Jobs 15
1 Då tok Elifaz frå Teman til ords og sagde:
Hahoi Teman tami Eliphaz ni a pathung.
2 «Kjem svar i vind og ver frå vismann? Fyller han barmen sin med storm?
Hat navah, Tami a lungkaang ni ahrawnghrang panuenae hoi maw a pathung han. Kanîtholae kahlî hoi a von a paha sak han namaw.
3 Vil han med ugangstale lasta? Med ord som nyttelause er?
Bang patopatang kaawm hoeh e lawk hno lahoi thoseh, hawinae ka sak thai hoeh e lawk ni a poukkhai han maw.
4 Otten for Gud den bryt du ned og skjeplar andakt for Guds åsyn.
Cathut takinae hoi ama koe ratoum e hah na ngang pouh.
5 For syndi styrer munnen din; du talar som dei falske talar.
Bangkongtetpawiteh, na payonpakainae ni, na pahni hah a cangkhai teh, huenghai onae lawk hah na kârawi.
6 Din munn deg dømer, ikkje eg; og dine lippor vitnar mot deg.
Kai ni nang yon na pen hoeh. Na pahni roeroe ni doeh yon na pen.
7 Vart fyrst av menneskje du fødd? Vert fyre haugarne du avla?
Hmaloe poung khe e lah maw na o, hoeh pawiteh monnaw ao hoehnahlan vah sak e lah na o toung maw.
8 Var du i Guds rådleggjing med? Og fekk du visdom til deg rana?
Cathut e khokhangnae hah na panue toung maw, Lungangnae he nang hane dueng lah maw ao.
9 Kva veit du som me ikkje veit? Kva skynar du som me ei kjenner?
Kaimouh ni ka panue hoeh e bangmaw na panue, kaimouh dawk kaawm hoeh e bangmaw na panue thai.
10 Gråhærd og gamling er hjå oss; han eldre er enn jamvel far din.
Kaimouh thung dawkvah sampo ka po e hoi kacuepoung e, na pa hlak hai kacuehnawn e ka o awh kaima.
11 Er trøyst frå Gud det altfor ring? Vanvyrder du eit rolegt ord?
Cathut ni a dei e lungmawngnae lawk kanem teh nang hanlah a patawpoung maw
12 Kvi let du hugen eggja deg? Kvi let du auga rulla vilt?
Bang kecu dawk maw, na lungthin ni na kahmakhai, bang kecu dawk maw avangvanglah pou na hmaiet.
13 For imot Gud din harm du snur og let or munnen ordi strøyma.
Na muitha ni Cathut taranlahoi pou a kamlang teh, hot patet e lawknaw na pahni dawk hoi na tâco sak.
14 Kor kann vel mannen vera rein? Og kvinnefødde hava rett?
Tami teh banglamaw ao teh, a thoung thai han. Napui ni a khe e teh, banglamaw ao teh, a lan thai han.
15 På sine heilage han lit ei; for honom er’kje himmeln rein,
A tamikathoungnaw patenghai, Cathut ni kâuepkhai hoeh. A mithmu vah kalvan patenghai thounghoeh pawiteh,
16 langt mindre då ein styggeting, ein mann som urett drikk som med vatn.
Panuet ka tho e, kakhin e, payonpakainae hah, tui patetlah ka net e teh, banghloimaw hoe kathounghoehe la ao han.
17 Eg vil deg læra; høyr på meg! Det som eg såg, vil eg deg melda,
Thaihaw, ka dei vai, ka hmu e hah ka pâpho han.
18 det som vismenner segja kann, og ei hev dult frå sine feder,
Tami a lungkaangnaw ni ouk a dei e mintoe koehoi e hmu e hno a hro awh hoeh e hah.
19 dei som åleine landet åtte, og ingen framand kom bland deim.
Ahnimouh dueng a poe e ram, ram alouknaw a othaihoenae hah.
20 Den vonde stødt i uro liver, for valdsmann gøymt er fåe år.
Tamikathoutnaw ni a hring na thung patawnae a khang. Amamouh kum yit touh rep kacuengroenaw koe a hro.
21 I øyro rædsletonar ljomar; fyrr han veit av, kjem tynaren.
Takitho e pawlawk hah amamae hnâ ni a thai teh, hnopai a tawn nah, ka raphoe hane naw ni a thosin awh.
22 Han trur’kje han kann fly frå myrkret; han venta lyt det kvasse sverd.
Hmonae thung hoi kamlang hane hah yuem hoeh. Bangkongtetpawiteh, ahni teh tahloi ni a ring toe.
23 Han leitar etter brød: Kvar er det? Han veit, ein myrk dag er for hand.
Ca hane tawng hanelah a kâva teh, nâmaw hote teh ao telah a ti. Hmonae hnin teh a kut dawk a pha toe tie hah a panue.
24 Naud, trengsla skræmer, tyngjer honom, liksom ein konge budd til strid.
Rucatnae hoi kângairunae ni a lungpuen sak, tarantuk hanelah coungkacoe kaawm e siangpahrang patetlah tâ e la ao.
25 For imot Gud han lyfte handi og våga tråssa Allvalds-Gud,
Bangkongtetpawiteh, Cathut taranlahoi a kut a dâw teh, Athakasaipounge taranlahoi kâoupnae hoi a kâroe.
26 han storma fram med nakken lyft, med vern utav skjold-ryggjer sterke;
Bahling katha poung e hoi, lung ka patak poung e lahoi Cathut tuk hanelah a yawng sin.
27 han dekte andlitet med feitt og gjorde sine lender feite.
Athaw ni a minhmai muen a ramuk teh, a keng thouk kathâw nakunghai,
28 Han budde i bannstøytte byar, i hus som ingen burde bu i, men til grushaugar etla var.
kingkadi e khopui dawk kho a sak teh, apinihai a ohoehnae, kingdi e kho dawk ao.
29 Han vart’kje rik, hans gods kverv burt, hans grøda luter ei mot jordi.
Tawnta mahoeh, hoeh pawiteh, a tawnta e hnopainaw kangning mahoeh, hoeh pawiteh a tawn e hah talai dawk pungdaw mahoeh.
30 Han kann’kje koma undan myrkret. Hans greiner turkast burt i hiten, og han kjem burt ved hans munns ande.
Hmonae thung hoi tâcawt mahoeh. Hmaipalai ni a kangnaw hah a kak han, a pahni dawk e kahlî hoi be a kahma sak han.
31 Trur han på fåfengd, vert han narra, og berre fåfengd haustar han.
Amahoima a kâdum teh, bang hoeh e hah kâuep han seh, bangkongtetpawiteh, a tawkphu teh banghai bang nahoeh.
32 Fyrr dagen kjem, då vert det uppfyllt, hans palmegreiner grønkar ikkje.
Atueng akuep hoehnahlan vah, kuep sak lah ao awh vaiteh, akangnaw hah naw mahoeh toe.
33 Lik vinstokk misser han si druva, spiller sin blom som oljetreet.
Misurkangnaw patetlah ka hmin hoeh rae a paw a sarut totouh kahû en vai teh, Olive thing patetlah a pei hah koung a sarut han.
34 Ein syndarflokk set ingi frukt, og elden øyder mute- tjeldi.
Bangkongtetpawiteh, tamikathoutnaw hoi kamyawng e teh, caici lah ao han. Tadawngnae hoi sak e im teh, hmai ni be a kak han.
35 Dei avlar møda, føder tjon, og svik i fanget sitt dei nører.»
Kahawi hoeh e hah a vawn teh, bang hoeh e hah a khe awh. A von dawk laithoe a vawn awh telah a ti.
