Jobs 16
1 Då svara Job og sagde:
Əyyub belə cavab verdi:
2 «Eg hev høyrt nok av dette slag; d’er brysam trøyst de alle gjev.
«Bu cür sözləri çox eşitmişəm, Hamınız adamincidən təsəlliçilərsiniz.
3 Vert det’kje slutt på tome ord? Kva er det som til svar deg driv?
Bu boş söhbətləriniz qurtaracaqmı? Sizi nə vadar edir, belə danışırsınız?
4 Eg skulde tala liksom de, i fall de var i staden min; eg sette ord i hop mot dykk, eg riste hovudet mot dykk;
Siz mənim yerimdə olsaydınız, mən də belə deyərdim. Əleyhinizə yaxşı-yaxşı sözlər düzüb başımı yelləyərdim.
5 eg skulde trøysta dykk med munnen og lindra dykk med lippemedynk.
Ağzım ürəkləndirici sözlər deyərdi, Dilimdən təsəlliverici sözlər çıxarardım, Mən sizi ovudardım.
6 Men tale lindrar ei min verk, og ikkje kverv han um eg tegjer.
Danışmağımla dərdim azalmır, Susuram, nə dəyişir?
7 Men no hev han meg trøytta ut, du hev øydt ut min heile huslyd.
Ay Allah, məni taqətdən saldın, Bütün külfətimi darmadağın etdin.
8 Du klemde meg, til vitne vart det, mi liding reiste seg imot meg og vitna mot meg beint i syni.
Sıxılıb əzilməyim buna şahiddir, Taqətsizliyim əleyhimə çıxıb şahidlik edir.
9 Hans vreide reiv og elte meg; han gnistra tennerne imot meg; fiendar kveste augo på meg
Allah məni qəzəbi ilə parçalayır, Mənə nifrət edir, dişlərini qıcıdır, Düşmənim gözlərini mənə dikir.
10 og opna munnen sin imot meg og slo mi kinn med skjemdarslag og stima saman imot meg.
Mənə qarşı insanlar dodaq büzür, Həqarətlə üzümə şillə vurur, Mənə qarşı əlbir olur.
11 Til farkar Gud meg yverlet og kastar meg i brotsmenns vald.
Allah məni haqsızlara təslim etdi, Pislərin əlinə verdi.
12 Midt i min fred han skræmde meg, treiv meg i nakken, krasa meg, til skiva sette han meg upp.
Rahat yaşayırdım, Allah məni pərən-pərən saldı, Boynumdan tutub yerə vurdu, məni Özünə hədəf etdi.
13 Hans pilar svirrar kringum meg; bønlaust han kløyver mine nyro, mitt gall han tømer ut på jordi.
Onun oxçuları ətrafımı aldı, Aman vermədən böyrəklərimi deşdilər, Ödümü yerə tökdülər.
14 Han bryt meg sund med brot på brot og stormar mot meg som ei kjempa.
Bədənimə yara üstündən yara vurulur, Cəngavər tək üzərimə yüyürürlər.
15 Sekk hev eg sytt um hudi mi og stukke hornet mitt i moldi.
Əynimə çul tikmişəm, Qürurumu yerə atmışam.
16 Raudt er mitt andlit utav gråt, og myrkret tyngjer augneloki,
Ağlamaqdan üzüm qızardı, Kirpiklərimin altı-üstü kölgə saldı.
17 endå mi hand er rein for vald, og bøni mi er fri for svik.
Yenə də zalımlıq əlimdən gəlmir, Sənə səmimiyyətlə dua edirəm.
18 Løyn ikkje blodet mitt, du jord! Legg ikkje klaga mi til kvile!
Ey torpaq, qanımın üstünü örtmə, Qoy heç nə mənim naləmi saxlamasın.
19 Alt no mitt vitne er i himmeln, min målsmann i det høge bur.
Lap indidən şahidim göylərdədir, Himayədarım yüksəklərdədir.
20 Når mine vener spottar meg; til Gud eg tårut auga vender.
Dostlarım məni ələ salır, Gözlərim Allaha baxıb ağlayır.
21 Han døme millom Gud og mann og millom mannen og hans ven.
Bəşər oğlu qonşusu üçün yalvardığı kimi Biri də mən insandan ötrü qoy Allaha yalvarsın.
22 Og ikkje mange år det vert fyrr eg gjeng burt og kjem’kje att.
Çünki bir neçə il keçəndən sonra Gedər-gəlməz yola gedəcəyəm.
