Jobs 17

1 Mi ånd er knekt, mitt liv er sløkt, no hev eg berre gravi att.

Мениң роһум сунуқ, Күнлирим түгәй дәйду, Гөрләр мени күтмәктә.

2 Eg hæding finn på kvar ein kant, ved deira tråss lyt auga dvelja.

Әтрапимда алдамчи мазақ қилғучилар бар әмәсму? Көзүмниң уларниң ечитқулуғиға тикилип туруштин башқа амали йоқтур.

3 Å, set eit pant for meg hjå deg! Kven elles skal meg handslag gjeva?

Аһ, җеним үчүн Өзүң халиған капаләтни елип Өзүңниң алдида маңа борун болғайсән; Сәндин башқа ким мени қоллап борун болсун?

4 Du stengde deira sjæl for skyn; difor vil du ikkje lyfta deim.

Чүнки Сән [достлиримниң] көңлини йоруқлуқтин қалдурғансән; Шуңа Сән уларни ғәлибидинму мәһрум қилисән!

5 Den som gjev vener burt til plundring, hans søner sloknar augo på.

Ғәниймәт алай дәп достлириға пәшва атқан кишиниң болса, Һәтта балилириниң көзлириму кор болиду.

6 Eg er for folk til ordtak sett, som ein dei sputtar beint i syni.

У мени әл-жутларниң алдида сөз-чөчәккә қойди; Мән кишиләр йүзүмгә түкүридиған адәм болуп қалдим.

7 Mitt auga sjukt av sorger er, og mine lemer er ein skugge.

Дәрд-әләмдин көзүм торлишип кәтти, Барлиқ әзалирим көләңгидәк болуп қалди.

8 Dei rettvise støkk yver slikt, og skuldfri harmast på ugudleg.

Бу ишларни көрүп дуруслар һәйрануһәс болиду; Бигуналар ипласларға қарши турушқа қозғилиду.

9 Men rettvis mann sin veg gjeng fram, og magti veks hjå reinhendt mann.

Бирақ һәққаний адәм өз йолида чиң туриду, Қоли пак жүридиған адәмниң күчи тохтавсиз улғийиду.

10 Men de - kom berre alle att! Eg ingen vismann finn hjå dykk.

Әнди қени, һәммиңлар, йәнә келиңлар; Араңлардин бирму дана адәм тапалмаймән.

11 Og mine dagar dei kvarv burt; og mine planar slitna sund, dei som mitt hjarta emna på.

Күнлирим ахирлишай дәп қапту, Муддиалирим, көңлүмдики интизарлар үзүлди.

12 Men dei gjer natti um til dag, som ljos var næmare enn myrkrer.

Бу адәмләр кечини күндүзгә айландурмақчи; Улар қараңғулуққа қарап: «Нур йеқинлишиватиду» дейишиватиду.

13 Eit hus i helheim er mi von, i myrkret reider eg mi seng. (Sheol h7585)

Әгәр күтсәм, өйүм тәһтисара болиду; Мән қараңғулуққа орнумни раслаймән. (Sheol h7585)

14 Til gravi ropar eg: «Min far!» til makken: «Mor mi! Syster mi!»

«Чирип кетишни: «Сән мениң атам!», Қурутларни: «Апа! Ача!» дәп чақиримән!

15 Kvar vert det då av voni mi? Mi von, kven augnar henne då?

Ундақта үмүтүм нәдә? Шундақ, үмүтүмни ким көрәлисун?

16 Til helheims bommar fer ho ned, når eg til kvile gjeng i moldi.» (Sheol h7585)

Үмүтүм тәһтисараниң төмүр пәнҗирилири ичигә чүшүп кетиду! Биз бирликтә топиға кирип кетимиз! (Sheol h7585)