< Jobs 18 >
1 Då tok Bildad frå Suah til ords og sagde:
Pamenepo Bilidadi wa ku Suki anayankha kuti,
2 «Kor lenge driv de jagt på ord? Gjev gaum, lat oss so talast ved!
“Kodi iwe Yobu utsiriza liti zoyankhula zakozi? Khala munthu wozindikira zinthu ndipo ukatero ife tidzayankhula.
3 Kvi skal me reknast liksom fe, som ureine i dykkar augo?
Chifukwa chiyani ukutiyesa ngati ngʼombe ndi kuoneka ngati opusa mʼmaso mwako?
4 Å, du som riv deg sund i sinne, skal jordi øydast for di skuld? Skal fjellet flytjast frå sin stad?
Iwe amene ukudzipweteka wekha ndi mkwiyo wako, kodi dziko lapansi lisanduke bwinja chifukwa cha iweyo? Kodi kapena thanthwe lisunthidwe kuchoka pa malo ake?
5 Men sløkt vert ljoset for den vonde, og hans åre-eld skal ikkje skina.
“Nyale ya munthu woyipa yazimitsidwa; malawi a moto wake sakuwalanso.
6 I tjeldet hans vert ljoset myrkt, og lampa sloknar yver han.
Kuwala kwa mʼnyumba mwake kwasanduka mdima; nyale ya pambali pake yazima.
7 Hans sterke stig vert snævra inn; han snåvar yver sine planar.
Mayendedwe ake amgugu azilala; fundo zake zomwe zamugwetsa.
8 Hans fot vert fløkt i garnet inn, og upp i netet ferdast han;
Mapazi ake amulowetsa mu ukonde ndipo akungoyendayenda mu ukondewo.
9 og snara triv um hælen hans, og gildra tek på honom fat.
Msampha wamkola mwendo; khwekhwe lamugwiritsitsa.
10 I jordi løynde gildror lurer, og fellor ventar på hans veg.
Amutchera msampha pansi mobisika; atchera diwa pa njira yake.
11 Og rædslor trugar rundt ikring og skræmer han for kvart eit stig.
Zoopsa zikumuchititsa mantha kumbali zonse, zikutsatira mayendedwe ake onse.
12 Ulukka hungrar etter han, og vondt vil føra han til fall,
Mphamvu zake zatha chifukwa cha njala, tsoka likumudikira.
13 vil eta kvar ein led og lem, ja, det vil daudens eldste son.
Wagwidwa nthenda yoopsa thupi lonse; miyendo yake, manja ake, zonse zawola.
14 Hans trygd er rivi frå hans tjeld; du sender han til rædsle-kongen.
Wachotsedwa mʼnyumba imene ankadalira, ndipo amukokera ku imfa, mfumu ya zoopsa zonse.
15 I huset hans bur framande, det vert strått svåvel på hans bustad.
Mʼnyumba mwake zonse zachotsedwamo; awazamo sulufule kuti aphe tizirombo ta matenda.
16 Hans rot i grunnen turkar ut; den høge kruna visnar burt.
Mizu yake ikuwuma pansi ndipo nthambi zake zikufota
17 Hans minne kverv frå jordi burt, og namnlaus vert han vidt og breidt.
Sadzakumbukiridwanso pa dziko lapansi; sadzakhalanso ndi chinthu chomutchukitsa mʼdziko.
18 Frå ljos til myrker driv dei honom og jagar han frå landi burt.
Amuchotsa pa malo owala ndi kumuponya ku mdima, ndipo amupirikitsa pa dziko lonse.
19 Han barnlaus vert i eige folk; i heimen hans slepp ingen undan.
Iye alibe ana kapena zidzukulu pakati pa anthu ake, kulibe wotsala kumene iye ankakhala.
20 Og vestmenn støkk for dagen hans, og austmenn vert av rædsla slegne.
Anthu akumadzulo adabwa kwambiri ndi tsoka lake; anthu akummawa agwidwa ndi mantha aakulu.
21 Just soleis gjeng det nidings hus, den heim der ingen kjenner Gud.»
Ndithudi, izi ndiye zimagwera munthu woyipa; amenewa ndiye mathero a munthu amene sadziwa Mulungu.”