Jobs 14
1 Sjå - menneskjet, av kvinna født, det liver stutt, av uro mett.
Moto oyo abotama na mwasi azalaka kaka na mikolo moke oyo mpe etonda na pasi.
2 Som blom det sprett og visnar burt, ja, lik ein skugge burt det fer.
Akolaka mpe akawukaka lokola fololo, awumelaka te lokola elili ya lipata oyo elekaka.
3 Men du med honom auga held, og meg du dreg for domen din.
Olingi kaka kolandela ekelamu ya boye? Olingi kaka komema ye liboso na Yo mpo na kosambisa ye?
4 Skal tru det av ein urein kjem ein som er rein? Nei, ikkje ein!
Nani akoki kobimisa bopeto kati na mbindo? Moko te!
5 Når dagetalet hans er sett, hans månads-tal sett fast hjå deg, når du for han ei grensa drog som ei han yverskrida kann,
Mikolo ya moto ekatama; okata motango ya basanza na ye mpe otia mondelo oyo akoki koleka te.
6 so snu deg frå, lat han få fred og ha sin dag som leigekaren!
Longola miso na Yo mosika na ye mpe tika ye, ye moko, kino tango akozwa lifuti ya mosala na ye lokola moto oyo asalaka kaka mpo na lifuti.
7 For treet er det endå von; um det vert det hogge, sprett det att, på renningar det vantar ikkje.
Nzete ezalaka kutu na mwa elikya: ata bakati yango, ebimaka lisusu mpe ebotaka bitape ya sika;
8 Når røterne i jordi eldest, og stomnen døyr i turre mold,
misisa na yango ekoki konuna na se ya mabele, mpe eteni na yango oyo etikalaka ekoki kokufa kati na mabele,
9 ved dåm av vatnet skyt det knupp, fær som ein stikling grøne greiner.
nzokande soki kaka ezwi mayi, ekobimisa mito mpe ekobota bitape lokola nzete ya sika.
10 Men døyr ein mann, då ligg han der; han andast, og kvar er han då?
Kasi moto akufaka mpe aninganaka lisusu te, akataka motema mpe azalaka lisusu na bomoi te.
11 Som vatnet renn ut or ein sjø, som elvi minkar, turkast ut,
Ndenge mayi esilaka na liziba to ndenge mayi ekawukaka,
12 so ligg ein mann, ris ikkje upp; til himmeln kverv, dei vaknar ikkje; ein kann’kje vekkja deim or svevnen.
ndenge wana mpe moto akufaka mpe atelemaka lisusu te, akolamuka lisusu te mpe bakoki lisusu kolamusa ye te, tango nyonso likolo ekozala.
13 Å, gjev du gøymde meg i helheim, løynde meg, til din vreide gav seg, gav meg ein frest, og so meg hugsa! (Sheol h7585)
Soki kaka obombaki ngai na se ya bakufi mpe otikaki ngai kuna kino kanda na Yo esila! Soki kaka okatelaki ngai tango mpo ete, na sima na yango, okanisa ngai lisusu! (Sheol h7585)
14 Tru mannen døyr og livnar att? I all min strid eg skulde vona og venta til avløysing kom.
Nzokande, soki moto akufi, boni, akoki lisusu kozala na bomoi? Nakozela kino lolenge na ngai ebongwana.
15 Eg skulde svara, når du ropa og lengta mot dine eige verk.
Okobenga ngai, mpe ngai, nakondima; okozala na posa makasi ya ekelamu ya maboko na Yo.
16 Men no du tel kvart stig eg tek og agtar vel på syndi mi;
Solo penza, okotanga makolo na ngai, kasi okolandela lisusu masumu na ngai te.
17 mi synd er læst i pungen inn, og på mi skuld du gøymer vel!
Mabe na ngai ekokangama kati na saki, mpe okozipa masumu na ngai.
18 Som fjellet fell og smuldrast burt, og berget frå sin stad vert flutt,
Kasi, ndenge ngomba esilaka mpe ekweyaka, ndenge libanga elongwaka na esika na yango,
19 Som vatnet holar steinen ut, og flaumen skolar moldi burt, so tek du ifrå mannen voni
ndenge mayi eliaka mabanga, ndenge mayi oyo etiolaka ememaka mabele, ndenge wana mpe obebisaka elikya ya moto.
20 og tyngjer honom ned for alltid. Han fer av stad; med åsyn rengd du sender honom burt frå deg.
Olongaka ye mbala moko, mpe akendaka na ye; obebisaka elongi na ye mpe obenganaka ye.
21 Han veit’kje um hans born vert heidra; han merkar ikkje um dei armast;
Soki bana na ye ya mibali bazwi lokumu, ayebaka na ye yango te; soki basambwisi bango, amonaka na ye yango te.
22 Hans eigen kropp hans liding valdar, og sjæli græt for eigi sorg.»
Ayokaka kaka pasi kati na nzoto na ye, mpe motema na ye esalaka kaka matanga mpo na ye moko. »
