Jobs 15
1 Då tok Elifaz frå Teman til ords og sagde:
Témanliq Élifaz buninggha jawaben mundaq dédi: —
2 «Kjem svar i vind og ver frå vismann? Fyller han barmen sin med storm?
Danishmen kishining quruq shamaldek sepsete bilen jawab bérishi toghrimu? [Danishmen] qorsiqini issiq meshriq shamili bilen toyghuzsa bolamdu?
3 Vil han med ugangstale lasta? Med ord som nyttelause er?
Paydisiz sözler bilen, Tayini yoq gepler bilen munazirilishishi muwapiqmu?
4 Otten for Gud den bryt du ned og skjeplar andakt for Guds åsyn.
Berheq, sen iman-ixlasni yoq qiliwetmekchisen, Xudaning aldida dua-istiqametke tosalghu bolisen.
5 For syndi styrer munnen din; du talar som dei falske talar.
Chünki qebihliking aghzinggha söz salidu, Sen mekkarlarning tilini tallap qollinisen.
6 Din munn deg dømer, ikkje eg; og dine lippor vitnar mot deg.
Men emes, belki öz aghzing özüngning gunahingni békitidu, Öz lewliring sanga qarshi guwahliq béridu.
7 Vart fyrst av menneskje du fødd? Vert fyre haugarne du avla?
Sen insanlar ichide tunji bolup tughulghanmu? Sen tagh-dawanlardin awwal apiride bolghanmu?
8 Var du i Guds rådleggjing med? Og fekk du visdom til deg rana?
Tengrining mexpiy kéngishini anglap kelgenmusen? Danaliq sen bilenla cheklinemdu?
9 Kva veit du som me ikkje veit? Kva skynar du som me ei kjenner?
Sen bilgenlerni bizning bilmeydighanlirimiz barmu? Sen chüshen’genni bizning chüshenmeydighinimiz barmu?
10 Gråhærd og gamling er hjå oss; han eldre er enn jamvel far din.
Aqsaqallar hem qérilar bizning teripimizde turidu, Ular séning atangdinmu yashta chongdur.
11 Er trøyst frå Gud det altfor ring? Vanvyrder du eit rolegt ord?
Tengrining teselliliri, Yeni sanga mulayimliq bilen éytqan mushu söz sen üchün azliq qilamdu?
12 Kvi let du hugen eggja deg? Kvi let du auga rulla vilt?
Némishqa köngülning keynige kirip kétisen? Közüngni némige parqiritisen?
13 For imot Gud din harm du snur og let or munnen ordi strøyma.
Shundaq qilip sen rohingni Tengrige qarshi turghuzdung, Éghizingdin shundaq sözlerning chiqishigha yol qoyuwatisen!
14 Kor kann vel mannen vera rein? Og kvinnefødde hava rett?
Insan néme idi? Öz-özini pakliyalighudek? Anidin tughulghan adem balisi néme idi? Heqqaniy bolalighudek?
15 På sine heilage han lit ei; for honom er’kje himmeln rein,
Qara, [Xuda] Öz muqeddeslirigimu ishenmigen yerde, Asmanlarmu uning neziride pak bolmighan yerde,
16 langt mindre då ein styggeting, ein mann som urett drikk som med vatn.
Yirginchlik bolghan, sésip ketken, Qebihlikni su ichkendek ichidighan insan balisi zadi qandaq bolar?
17 Eg vil deg læra; høyr på meg! Det som eg såg, vil eg deg melda,
Men sanga körsitey, manga qulaq sal; Közüm körgenni bayan qilmaqchimen.
18 det som vismenner segja kann, og ei hev dult frå sine feder,
Danishmenler ata-bowiliridin bularni anglighan, Yoshurmay bularni bayan qilghan: —
19 dei som åleine landet åtte, og ingen framand kom bland deim.
(Peqet shularghila, [yeni ata-bowilirighila] yer-zémin tapshurulghanidi, Ularning arisidin yat adem ötüshke pétinalmaytti)
20 Den vonde stødt i uro liver, for valdsmann gøymt er fåe år.
— Rezil adem barliq künliride azablinidu, Zalim kishige yillar sanaqliqla békitilgendur.
21 I øyro rædsletonar ljomar; fyrr han veit av, kjem tynaren.
Uning quliqigha wehimilerning awazi kiridu, Bayashatliqida bulangchi uning ustige bésip chüshidu.
22 Han trur’kje han kann fly frå myrkret; han venta lyt det kvasse sverd.
Qarangghuluqtin qutulushqa uning közi yetmeydu, U qilich bilen chépilishqa saqlan’ghandur.
23 Han leitar etter brød: Kvar er det? Han veit, ein myrk dag er for hand.
U ash izdep: «Zadi nedin tépilar?» dep yolda ténep yüridu, U zulmet künining uninggha yéqinlashqanliqini bilidu.
24 Naud, trengsla skræmer, tyngjer honom, liksom ein konge budd til strid.
Derd-elem hem azab uninggha wehime qilidu, Hujumgha teyyar bolghan padishahtek uning üstidin ghelibe qilidu.
25 For imot Gud han lyfte handi og våga tråssa Allvalds-Gud,
Chünki u Tengrige qarshi qolini kötürgen, Hemmige qadirgha küch körsetmekchi bolghan,
26 han storma fram med nakken lyft, med vern utav skjold-ryggjer sterke;
Shunga u boynini qattiq qilip, Köp qewetlik qalqanni kötürüp uninggha qarap étilidu.
27 han dekte andlitet med feitt og gjorde sine lender feite.
Yüzini yagh basqan bolsimu, Béqinliri semrep ketken bolsimu,
28 Han budde i bannstøytte byar, i hus som ingen burde bu i, men til grushaugar etla var.
U xarabe sheherlerde, Adem qon’ghusi kelmeydighan, Kések düwiliri bolushqa békitilgen öylerde yashaydu;
29 Han vart’kje rik, hans gods kverv burt, hans grøda luter ei mot jordi.
U héch béyimaydu, Uning mal-mülki bolsa üzülüp qalidu, Uning teelluqatliri zémin üstide kéngeymeydu.
30 Han kann’kje koma undan myrkret. Hans greiner turkast burt i hiten, og han kjem burt ved hans munns ande.
U qarangghuluqtin qéchip qutulalmaydu, Yalqun uning shaxlirini köydürüp qurutidu, [Xudaning] bir nepisi bilen u [dunyadin] kétidu.
31 Trur han på fåfengd, vert han narra, og berre fåfengd haustar han.
U saxtiliqqa tayanmisun! U aldinip ketken, shunga saxtiliqning özi uning in’ami bolidu;
32 Fyrr dagen kjem, då vert det uppfyllt, hans palmegreiner grønkar ikkje.
Uning küni téxi toshmay turupla, Uning shéxi téxi kökirip bolmayla, bu ishlar emelge ashurulidu.
33 Lik vinstokk misser han si druva, spiller sin blom som oljetreet.
Üzüm téli silkinip, tong üzümler chüshürüwétilgendek, Zeytun derixining chéchiki échilipla tökülüp ketkendek bolidu.
34 Ein syndarflokk set ingi frukt, og elden øyder mute- tjeldi.
Chünki iplaslarning jemeti tughmas bolidu, Ot para yégenlerning chédirlirini köydüriwétidu.
35 Dei avlar møda, føder tjon, og svik i fanget sitt dei nører.»
[Biraq] ular [herdaim] yamanliqni oylap, qebihlik tughduridu, Könglide haman hiyle-mikir teyyarlaydu.
