< Jobs 17 >

1 Mi ånd er knekt, mitt liv er sløkt, no hev eg berre gravi att.
わが氣息は已にくさり 我日すでに盡なんとし墳墓われを待つ
2 Eg hæding finn på kvar ein kant, ved deira tråss lyt auga dvelja.
まことに嘲弄者等わが傍に在り 我目は彼らの辨爭ふを常に見ざるを得ず
3 Å, set eit pant for meg hjå deg! Kven elles skal meg handslag gjeva?
願くは質を賜ふて汝みづから我の保證となりたまへ 誰か他にわが手をうつ者あらんや
4 Du stengde deira sjæl for skyn; difor vil du ikkje lyfta deim.
汝彼らの心を閉て悟るところ無らしめたまへり 必ず彼らをして愈らしめたまはじ
5 Den som gjev vener burt til plundring, hans søner sloknar augo på.
朋友を交付して掠奪に遭しむる者は其子等の目潰るべし
6 Eg er for folk til ordtak sett, som ein dei sputtar beint i syni.
彼われを世の民の笑柄とならしめたまふ 我は面に唾せらるべき者となれり
7 Mitt auga sjukt av sorger er, og mine lemer er ein skugge.
かつまた我目は憂愁によりて昏み 肢體は凡て影のごとし
8 Dei rettvise støkk yver slikt, og skuldfri harmast på ugudleg.
義しき者は之に驚き 無辜者は邪曲なる者を見て憤ほる
9 Men rettvis mann sin veg gjeng fram, og magti veks hjå reinhendt mann.
然ながら義しき者はその道を堅く持ち 手に潔淨き者はますます力を得るなり
10 Men de - kom berre alle att! Eg ingen vismann finn hjå dykk.
請ふ汝ら皆ふたたび來れ 我は汝らの中に一人も智き者あるを見ざるなり
11 Og mine dagar dei kvarv burt; og mine planar slitna sund, dei som mitt hjarta emna på.
わが日は已に過ぎ わが計る所わが心に冀ふ所は已に敗れたり
12 Men dei gjer natti um til dag, som ljos var næmare enn myrkrer.
彼ら夜を晝に變ふ 黒暗の前に光明ちかづく
13 Eit hus i helheim er mi von, i myrkret reider eg mi seng. (Sheol h7585)
我もし俟つところ有ば是わが家たるべき陰府なるのみ 我は黒暗にわが牀を展ぶ (Sheol h7585)
14 Til gravi ropar eg: «Min far!» til makken: «Mor mi! Syster mi!»
われ朽腐に向ひては汝はわが父なりと言ひ 蛆に向ひては汝は我母わが姉妹なりと言ふ
15 Kvar vert det då av voni mi? Mi von, kven augnar henne då?
然ばわが望はいづくにかある 我望は誰かこれを見る者あらん
16 Til helheims bommar fer ho ned, når eg til kvile gjeng i moldi.» (Sheol h7585)
是は下りて陰府の關に到らん 之と齊しく我身は塵の中に臥靜まるべし (Sheol h7585)

< Jobs 17 >