< Jobs 15 >
1 Då tok Elifaz frå Teman til ords og sagde:
Dia namaly Elifaza Temanita ka nanao hoe:
2 «Kjem svar i vind og ver frå vismann? Fyller han barmen sin med storm?
Tokony handahatra hevi-dravina va ny olon-kendry, ka hameno ny kibony amin’ ny rivotra avy any atsinanana va,
3 Vil han med ugangstale lasta? Med ord som nyttelause er?
Ary hamaly amin’ ny teny tsy mahasoa sy ny teny tsy mahatsara?
4 Otten for Gud den bryt du ned og skjeplar andakt for Guds åsyn.
Eny, foananao ny fahatahorana an’ Andriamanitra, ary tampenanao ny fivavahana eo anatrehany;
5 For syndi styrer munnen din; du talar som dei falske talar.
Fa ny helokao no manesika ny vavanao, ary mianatra ny lelan’ ny fetsy ianao.
6 Din munn deg dømer, ikkje eg; og dine lippor vitnar mot deg.
Ny vavanao ihany no manameloka anao, fa tsy izaho; Ary ny molotrao ihany no mamely anao.
7 Vart fyrst av menneskje du fødd? Vert fyre haugarne du avla?
Hianao va no voalohany izay nateraka ho olombelona? Na naloaky ny kibo talohan’ ny tendrombohitra va ianao?
8 Var du i Guds rådleggjing med? Og fekk du visdom til deg rana?
Isan’ ny mpihevitra teo amin’ Andriamanitra va ianao, ka voarombakao ho anao irery ny fahendrena?
9 Kva veit du som me ikkje veit? Kva skynar du som me ei kjenner?
Inona no fantatrao, ka tsy mba fantatray koa, na saina azonao, ka tsy ato aminay koa?
10 Gråhærd og gamling er hjå oss; han eldre er enn jamvel far din.
Ny anti-panahy sy ny fotsy volo dia misy ato aminay, eny, olona ela niainana noho ny rainao aza.
11 Er trøyst frå Gud det altfor ring? Vanvyrder du eit rolegt ord?
Ataonao ho tsinontsinona va ny fampiononana avy amin’ Andriamanitra sy ny teny natao aminao amin’ ny fahalemem-panahy?
12 Kvi let du hugen eggja deg? Kvi let du auga rulla vilt?
Nahoana no dia entin’ ny fonao ianao? Ary nahoana no mipipy foana ny masonao,
13 For imot Gud din harm du snur og let or munnen ordi strøyma.
Ka miefonefona amin’ Andriamanitra ianao, sady miteniteny foana ny vavanao?
14 Kor kann vel mannen vera rein? Og kvinnefødde hava rett?
Inona ny zanak’ olombelona no mba hadio izy? Ary izay tera-behivavy no mba ho marina?
15 På sine heilage han lit ei; for honom er’kje himmeln rein,
Indro, ireo anjeliny aza tsy mahatoky Azy, ary ny lanitra aza tsy madio eo imasony;
16 langt mindre då ein styggeting, ein mann som urett drikk som med vatn.
Koa mainka fa izay vetaveta sy tena ratsy, dia ny olona izay misotro heloka toa rano!
17 Eg vil deg læra; høyr på meg! Det som eg såg, vil eg deg melda,
Hanambara aminao aho, ka mihainoa ahy fa izay efa hitako no holazaiko,
18 det som vismenner segja kann, og ei hev dult frå sine feder,
Dia zavatra notorin’ ny olon-kendry, fa tsy nafeniny, dia izay azony avy tamin’ ny razany;
19 dei som åleine landet åtte, og ingen framand kom bland deim.
Ireny ihany no nomena ny tany, ary tsy nisy olona hafa firenena nisisika teo aminy.
20 Den vonde stødt i uro liver, for valdsmann gøymt er fåe år.
Ny ratsy fanahy mijalijaly amin’ ny androny rehetra, dia amin’ ny taona rehetra voatendry ho an’ ny lozabe.
21 I øyro rædsletonar ljomar; fyrr han veit av, kjem tynaren.
Feo mampitahotra no ren’ ny sofiny; Ary na dia miadana aza izy, dia avy hamely azy ihany ny mpandroba.
22 Han trur’kje han kann fly frå myrkret; han venta lyt det kvasse sverd.
Tsy manantena ho afaka amin’ ny maizina izy; Andrasan’ ny sabatra izy.
23 Han leitar etter brød: Kvar er det? Han veit, ein myrk dag er for hand.
Mirenireny hitady izay hohaniny izy ka manao hoe: Aiza re? Fantany fa antomotra azy ny andro maizina.
24 Naud, trengsla skræmer, tyngjer honom, liksom ein konge budd til strid.
Fahoriana sy fahaporitana no mampitahotra azy; Mandresy azy ireo tahaka ny mpanjaka efa vonona ho amin’ ny ady,
25 For imot Gud han lyfte handi og våga tråssa Allvalds-Gud,
Satria naninjitra ny tanany hanohitra an’ Andriamanitra izy Ary nirehareha hanohitra ny Tsitoha.
26 han storma fram med nakken lyft, med vern utav skjold-ryggjer sterke;
Mimaona amin’ ny fahamafian-katoka hamely Azy izy, dia amin’ ny foitran’ ampingany matevina,
27 han dekte andlitet med feitt og gjorde sine lender feite.
Satria efa matavitavy tarehy izy, ary mivalon-kotraka ny valahany;
28 Han budde i bannstøytte byar, i hus som ingen burde bu i, men til grushaugar etla var.
Ary monina ao an-tanana rava izy, dia ao an-trano tokony tsy hitoeran’ olona, izay efa voatendry ho korontam-bato.
29 Han vart’kje rik, hans gods kverv burt, hans grøda luter ei mot jordi.
Tsy hanan-karena izy, sady tsy haharitra ny heriny, ka tsy ho vokatra ambonin’ ny tany ny fananany.
30 Han kann’kje koma undan myrkret. Hans greiner turkast burt i hiten, og han kjem burt ved hans munns ande.
Tsy ho afaka amin’ ny maizina izy; ny solofony hikainkona azon’ ny lelafo; ho levon’ ny fofonain’ Andriamanitra izy.
31 Trur han på fåfengd, vert han narra, og berre fåfengd haustar han.
Aoka tsy ho voafitaka hatoky zava-poana izy; fa zava-poana no ho valiny homena azy.
32 Fyrr dagen kjem, då vert det uppfyllt, hans palmegreiner grønkar ikkje.
Raha mbola tsy tonga aza ny androny, dia manjo azy izany, ary tsy ho maitso ny sampany.
33 Lik vinstokk misser han si druva, spiller sin blom som oljetreet.
Ho tahaka ny voaloboka manintsana ny voany manta izy ary ho tahaka ny hazo oliva mampiraraka ny voniny.
34 Ein syndarflokk set ingi frukt, og elden øyder mute- tjeldi.
Fa tsy ho vanona ny ankohonan’ ny mpihatsaravelatsihy, ary ho lanin’ ny afo ny tranon’ ny mpitoroka.
35 Dei avlar møda, føder tjon, og svik i fanget sitt dei nører.»
Torontoronina fampahoriana izy ka miteraka fandozana, ary ny kibony mamorom-pitaka.