Jobs 19
1 Då svara Job og sagde:
respondens autem Iob dixit
2 «Kor lenge vil mi sjel de harma og krasa meg med dykkar ord?
usquequo adfligitis animam meam et adteritis me sermonibus
3 Ti gonger hev de no meg spotta; de skjemmest ei å krenkja meg.
en decies confunditis me et non erubescitis opprimentes me
4 Hev eg i røyndi mistak gjort, dei mistak er mi eigi sak.
nempe et si ignoravi mecum erit ignorantia mea
5 Vil de dykk briska imot meg, som um eg lid mi skam med rette?
at vos contra me erigimini et arguitis me obprobriis meis
6 Hugs på at Gud hev bøygt meg ned og spana kringum meg sitt garn.
saltim nunc intellegite quia Deus non aequo iudicio adflixerit me et flagellis suis me cinxerit
7 Eg ropar: «Vald!» - men eg fær’kje svar; eg ropar: «Hjelp!» men fær’kje rett.
ecce clamabo vim patiens et nemo audiet vociferabor et non est qui iudicet
8 Han stengjer vegen for min fot, og myrker legg han på min stig.
semitam meam circumsepsit et transire non possum et in calle meo tenebras posuit
9 Min heidersklædnad drog han av; han frå mitt hovud kransen tok.
spoliavit me gloria mea et abstulit coronam de capite meo
10 Mi vern han braut, so eg gjekk under, mi von sleit han lik treet upp.
destruxit me undique et pereo et quasi evulsae arbori abstulit spem meam
11 Hans vreide logar meg imot, og for ein fiend’ held han meg.
iratus est contra me furor eius et sic me habuit quasi hostem suum
12 Hans skarar stemner fram mot meg; dei brøyter seg ein veg mot meg og lægrar seg kring tjeldet mitt.
simul venerunt latrones eius et fecerunt sibi viam per me et obsederunt in gyro tabernaculum meum
13 Han dreiv ifrå meg mine frendar, og kjenningar vart framande.
fratres meos longe fecit a me et noti mei quasi alieni recesserunt a me
14 Skyldfolki held seg burte frå meg, husvenerne hev gløymt meg burt.
dereliquerunt me propinqui mei et qui me noverant obliti sunt mei
15 For hjon og tenar er eg framand; dei held meg for ein ukjend mann.
inquilini domus meae et ancillae meae sicut alienum habuerunt me et quasi peregrinus fui in oculis eorum
16 Ei svarar drengen på mitt rop. Eg må med munnen tigga honom;
servum meum vocavi et non respondit ore proprio deprecabar illum
17 min ande byd imot for kona, eg tevjar ilt for mine sambrør.
halitum meum exhorruit uxor mea et orabam filios uteri mei
18 Jamvel smågutar spottar meg, når eg stend upp, dei talar mot meg.
stulti quoque despiciebant me et cum ab eis recessissem detrahebant mihi
19 Dei styggjest for meg mine vener, og dei eg elska, snur seg mot meg.
abominati sunt me quondam consiliarii mei et quem maxime diligebam aversatus est me
20 Min kropp er berre skin og bein, snaudt hev eg endå tannkjøt att.
pelli meae consumptis carnibus adhesit os meum et derelicta sunt tantummodo labia circa dentes meos
21 Hav medynk, medynk, mine vener! Gud hev meg råka med si hand.
miseremini mei miseremini mei saltim vos amici mei quia manus Domini tetigit me
22 Kvifor skal de som Gud meg jaga, og vert ei mette av mitt kjøt?
quare persequimini me sicut Deus et carnibus meis saturamini
23 Å, gjev at mine ord vart skrivne, og i ei bok vart rita inn,
quis mihi tribuat ut scribantur sermones mei quis mihi det ut exarentur in libro
24 ja, vart med jarnmeitel og bly for ævleg tid i berget hogne!
stilo ferreo et plumbi lammina vel certe sculpantur in silice
25 Eg veit at min utløysar liver, til sist han yver moldi kjem.
scio enim quod redemptor meus vivat et in novissimo de terra surrecturus sim
26 Og når mi hud er øydelagd, ut frå mitt kjøt då ser eg Gud,
et rursum circumdabor pelle mea et in carne mea videbo Deum
27 eg honom ser som venen min, mitt auga ser det, ingen framand! Å, nyro lengtar i mitt liv!
quem visurus sum ego ipse et oculi mei conspecturi sunt et non alius reposita est haec spes mea in sinu meo
28 De segjer: «Me vil jaga honom!» - som um orsaki låg hjå meg!
quare ergo nunc dicitis persequamur eum et radicem verbi inveniamus contra eum
29 Men de lyt agta dykk for sverdet; for vreide vert ved sverdet straffa. Og de skal vita: domen kjem.»
fugite ergo a facie gladii quoniam ultor iniquitatum gladius est et scitote esse iudicium
