Jobs 15
1 Då tok Elifaz frå Teman til ords og sagde:
Ket simmungbat ni Elifaz a Temanita ket kinunana,
2 «Kjem svar i vind og ver frå vismann? Fyller han barmen sin med storm?
“Sumungbat aya ti masirib a tao babaen iti awan serserbina a pannakaammo ken punoenna ti bagina iti angin ti daya?
3 Vil han med ugangstale lasta? Med ord som nyttelause er?
Agkalintegan aya isuna babaen iti awan serserbina a sasao wenno kadagiti panagsasao nga awan ti nasayaat a maibungana?
4 Otten for Gud den bryt du ned og skjeplar andakt for Guds åsyn.
Pudno, kiskissayam ti panagraem iti Dios; laplapdam ti panangutob kenkuana,
5 For syndi styrer munnen din; du talar som dei falske talar.
ta isursuro ti kinadangkesmo ti ngiwatmo; pilpiliem ti maaddaan iti dila ti tao a nasikap.
6 Din munn deg dømer, ikkje eg; og dine lippor vitnar mot deg.
Uk-ukomennaka ti bukodmo a ngiwat, saan a siak; wen, agsaksi dagiti bukodmo a bibig a maibusor kenka.
7 Vart fyrst av menneskje du fødd? Vert fyre haugarne du avla?
Sika kadi ti umuna a tao a naiyanak? Napaaddaka kadi sakbay dagiti turturod?
8 Var du i Guds rådleggjing med? Og fekk du visdom til deg rana?
Nangngegmo kadi ti nalimed a pannakaammo ti Dios? Sika laeng kadi ti tao a masirib?
9 Kva veit du som me ikkje veit? Kva skynar du som me ei kjenner?
Ania ti ammom a saanmi nga ammo? Ania ti maawatam nga awan met kadakami?
10 Gråhærd og gamling er hjå oss; han eldre er enn jamvel far din.
Kaduami dagiti ubanan ken dagiti nataengan unayen a tattao a laklakay ngem ti amam.
11 Er trøyst frå Gud det altfor ring? Vanvyrder du eit rolegt ord?
Bassit kadi unay dagiti pangliwliwa ti Dios para kenka, dagiti sasao a naalumamay a para kenka?
12 Kvi let du hugen eggja deg? Kvi let du auga rulla vilt?
Apay nga ipanawnaka ti pusom? Apay nga agkusilap dagiti matam,
13 For imot Gud din harm du snur og let or munnen ordi strøyma.
tapno iturongmo ti espiritum a maibusor iti Dios ken iruarmo dagiti kasta a sasao manipud iti ngiwatmo?
14 Kor kann vel mannen vera rein? Og kvinnefødde hava rett?
Ania ti tao a nadalus koma isuna? Ania isuna a naiyanak iti babai a nalinteg koma isuna?
15 På sine heilage han lit ei; for honom er’kje himmeln rein,
Adtoy, saan nga agtaltalek ti Dios uray kadagiti sasantona; wen, saan a nadalus dagiti langit iti imatangna;
16 langt mindre då ein styggeting, ein mann som urett drikk som med vatn.
ad-adda pay a narugit ti maysa a makarimon ken nakillo, ti maysa a tao nga umin-inom iti kinadangkes a kasla danum!
17 Eg vil deg læra; høyr på meg! Det som eg såg, vil eg deg melda,
Ipakitak kenka; dumngegka kaniak; Ibagakto kenka dagiti banbanag a nakitak,
18 det som vismenner segja kann, og ei hev dult frå sine feder,
dagiti banbanag nga imbaga met dagiti mamasirib a lallaki manipud kadagiti ammada, dagiti banbanag a saan nga inlemmeng dagiti kapuonanda.
19 dei som åleine landet åtte, og ingen framand kom bland deim.
Dagitoy dagiti kapuonanda, nga isu laeng ti nakaitedan ti daga, ken awan a pulos ti gangganaet a limmabas kadakuada.
20 Den vonde stødt i uro liver, for valdsmann gøymt er fåe år.
Agtiritir ti ut-ot ti nadangkes a tao kadagiti amin nga al-aldawna, ti bilang dagiti tawtawen a naisagana a maipaay iti panagsagaba ti mangparparigat.
21 I øyro rædsletonar ljomar; fyrr han veit av, kjem tynaren.
Adda kadagiti lapayagna ti uni dagiti pamutbuteng; bayat iti kinarang-ayna, umayto kenkuana ti managdadael.
22 Han trur’kje han kann fly frå myrkret; han venta lyt det kvasse sverd.
Saanna a panpanunoten nga agsublinto isuna manipud iti kinasipnget; agur-uray ti kampilan kenkuana.
23 Han leitar etter brød: Kvar er det? Han veit, ein myrk dag er for hand.
Mapan isuna iti nadumaduma a disso para iti tinapay, a kunkunana, “Sadinno ti ayanna daytoy?' Ammona a dandanin umay ti aldaw ti kinasipnget.
24 Naud, trengsla skræmer, tyngjer honom, liksom ein konge budd til strid.
Butbutngen isuna ti rigat ken ut-ot; agballigi dagitoy a maibusor kenkuana, a kas ti ari a nakasagana a makigubat.
25 For imot Gud han lyfte handi og våga tråssa Allvalds-Gud,
Gapu ta inyunnatna ti imana a maibusor iti Dios ken sitatangsit a maibusor iti Mannakabalin amin,
26 han storma fram med nakken lyft, med vern utav skjold-ryggjer sterke;
daytoy a nadangkes a tao ket agtaray a mapan iti Dios a sisisikkel ti tengngedna, nga addaan ti napuskol a kalasag.
27 han dekte andlitet med feitt og gjorde sine lender feite.
Pudno daytoy, uray no kinallubanna ti rupana babaen ti kinalukmegna ken nagurnong ti taba kadagiti lomlomona,
28 Han budde i bannstøytte byar, i hus som ingen burde bu i, men til grushaugar etla var.
ken nagnaed kadagiti nabaybay-an a siudad; kadagiti balbalay nga awan ti agnanaed ita ken nakasagana nga agbalin a gabsuon.
29 Han vart’kje rik, hans gods kverv burt, hans grøda luter ei mot jordi.
Saanto a bumaknang isuna; saanto nga agpaut ti kinabaknangna; saanto pay nga agpaut uray ti aniniwanna iti daga.
30 Han kann’kje koma undan myrkret. Hans greiner turkast burt i hiten, og han kjem burt ved hans munns ande.
Saanto isuna a makapanaw iti kinasipnget; pagangngoento ti apuy dagiti sangsangana; pumanawto isuna gapu iti anges ti ngiwat ti Dios.
31 Trur han på fåfengd, vert han narra, og berre fåfengd haustar han.
Saan koma nga agtalek isuna kadagiti awan serserbina a banbanag, nga al-allilawenna ti bagina; ta ti kinaawan-mammaayna ket isunto ti gungonana.
32 Fyrr dagen kjem, då vert det uppfyllt, hans palmegreiner grønkar ikkje.
Mapasamakto daytoy sakbay nga umay ti tiempo ti ipapatayna; saanto a lumangto ti sangana.
33 Lik vinstokk misser han si druva, spiller sin blom som oljetreet.
Iregregnanto dagiti naganus nga ubasna a kas iti lanut ti ubas; itinnagnanto dagiti sabsabongna a kas iti kayo ti olibo.
34 Ein syndarflokk set ingi frukt, og elden øyder mute- tjeldi.
Ta malupesto dagiti bunggoy dagiti awan diosna a tattao; uramento ti apuy dagiti toldada ti pannakapasuksok.
35 Dei avlar møda, føder tjon, og svik i fanget sitt dei nører.»
Agsikugda ti kinaranggas ken ipasngayda ti kinadangkes; agsikug ti aanakanda iti panangallilaw.”
