Jobs 17
1 Mi ånd er knekt, mitt liv er sløkt, no hev eg berre gravi att.
| ڕۆحم شکا، ڕۆژگارم کوژایەوە، گۆڕ چاوەڕێی منە. |
2 Eg hæding finn på kvar ein kant, ved deira tråss lyt auga dvelja.
| بێگومان گاڵتەجاڕان لە دەورمدان و ناچار تەماشای کێشمەکێشیان بکەم. |
3 Å, set eit pant for meg hjå deg! Kven elles skal meg handslag gjeva?
| «تکایە لەلای خۆت ببە پشتگیرم، بێجگە لە تۆ کێ هەیە ببێتە کەفیلم؟ |
4 Du stengde deira sjæl for skyn; difor vil du ikkje lyfta deim.
| تێگەیشتنت لە مێشکیان شاردووەتەوە، لەبەر ئەوە بەرزیان ناکەیتەوە. |
5 Den som gjev vener burt til plundring, hans søner sloknar augo på.
| ئەوەی لە پێناوی پارە پەنجەی تاوان بۆ هاوڕێیەکانی ڕادەکێشێت، نەبوونی چاوی منداڵەکانی دەپوکێنێتەوە. |
6 Eg er for folk til ordtak sett, som ein dei sputtar beint i syni.
| «منی کردە پەندی گەلان و بووم بەوەی تف لە ڕووم بکرێت. |
7 Mitt auga sjukt av sorger er, og mine lemer er ein skugge.
| چاوەکانم لەبەر خەم کز بوون، هەموو ئەندامەکانم زۆر لاواز بوون. |
8 Dei rettvise støkk yver slikt, og skuldfri harmast på ugudleg.
| ئەوانەی ڕاستن بەمە سەرسام دەبن و بێتاوان بەسەر خوانەناسدا ڕادەپەڕێت. |
9 Men rettvis mann sin veg gjeng fram, og magti veks hjå reinhendt mann.
| کەسی ڕاستودروست ڕێگای خۆی دەگرێت و ئەوەی دەست پاکە هێزی بۆ زیاد دەکرێت. |
10 Men de - kom berre alle att! Eg ingen vismann finn hjå dykk.
| «ئێستا وەرنەوە، دووبارە هەوڵ بدەن، بەڵام من هیچ دانایەکتان تێدا نادۆزمەوە. |
11 Og mine dagar dei kvarv burt; og mine planar slitna sund, dei som mitt hjarta emna på.
| ڕۆژگارم بەسەرچوو، مەبەستەکانم هەڵکەنران. لەگەڵ ئەوەشدا ئارەزووەکانی دڵم |
12 Men dei gjer natti um til dag, som ljos var næmare enn myrkrer.
| شەو دەکەن بە ڕۆژ، لە تاریکیدا ڕووناکی بە نزیک دەبینن. |
| ئەگەر هیوا بخوازم جیهانی مردووان ببێت بە ماڵم و لە تاریکیدا نوێنەکەم ڕابخەم، (Sheol h7585) |
14 Til gravi ropar eg: «Min far!» til makken: «Mor mi! Syster mi!»
| ئەگەر بە گۆڕم گوت:”تۆ باوکی منیت،“بە کرمیش:”تۆ دایکی منیت“یان”خوشکی منیت،“ |
15 Kvar vert det då av voni mi? Mi von, kven augnar henne då?
| ئیتر ئومێدم کوا؟ کێ تەماشای ئومێدم دەکات؟ |
