< Jobs 18 >
1 Då tok Bildad frå Suah til ords og sagde:
A LAILA olelo aku o Biledada, no Suha, i mai la,
2 «Kor lenge driv de jagt på ord? Gjev gaum, lat oss so talast ved!
Ahea la e hoopau oe i na huaolelo? E noonoo, a mahope iho e olelo aku makou.
3 Kvi skal me reknast liksom fe, som ureine i dykkar augo?
No ke aha la e mauaoia makou, e like me ua holoholona, A ua haumia imua o kou mau maka?
4 Å, du som riv deg sund i sinne, skal jordi øydast for di skuld? Skal fjellet flytjast frå sin stad?
Haehae no oia ia ia iho ma kona huhu: E haaleleia anei ka honua nou? A e hooneeia aku anei ka pohaku mai kona wahi aku?
5 Men sløkt vert ljoset for den vonde, og hans åre-eld skal ikkje skina.
O ka malamalama o ka poe hewa e pio ana no ia, Aole hoi e hoomalamalama mai ka lapalapa o kona ahi.
6 I tjeldet hans vert ljoset myrkt, og lampa sloknar yver han.
O ka malamalama he pouli ia iloko o kona halelewa, A o kona kukui me ia, e pio no ia.
7 Hans sterke stig vert snævra inn; han snåvar yver sine planar.
E hoopilikiaia kona hele ikaika, A e hookulaina kona noonoo ana ia ia.
8 Hans fot vert fløkt i garnet inn, og upp i netet ferdast han;
No ka mea, ua hooheiia oia i ka upena ma kona wawae, A e hele ana no ia maluna o ka pahele.
9 og snara triv um hælen hans, og gildra tek på honom fat.
E hoopaa ke kipuka ia ia ma ke kuekuewawae, E hanapaa hoi ke pahele ia ia.
10 I jordi løynde gildror lurer, og fellor ventar på hans veg.
Ua hunaia ma ka lepo ke pahele nona, A me ka upiki nona ma ke ala.
11 Og rædslor trugar rundt ikring og skræmer han for kvart eit stig.
Ua hooweliweli na mea makau ia ia a puni, A e alualu ia ia ma kona wawae.
12 Ulukka hungrar etter han, og vondt vil føra han til fall,
E nawaliwali kona ikaika no ka pololi, A e makaukau ka make ma kona aoao.
13 vil eta kvar ein led og lem, ja, det vil daudens eldste son.
E ai no ia i na apana o kona ili, O ka hanau mua o ka make, e hoopau no ia i kona mau lala.
14 Hans trygd er rivi frå hans tjeld; du sender han til rædsle-kongen.
E kailiia kona mea i paa ai, mai kona halelewa aku, A e lawe aku no ia ia ia i ke alii weliweli.
15 I huset hans bur framande, det vert strått svåvel på hans bustad.
E noho no ia mea iloko o kona halelewa, no ka mea, aohe nona ia; E luluia ka luaipele maluna o kona hale.
16 Hans rot i grunnen turkar ut; den høge kruna visnar burt.
Malalo e maloo kona mau aa, A maluna e okiia'ku kona lala.
17 Hans minne kverv frå jordi burt, og namnlaus vert han vidt og breidt.
E nalowale kona hoomanaoia mai ka honua aku, Aole inoa nona ma ke alanui.
18 Frå ljos til myrker driv dei honom og jagar han frå landi burt.
E hookuke aku lakou ia ia mai ka malamalama a i ka pouli, A e alualu ia ia mai ka honua aku.
19 Han barnlaus vert i eige folk; i heimen hans slepp ingen undan.
Aohe ana keiki, aohe hoi mamo mawaena o kona poe kanaka, Aole hoi he mea i koe iloko o kona mau hale.
20 Og vestmenn støkk for dagen hans, og austmenn vert av rædsla slegne.
O na hanauna mahope e kahaha lakou no kona manawa, A loaa i na kupuna ka makau.
21 Just soleis gjeng det nidings hus, den heim der ingen kjenner Gud.»
He oiaio, oia na wahi noho o ka poe hewa, A oia kahi o ka mea ike ole i ke Akua.