Jobs 18
1 Då tok Bildad frå Suah til ords og sagde:
Aa le hoe ty natoi’ i Bildade nte-Sohy:
2 «Kor lenge driv de jagt på ord? Gjev gaum, lat oss so talast ved!
Pak’ ombia vaho hagado’o o volañeo? Mañaraharà heike, le hirehake zahay.
3 Kvi skal me reknast liksom fe, som ureine i dykkar augo?
Aa vaho akore t’ie atao biby? te kàboke am-pihaino’o eo?
4 Å, du som riv deg sund i sinne, skal jordi øydast for di skuld? Skal fjellet flytjast frå sin stad?
Ihe mandrimi-batañe ami’ty hasosora’o, haforintseñe ty ama’o hao ty tane toy? ke havik’ amy toe’ey ty vato?
5 Men sløkt vert ljoset for den vonde, og hans åre-eld skal ikkje skina.
Eka, hakipeke ty jiro’ o tsereheñeo, vaho tsy haviake ty fibela’ i afo’ey.
6 I tjeldet hans vert ljoset myrkt, og lampa sloknar yver han.
Haieñe ty hazavàñe an-kivoho’e ao, vaho hakipeke ty jiro’e ambone’e eo.
7 Hans sterke stig vert snævra inn; han snåvar yver sine planar.
Ho tomoreñe ty lian-kaozara’e naho hamotsak’ aze o kilili’eo.
8 Hans fot vert fløkt i garnet inn, og upp i netet ferdast han;
O fandia’eo ty hampijòñ’ aze an-karato ao, minday aze mb’an-tsikarakara mb’eo o lià’eo.
9 og snara triv um hælen hans, og gildra tek på honom fat.
Tsepahe’ ty fandrim-bikoviko ty tomi’e, mibitsok’ ama’e ty bitsoke
10 I jordi løynde gildror lurer, og fellor ventar på hans veg.
Linembeke ho asa’e an-tane ao ty tsingere naho ty fandrik’ an-dalañe eo.
11 Og rædslor trugar rundt ikring og skræmer han for kvart eit stig.
Mañembañ’aze mb’atia mb’etia o mampangetraketrakeo, mañoridañ’ aze am-pandia’e.
12 Ulukka hungrar etter han, og vondt vil føra han til fall,
Te hampibotsek’ aze ty haemberañe, salahàñe’ ty hankàñe hikorovoha’e.
13 vil eta kvar ein led og lem, ja, det vil daudens eldste son.
Hatao’e tsipeake ty holi’e, habotse’ ty tañoloñoloñan-kavilasy o fangefange’eo.
14 Hans trygd er rivi frå hans tjeld; du sender han til rædsle-kongen.
Hombotañe an-kiboho’e ao i niatoa’ey, le hasese aolo’ ty mpanjakam- pangetraketrahañe eo.
15 I huset hans bur framande, det vert strått svåvel på hans bustad.
Leo raik’ amo azeo tsy mimoneñe an-kiboho’e ao, famitsezam-ponde i akiba’ey.
16 Hans rot i grunnen turkar ut; den høge kruna visnar burt.
Maike o vaha’e ambane ao, vaho binira ambone ey ty tsampa’e
17 Hans minne kverv frå jordi burt, og namnlaus vert han vidt og breidt.
Modo an-tane atoy ty fitiahiañe aze; tsy aman-tahinañe re an-koe añe.
18 Frå ljos til myrker driv dei honom og jagar han frå landi burt.
Aronje boak’an-kazavàñe ao re mb’an-kamoromoroñañe ao, vaho atao soike ami’ty voatse fimoneñañe toy.
19 Han barnlaus vert i eige folk; i heimen hans slepp ingen undan.
Ie tsy hanañ’anake ndra anan’anake am’ondati’eo, ho po-sehanga’e ty an-kijà’e ao.
20 Og vestmenn støkk for dagen hans, og austmenn vert av rædsla slegne.
Hilatsà’ o mpanonjohy azeo i andro’ey, hambañe ami’ty firia-tsandri’ o niaoloo.
21 Just soleis gjeng det nidings hus, den heim der ingen kjenner Gud.»
Toe Izay o akiban-tsereheñeo; ty toe’ o tsy mahafohiñe an’Andrianañahareo.
