Jobs 18
1 Då tok Bildad frå Suah til ords og sagde:
respondens autem Baldad Suites dixit
2 «Kor lenge driv de jagt på ord? Gjev gaum, lat oss so talast ved!
usque ad quem finem verba iactabitis intellegite prius et sic loquamur
3 Kvi skal me reknast liksom fe, som ureine i dykkar augo?
quare reputati sumus ut iumenta et sorduimus coram vobis
4 Å, du som riv deg sund i sinne, skal jordi øydast for di skuld? Skal fjellet flytjast frå sin stad?
qui perdis animam tuam in furore tuo numquid propter te derelinquetur terra et transferentur rupes de loco suo
5 Men sløkt vert ljoset for den vonde, og hans åre-eld skal ikkje skina.
nonne lux impii extinguetur nec splendebit flamma ignis eius
6 I tjeldet hans vert ljoset myrkt, og lampa sloknar yver han.
lux obtenebrescet in tabernaculo illius et lucerna quae super eum est extinguetur
7 Hans sterke stig vert snævra inn; han snåvar yver sine planar.
artabuntur gressus virtutis eius et praecipitabit eum consilium suum
8 Hans fot vert fløkt i garnet inn, og upp i netet ferdast han;
inmisit enim in rete pedes suos et in maculis eius ambulat
9 og snara triv um hælen hans, og gildra tek på honom fat.
tenebitur planta illius laqueo et exardescet contra eum sitis
10 I jordi løynde gildror lurer, og fellor ventar på hans veg.
abscondita est in terra pedica eius et decipula illius super semitam
11 Og rædslor trugar rundt ikring og skræmer han for kvart eit stig.
undique terrebunt eum formidines et involvent pedes eius
12 Ulukka hungrar etter han, og vondt vil føra han til fall,
adtenuetur fame robur eius et inedia invadat costas illius
13 vil eta kvar ein led og lem, ja, det vil daudens eldste son.
devoret pulchritudinem cutis eius consumat brachia illius primogenita mors
14 Hans trygd er rivi frå hans tjeld; du sender han til rædsle-kongen.
avellatur de tabernaculo suo fiducia eius et calcet super eum quasi rex interitus
15 I huset hans bur framande, det vert strått svåvel på hans bustad.
habitent in tabernaculo illius socii eius qui non est aspergatur in tabernaculo eius sulphur
16 Hans rot i grunnen turkar ut; den høge kruna visnar burt.
deorsum radices eius siccentur sursum autem adteratur messis eius
17 Hans minne kverv frå jordi burt, og namnlaus vert han vidt og breidt.
memoria illius pereat de terra et non celebretur nomen eius in plateis
18 Frå ljos til myrker driv dei honom og jagar han frå landi burt.
expellet eum de luce in tenebras et de orbe transferet eum
19 Han barnlaus vert i eige folk; i heimen hans slepp ingen undan.
non erit semen eius neque progenies in populo suo nec ullae reliquiae in regionibus eius
20 Og vestmenn støkk for dagen hans, og austmenn vert av rædsla slegne.
in die eius stupebunt novissimi et primos invadet horror
21 Just soleis gjeng det nidings hus, den heim der ingen kjenner Gud.»
haec sunt ergo tabernacula iniqui et iste locus eius qui ignorat Deum
