20 >
1 Då tok Sofar frå Na’ama til ords og sagde:
Epi Tsophar, Naamatit lan, te reponn:
2 «Difor gjev mine tankar svar, og difor stormar det i meg.
“Akoz sa a, tout refleksyon k ap boulvèse m yo, fè m fè repons, menm akoz tout anndan m tèlman ajite.
3 Ei skamleg skrapa fær eg høyra, men kloke svar mi ånd gjev meg.
Mwen tande repwòch ki fè m wont. Konsa, lespri bon konprann mwen fè m reponn.
4 Veit du’kje at frå ævords tid, frå mannen fyrst på jord vart sett,
Èske ou pa konnen bagay sa a depi nan tan ansyen an, depi lòm te mete sou latè,
5 ugudlege hev stokkut jubel, vanheilage stuttvarug gleda?
Ke viktwa a mechan yo kout, e jwa a enkwayan an se pou yon moman?
6 Når modet hans til himmels stig, når hovudet mot sky han lyfter,
Malgre wotè li ta rive nan syèl la, pou tèt li ta touche nwaj yo,
7 han evig gjeng til grunns som skarnet; «Kvar er han?» spør dei, honom såg.
l ap peri nèt tankou fatra. Sila ki te konn wè li yo va di: ‘Kibò li ye?’
8 Lik draumen glid han burt og kverv, vert jaga som ei nattesyn.
Li vole ale tankou yon rèv, e yo pa kab jwenn li. Menm tankou yon rèv lannwit, li fin chase ale.
9 Han burte er for alle augo, hans stad veit ikkje til han meir.
Zye ki te wè l la pa wè l ankò, e plas li a pa gade li ankò.
10 Hans born lyt hjelpa fatigfolk; hans hender gjev hans gods attende.
Fis li yo fè byen pou malere yo, e men yo remèt byen li yo.
11 Hans bein var full’ av ungdomskraft; men den i moldi ligg med honom.
Zo li yo plen ak fòs jenès li, men li kouche ansanm avè l nan pousyè a.
12 Er i hans munn det vonde søtt, vil han det under tunga gøyma,
“Sepandan, mechanste dous nan bouch li e li kache li anba lang li,
13 sparer han det og slepper ikkje, held han det under gomen fast,
Li pito mal la, e refize lage l, men kenbe li nan bouch li,
14 so vert i kroppen maten hans til orme-eiter i hans buk.
men manje nan vant li vire. Li tounen pwazon vipè anndan l.
15 Det gods han gløypte, spyr han ut; Gud driv det ut or magen hans.
Li te vale richès, men vomi fè yo retounen vin parèt. Bondye va fè yo sòti nan vant li.
16 Han orme-eiter i seg saug, og ødle-tunga honom drep.
Li souse pwazon koulèv yo; lang a vipè a kap touye li.
17 Han fær visst ikkje skoda bekkjer, ei heller flaum av mjølk og honning.
Li pa gade dlo yo ankò, ni rivyè ki koule yo ak siwo ak bòl lèt yo.
18 Han rikdom vinn, men nyt han ikkje; han samlar gods, men vert’kje glad.
Li remèt sa ke li te pran an. Li pa kab vale l. Afè richès a komès li yo, li pa kab menm rejwi de yo.
19 Han krasa småfolk, let deim liggja, han rana hus som han ei byggjer.
Paske li te oprime e abandone malere yo. Li te sezi yon kay ke li pa t bati.
20 Han kjende ikkje ro inni seg, men med sin skatt han slepp’kje undan.
“Akoz li pa t kab kalme kè l, li pat kab kenbe anyen nan sa li renmen.
21 Hans hækna sparer ingen ting; og difor kverv hans lukka burt.
Anyen pat rete ke li pat devore; akoz sa a, byen li yo pat dire.
22 I all si ovnøgd lid han naud; kvar armings-hand kjem yver honom.
Ranpli ak tout bagay li, li va jennen; men a tout moun ki soufri yo va vini kont li.
23 Og til å fylla buken hans han sender vreiden yver honom, let maten sin på honom regna.
Lè li plen vant li, Bondye va voye kòlè fewòs pa Li sou li. Lapli va tonbe sou li pandan l ap manje.
24 Og um han frå jarnvåpen flyr, han såra vert frå koparbogen;
Li kapab sove ale devan zam fèt ak fè a, men banza fèt an bwonz lan va tire frennen l.
25 ut gjenom ryggen pili kjem, den blanke odd ut or hans gall, og dauderædslor fell på honom.
L ap rale sòti parèt dèyè do li, menm pwent glise a soti nan fyèl li. Gwo laperèz va parèt sou li.
26 Alt myrker gøymt er åt hans skattar, ja, ukveikt eld et honom upp, og øyder all hans eigedom.
Fènwa nèt rezève kon trezò li, e flanm dife san van an va devore li. Li va manje tout sa ki rete nan tant li an.
27 Himmelen ter hans brotsverk fram, og jordi reiser seg imot han.
Syèl yo va revele inikite li e tè a va leve kont li.
28 Hans heime-forråd fer sin veg, renn burt på vreidedagen hans.
Riches lakay li va pati, posesyon li yo va ale nan jou kòlè Li a.
29 Slikt etlar Gud til gudlaus mann; det lovar Gud til arv åt honom.»
Sa se pòsyon a moun mechan k ap sòti nan men Bondye, sa se eritaj ke Bondye òdone pou bay li.”