< Jobs 18 >
1 Då tok Bildad frå Suah til ords og sagde:
Wtedy Bildad z Szuach odpowiedział:
2 «Kor lenge driv de jagt på ord? Gjev gaum, lat oss so talast ved!
Kiedy wreszcie położycie kres tym słowom? Pomyślcie, potem będziemy mówić.
3 Kvi skal me reknast liksom fe, som ureine i dykkar augo?
Czemu uważacie nas za bydło? Czemu jesteśmy obrzydliwi w waszych oczach?
4 Å, du som riv deg sund i sinne, skal jordi øydast for di skuld? Skal fjellet flytjast frå sin stad?
Ty, który szarpiesz gniewem swą duszę – czy z twojego powodu będzie opuszczona ziemia i skały będą przesunięte ze swego miejsca?
5 Men sløkt vert ljoset for den vonde, og hans åre-eld skal ikkje skina.
Tak, światło niegodziwych zgaśnie, a iskra jego ognia już nie zaświeci.
6 I tjeldet hans vert ljoset myrkt, og lampa sloknar yver han.
Światło jego przybytku się zaćmi i jego pochodnia nad nim zagaśnie.
7 Hans sterke stig vert snævra inn; han snåvar yver sine planar.
Kroki jego siły będą skrępowane, jego własna rada powali go.
8 Hans fot vert fløkt i garnet inn, og upp i netet ferdast han;
Jego nogi bowiem zawiodą go w sieć, chodzi po sidłach.
9 og snara triv um hælen hans, og gildra tek på honom fat.
Sidło uchwyci go za piętę i przemoże go łupieżca.
10 I jordi løynde gildror lurer, og fellor ventar på hans veg.
Sidło dla niego ukryte jest w ziemi, a pułapka na niego – na drodze.
11 Og rædslor trugar rundt ikring og skræmer han for kvart eit stig.
Zewsząd będą go przerażać strachy, ścigają go na każdym kroku.
12 Ulukka hungrar etter han, og vondt vil føra han til fall,
Głód osłabi jego siły i zniszczenie [będzie] czyhało u jego boku.
13 vil eta kvar ein led og lem, ja, det vil daudens eldste son.
Pożre żyły jego skóry, pierworodny śmierci pożre jego członki.
14 Hans trygd er rivi frå hans tjeld; du sender han til rædsle-kongen.
Jego ufność będzie wykorzeniona z jego namiotu i zostanie on przyprowadzony do króla strachów.
15 I huset hans bur framande, det vert strått svåvel på hans bustad.
[Strach] będzie mieszkał w jego namiocie, bo [ten] nie należy do niego; jego mieszkanie będzie posypane siarką.
16 Hans rot i grunnen turkar ut; den høge kruna visnar burt.
Od spodu uschną jego korzenie, a z wierzchu będzie obcięta jego gałąź.
17 Hans minne kverv frå jordi burt, og namnlaus vert han vidt og breidt.
Pamięć o nim zginie z ziemi, a jego imienia nie [wspomną] na ulicach.
18 Frå ljos til myrker driv dei honom og jagar han frå landi burt.
Wypędzą go ze światła do ciemności i wyrzucą go z okręgu świata.
19 Han barnlaus vert i eige folk; i heimen hans slepp ingen undan.
Nie będzie miał syna ani wnuka pośród swego ludu i nikt nie pozostanie w jego mieszkaniach.
20 Og vestmenn støkk for dagen hans, og austmenn vert av rædsla slegne.
Ci, którzy przyjdą po nim, osłupieją na jego dzień, tak jak poprzednich ogarnął strach.
21 Just soleis gjeng det nidings hus, den heim der ingen kjenner Gud.»
Takie są mieszkania niegodziwych i takie jest miejsce tego, który nie zna Boga.