Jobs 18
1 Då tok Bildad frå Suah til ords og sagde:
Shuhi tami Bildad ni a pathung teh,
2 «Kor lenge driv de jagt på ord? Gjev gaum, lat oss so talast ved!
Nâsittouh maw pout laipalah, lawk heh na tawng han, thaipanueknae tawn awh, hahoi lawk na dei pouh han.
3 Kvi skal me reknast liksom fe, som ureine i dykkar augo?
Bang kecu dawk maw moithang patetlah touksin lah o awh teh, nangmae mithmu vah tamipathu patetlah ka kâpouk.
4 Å, du som riv deg sund i sinne, skal jordi øydast for di skuld? Skal fjellet flytjast frå sin stad?
Lungkhueknae hoi namahoima na kâraphoe. Nang hanelah talai heh ceitakhai lah ao han maw, Hoeh pawiteh, lungsong heh aonae koehoi puen lah ao han maw.
5 Men sløkt vert ljoset for den vonde, og hans åre-eld skal ikkje skina.
Tamikathoutnaw e angnae teh roup padue pouh lah ao teh, a hmaiang hai ang hoeh.
6 I tjeldet hans vert ljoset myrkt, og lampa sloknar yver han.
Rim e angnae hah a hmo teh, ateng e hmaiim teh padue e lah ao.
7 Hans sterke stig vert snævra inn; han snåvar yver sine planar.
A khoksampha a thaonae hah duem sak la ao teh, amae khokhangnae ni a tâkhawng han.
8 Hans fot vert fløkt i garnet inn, og upp i netet ferdast han;
A khok ni tamlawk dawk a kâman sak teh, karap thung vah a cei sak.
9 og snara triv um hælen hans, og gildra tek på honom fat.
A khoksampha dawk tamlawk a man teh, ama hah karap dawk a bo.
10 I jordi løynde gildror lurer, og fellor ventar på hans veg.
Ama hanelah karap hah talai dawk hro e la ao teh, lamthung dawk ama hane karap a patung.
11 Og rædslor trugar rundt ikring og skræmer han for kvart eit stig.
Avoivang hoi takikatho e ni a pakhi teh, a hnuk lahoi a pâlei.
12 Ulukka hungrar etter han, og vondt vil føra han til fall,
A thaonae hah a thayoun toung dawkvah, atengpam vah rawkphainae coungkacoe lah ao.
13 vil eta kvar ein led og lem, ja, det vil daudens eldste son.
Hote runae ni a vuen hah a ca pouh teh, duenae camin ni a kutkhok hah a ca pouh.
14 Hans trygd er rivi frå hans tjeld; du sender han til rædsle-kongen.
A kângue e rim hoi ahni teh takhoe lah ao teh, takikatho pounge siangpahrang hmalah tâcokhai e lah ao.
15 I huset hans bur framande, det vert strått svåvel på hans bustad.
A tami hoeh e hah rim dawk kho a sak awh teh, kho a saknae dawk gan a phuen pouh awh.
16 Hans rot i grunnen turkar ut; den høge kruna visnar burt.
A rahim e a tangpha hah koung a ke teh, a lathueng lae akangnaw teh a kamyai.
17 Hans minne kverv frå jordi burt, og namnlaus vert han vidt og breidt.
Ama pahnim thai hoeh nahanlah talai dawk hoi a kahma teh, a min kamthangnaw e um vah a min awm hoeh.
18 Frå ljos til myrker driv dei honom og jagar han frå landi burt.
Ahni teh angnae koehoi hmonae dawkvah a hrek teh, talai dawk hoi pâlei e lah ao.
19 Han barnlaus vert i eige folk; i heimen hans slepp ingen undan.
A taminaw thung dawk hoi a capa hoi a na mincanaw tawn hoeh. Hoeh pawiteh, a khosaknae dawkvah a imthung buet touh hai cawi mahoeh.
20 Og vestmenn støkk for dagen hans, og austmenn vert av rædsla slegne.
Ahnie tueng nah kaawm e taminaw ni a taki awh e patetlah, ahni hnukkhu kaawm e naw ni hai ahni kecu a kângai a ru awh han.
21 Just soleis gjeng det nidings hus, den heim der ingen kjenner Gud.»
Tamikathoutnaw khosaknae koe teh, hot patetlah ao han. Hetheteh Cathut ka panuek hoeh naw a onae hmuen doeh telah a ti.
