< Jobs 17 >
1 Mi ånd er knekt, mitt liv er sløkt, no hev eg berre gravi att.
Ka mueihla he pat tih ka khohnin loh khum coeng, kai hamla coeng tih phuel om coeng.
2 Eg hæding finn på kvar ein kant, ved deira tråss lyt auga dvelja.
Ka taengah a omsasaipat pai moenih a? Te dongah amih koek ham khaw ka mik ah rhaeh pai saeh.
3 Å, set eit pant for meg hjå deg! Kven elles skal meg handslag gjeva?
Kai kah rhikhang he namah hamla khueh laeh. Anih te ulong ka kut dongla a khoom eh?
4 Du stengde deira sjæl for skyn; difor vil du ikkje lyfta deim.
Amih kah lungbuei te lungmingnah lamloh na khoem pah coeng. Te dongah na pomsang sak mahpawh.
5 Den som gjev vener burt til plundring, hans søner sloknar augo på.
Khoyo la a hui a phoe vaengah a ca rhoek mik tah hma coeng.
6 Eg er for folk til ordtak sett, som ein dei sputtar beint i syni.
Kai he pilnam kah a thuidoek la n'khueh tih maelhmai dongkah timthoeihnah la ka om.
7 Mitt auga sjukt av sorger er, og mine lemer er ein skugge.
Ka mik he konoinah neh hmang coeng tih ka pumrho he khokhawn bangla boeih om.
8 Dei rettvise støkk yver slikt, og skuldfri harmast på ugudleg.
Te dongah aka thuem khaw a pong sak tih lailak taengah ommongsitoe a haenghang sak.
9 Men rettvis mann sin veg gjeng fram, og magti veks hjå reinhendt mann.
Tedae aka dueng loh amah longpuei te a tuuk vetih a kut cim khaw a thaa sai ni.
10 Men de - kom berre alle att! Eg ingen vismann finn hjå dykk.
Amih te boeih na mael sak uh coeng. Na pawk uh to cakhaw nangmih ah hlangcueih ka hmu mahpawh.
11 Og mine dagar dei kvarv burt; og mine planar slitna sund, dei som mitt hjarta emna på.
Ka khohnin loh thok coeng. Ka thinko kah kohnek la ka poeknah mawth coeng.
12 Men dei gjer natti um til dag, som ljos var næmare enn myrkrer.
Khoyin te khothaih la a khueh tih, a hmuep tom te vangnah neh a yoei sak.
13 Eit hus i helheim er mi von, i myrkret reider eg mi seng. (Sheol )
Saelkhui te ka im bangla ka lamtawn tih, hmaisuep ah ka rhaenghmuen ka saelh. (Sheol )
14 Til gravi ropar eg: «Min far!» til makken: «Mor mi! Syster mi!»
Vaam taengah, “A pa nang,” ka ti nah tih a rhit taengah, “A nu neh ka ngannu,” ka ti nah coeng.
15 Kvar vert det då av voni mi? Mi von, kven augnar henne då?
Te dongah menim ka ngaiuepnah tih ka ngaiuepnah he unim aka mae?
16 Til helheims bommar fer ho ned, når eg til kvile gjeng i moldi.» (Sheol )
Saelkhui thohka te suntla vetih laipi khuila rhenten n'ael aya?,” a ti. (Sheol )