< Jobs 17 >
1 Mi ånd er knekt, mitt liv er sløkt, no hev eg berre gravi att.
Kua pau toku manawa, moti rawa oku ra, kua rite te urupa moku.
2 Eg hæding finn på kvar ein kant, ved deira tråss lyt auga dvelja.
He pono he hunga tawai enei kei ahau, a kei roto tonu toku kanohi i a ratou whakakarangitanga.
3 Å, set eit pant for meg hjå deg! Kven elles skal meg handslag gjeva?
Tena ra, homai he punga ko koe tonu hei whakakapi turanga moku; ko wai hei papaki ringa ki ahau?
4 Du stengde deira sjæl for skyn; difor vil du ikkje lyfta deim.
Kua huna hoki e koe to ratou ngakau kei mohio; na reira e kore koe e whakaneke ake i a ratou.
5 Den som gjev vener burt til plundring, hans søner sloknar augo på.
Ko te tangata e whaki ana i ona hoa, he mea mo te utu, ko nga kanohi tonu o ana tamariki e hemo.
6 Eg er for folk til ordtak sett, som ein dei sputtar beint i syni.
Kua meinga hoki ahau e ia hei hahani ma nga iwi; a kua waiho marakerake ahau hei whakaetietinga.
7 Mitt auga sjukt av sorger er, og mine lemer er ein skugge.
Kua atarua toku kanohi i te tangi, rite tonu ki te atarangi oku wahi katoa.
8 Dei rettvise støkk yver slikt, og skuldfri harmast på ugudleg.
Ka miharo te hunga tika ki tenei, a ka whakaoho te tangata harakore i a ia ano hei whakahe i te atuakore.
9 Men rettvis mann sin veg gjeng fram, og magti veks hjå reinhendt mann.
Otiia ka mau te tangata tika ki tona ara, a ko te tangata ringa ma ka neke haere ake te kaha.
10 Men de - kom berre alle att! Eg ingen vismann finn hjå dykk.
Ko koutou katoa ia tahuri, anga mai nei, e kore hoki tetahi tangata mahara e kitea e ahau i roto i a koutou.
11 Og mine dagar dei kvarv burt; og mine planar slitna sund, dei som mitt hjarta emna på.
Kua pahemo oku ra, motumotuhia ake oku whakaaro i whakatakoto ai, tae noa ki nga whakaaro o toku ngakau.
12 Men dei gjer natti um til dag, som ljos var næmare enn myrkrer.
Ko te po kua meinga e ratou hei ao; ko te marama, e ki ana ratou, e tata tonu ana ki te pouri.
13 Eit hus i helheim er mi von, i myrkret reider eg mi seng. (Sheol )
Ki te titiro ahau i te reinga hei whare moku; mehemea kua wharikitia e ahau toku moenga ki te pouri; (Sheol )
14 Til gravi ropar eg: «Min far!» til makken: «Mor mi! Syster mi!»
Mehemea kua karanga ahau ki te pirau, ko koe toku papa; ki te iro ranei, ko koe toku whaea, toku tuahine!
15 Kvar vert det då av voni mi? Mi von, kven augnar henne då?
Kei hea ra he tumanakohanga atu moku? A ko taku e tumanako atu ai ko wai e kite?
16 Til helheims bommar fer ho ned, når eg til kvile gjeng i moldi.» (Sheol )
Ka riro ki raro ki nga taha o te reinga, ina whai okiokinga i roto i te puehu. (Sheol )