Jobs 14
1 Sjå - menneskjet, av kvinna født, det liver stutt, av uro mett.
Lòm ki fèt de fanm gen vi kout ki plen traka.
2 Som blom det sprett og visnar burt, ja, lik ein skugge burt det fer.
Tankou yon flè, li parèt e li fennen. Anplis, li sove ale kon lonbraj. Li pa dire.
3 Men du med honom auga held, og meg du dreg for domen din.
Èske Ou ouvri zye Ou sou li pou mennen li an jijman avèk W?
4 Skal tru det av ein urein kjem ein som er rein? Nei, ikkje ein!
Se kilès ki kab fè pwòp sa ki pa pwòp? Pèsòn!
5 Når dagetalet hans er sett, hans månads-tal sett fast hjå deg, når du for han ei grensa drog som ei han yverskrida kann,
Konsi fòs jou li yo avèk Ou, fòs mwa li yo avèk Ou. Ou te etabli limit li ke li p ap kab depase.
6 so snu deg frå, lat han få fred og ha sin dag som leigekaren!
Retire zye Ou sou li pou l kab pran repò, jiskaske li kab konplete jou li yo, kon yon ouvriye jounalye.
7 For treet er det endå von; um det vert det hogge, sprett det att, på renningar det vantar ikkje.
Gen espwa pou yon pyebwa lè l koupe, li kab boujonnen ankò, nouvo boujon yo kab reyisi.
8 Når røterne i jordi eldest, og stomnen døyr i turre mold,
Malgre rasin li yo vin vye nan tè a, e chouk li mouri nan tè sèch,
9 ved dåm av vatnet skyt det knupp, fær som ein stikling grøne greiner.
fè rive yon gout dlo, e li va pete pouse boujon yo kon yon plant.
10 Men døyr ein mann, då ligg han der; han andast, og kvar er han då?
Men lòm mouri pou kouche plat. Lòm mouri e kibò li ye?
11 Som vatnet renn ut or ein sjø, som elvi minkar, turkast ut,
Tankou dlo lanmè fè vapè monte e rivyè a vin sèch,
12 so ligg ein mann, ris ikkje upp; til himmeln kverv, dei vaknar ikkje; ein kann’kje vekkja deim or svevnen.
konsa lòm kouche, e li pa leve ankò. Jiskaske syèl yo vin disparèt, li p ap reveye, ni leve ankò.
13 Å, gjev du gøymde meg i helheim, løynde meg, til din vreide gav seg, gav meg ein frest, og so meg hugsa! (Sheol h7585)
O ke ou ta kapab kache mwen nan sejou lanmò an, pou ou ta kapab fè m kache jiskaske chalè Ou retounen kote Ou! Ke Ou ta fikse yon limit pou mwen, e sonje m! (Sheol h7585)
14 Tru mannen døyr og livnar att? I all min strid eg skulde vona og venta til avløysing kom.
Si yon nonm mouri, èske li va leve ankò? Pou tout jou a lit mwen yo, mwen ta tann jiskaske lè rive pou yo lage m.
15 Eg skulde svara, når du ropa og lengta mot dine eige verk.
Ou ta rele e mwen ta reponn Ou; Konsa, Ou ta anvi anpil zèv men Ou yo.
16 Men no du tel kvart stig eg tek og agtar vel på syndi mi;
Paske koulye a, ou konte tout pa mwen fè yo. Èske Ou pa swiv peche m yo?
17 mi synd er læst i pungen inn, og på mi skuld du gøymer vel!
Transgresyon mwen yo sele nèt nan yon sachè Konsa, Ou vlope tout inikite m yo.
18 Som fjellet fell og smuldrast burt, og berget frå sin stad vert flutt,
Men mòn nan kap tonbe pa mòso pa fè anyen; wòch la ap kite plas li.
19 Som vatnet holar steinen ut, og flaumen skolar moldi burt, so tek du ifrå mannen voni
Dlo a epwize wòch yo, gran fòs li lave pousyè tè a. Se konsa Ou detwi espwa a lòm.
20 og tyngjer honom ned for alltid. Han fer av stad; med åsyn rengd du sender honom burt frå deg.
Ou vin fè l soumèt nèt pou tout tan, e li pati; Ou chanje aparans li, e voye l ale.
21 Han veit’kje um hans born vert heidra; han merkar ikkje um dei armast;
Fis li yo vin resevwa lonè, men li menm pa konnen sa; oswa fis li yo vin pa anyen, men li pa apèsi sa.
22 Hans eigen kropp hans liding valdar, og sjæli græt for eigi sorg.»
Men kò l fè mal; epi li fè dèy sèlman pou pwòp tèt li.
