Jobs 19
1 Då svara Job og sagde:
Aa le hoe ty natoi’ Iobe:
2 «Kor lenge vil mi sjel de harma og krasa meg med dykkar ord?
Pak’ombia nahareo ro mbe hampiojeoje ty troko naho hampipinepinek’ahy an-tsaontsy?
3 Ti gonger hev de no meg spotta; de skjemmest ei å krenkja meg.
Im-polo ty nañonjira’ areo ahiko vaho tsy mahasalats’ anahareo ty mañaraty ahy.
4 Hev eg i røyndi mistak gjort, dei mistak er mi eigi sak.
Aa naho nitò t’ie nandilatse, le midoñ’ amako avao i tahiñey.
5 Vil de dykk briska imot meg, som um eg lid mi skam med rette?
Naho mivongevòngek’ amako nahareo manisý ahy amo injekoo,
6 Hugs på at Gud hev bøygt meg ned og spana kringum meg sitt garn.
Le mahafohina te nifotetse amako, t’i Andrianañahare vaho narikato’e amako ty harato’e.
7 Eg ropar: «Vald!» - men eg fær’kje svar; eg ropar: «Hjelp!» men fær’kje rett.
Mitoreo iraho fa nikatramoeñe fe tsy amam-pañaoñe; mikanjy, fe tsy añomean-to.
8 Han stengjer vegen for min fot, og myrker legg han på min stig.
Finahepahe’e ty lalako tsy handenàko, naho napo’e añ’oloñoloko ao ty ieñe.
9 Min heidersklædnad drog han av; han frå mitt hovud kransen tok.
Nampikorendahe’e amako ty engeko, vaho nafaha’e an-dohako ao i sabakam-bolonahetsey.
10 Mi vern han braut, so eg gjekk under, mi von sleit han lik treet upp.
Narotsa’e mb’etia mb’atia, le fa añe iraho: ombota’e hoe hatae ty fitamàko.
11 Hans vreide logar meg imot, og for ein fiend’ held han meg.
Nasoleba’e amako ka ty haviñera’e vaho atao’e ho rafelahi’e.
12 Hans skarar stemner fram mot meg; dei brøyter seg ein veg mot meg og lægrar seg kring tjeldet mitt.
Mitotoke amako o lahindefo’eo, mitoañe mb’amako le mitobe añariary i kibohokoy.
13 Han dreiv ifrå meg mine frendar, og kjenningar vart framande.
Napo’e lavitse ahy o rahalahikoo, vaho fonga alik’amako o nimpiamakoo.
14 Skyldfolki held seg burte frå meg, husvenerne hev gløymt meg burt.
Namorintseñe ahy o longokoo, nañaliño ahy o rañekoo.
15 For hjon og tenar er eg framand; dei held meg for ein ukjend mann.
O mitobok’ añ’anjombakoo, naho o anak’ampatakoo, songa manao ahy ho ambahiny, toe renetane am-pahaisaha’e.
16 Ei svarar drengen på mitt rop. Eg må med munnen tigga honom;
Tokaveko ty mpitoroko, fe tsy manoiñe, ndra te itoreovam-bavako.
17 min ande byd imot for kona, eg tevjar ilt for mine sambrør.
Mampangorý i valiko ty kofòko, vaho heje’ ty amorin-dreneko.
18 Jamvel smågutar spottar meg, når eg stend upp, dei talar mot meg.
Manirìk’ahy o anak’ajalahio, ie miongake iraho, onjira’ iareo.
19 Dei styggjest for meg mine vener, og dei eg elska, snur seg mot meg.
Malaiñ’ahy iaby o atehenakoo; tsambolitio’ o nikokoakoo.
20 Min kropp er berre skin og bein, snaudt hev eg endå tannkjøt att.
Mipitek’ ami’ty holiko naho ami’ty nofoko o taolakoo, vaho an-tain-tsìko avao ty nimolaoreko.
21 Hav medynk, medynk, mine vener! Gud hev meg råka med si hand.
Tretrezo iraho, iferenaiño, ry rañeko; fa nipaok’ ahy ty fitàn’Añahare.
22 Kvifor skal de som Gud meg jaga, og vert ei mette av mitt kjøt?
Ino ty ampisoaña’ areo ahy hoe t’ie Andrianañahare? Tsy mahaeneñ’ anahareo hao o holikoo?
23 Å, gjev at mine ord vart skrivne, og i ei bok vart rita inn,
Ee te nisokireñe o volako zao! Lonike t’ie nipatereñe am-boke ao!
24 ja, vart med jarnmeitel og bly for ævleg tid i berget hogne!
Ee any t’ie sokirañe an-tsantilò viñe naho firake am-bato tsy ho modo!
25 Eg veit at min utløysar liver, til sist han yver moldi kjem.
Fa naho izaho, apotako te veloñe i Mpijebañ’ahikoy, ie hijohañe ambone’ o lembokeo an-tsengaha’e añe.
26 Og når mi hud er øydelagd, ut frå mitt kjøt då ser eg Gud,
Le ie fa momoke ty holiko— ty mianto toy, ho treako boak’ ami’ty nofoko t’i Andrianañahare;
27 eg honom ser som venen min, mitt auga ser det, ingen framand! Å, nyro lengtar i mitt liv!
Eka, hahatrea Aze iraho; o masokoo ro hahaisak’ aze fa tsy ty ila’e. Momoke o añ’ovakoo!
28 De segjer: «Me vil jaga honom!» - som um orsaki låg hjå meg!
Hera hanao ty hoe nahareo: Akore ty hampisoañan-tikañ’ aze? Ino ty lengo’e ho tendreke hanesehañ’ aze?
29 Men de lyt agta dykk for sverdet; for vreide vert ved sverdet straffa. Og de skal vita: domen kjem.»
Mihembaña amy fibaray; amy te minday falilovam-pibara o haviñerañeo, hahafohina’ areo te eo ty zaka.
