Jobs 14
1 Sjå - menneskjet, av kvinna født, det liver stutt, av uro mett.
人为妇人所生， 日子短少，多有患难；
2 Som blom det sprett og visnar burt, ja, lik ein skugge burt det fer.
出来如花，又被割下， 飞去如影，不能存留。
3 Men du med honom auga held, og meg du dreg for domen din.
这样的人你岂睁眼看他吗？ 又叫我来受审吗？
4 Skal tru det av ein urein kjem ein som er rein? Nei, ikkje ein!
谁能使洁净之物出于污秽之中呢？ 无论谁也不能！
5 Når dagetalet hans er sett, hans månads-tal sett fast hjå deg, når du for han ei grensa drog som ei han yverskrida kann,
人的日子既然限定， 他的月数在你那里， 你也派定他的界限，使他不能越过，
6 so snu deg frå, lat han få fred og ha sin dag som leigekaren!
便求你转眼不看他，使他得歇息， 直等他像雇工人完毕他的日子。
7 For treet er det endå von; um det vert det hogge, sprett det att, på renningar det vantar ikkje.
树若被砍下， 还可指望发芽， 嫩枝生长不息；
8 Når røterne i jordi eldest, og stomnen døyr i turre mold,
其根虽然衰老在地里， 干也死在土中，
9 ved dåm av vatnet skyt det knupp, fær som ein stikling grøne greiner.
及至得了水气，还要发芽， 又长枝条，像新栽的树一样。
10 Men døyr ein mann, då ligg han der; han andast, og kvar er han då?
但人死亡而消灭； 他气绝，竟在何处呢？
11 Som vatnet renn ut or ein sjø, som elvi minkar, turkast ut,
海中的水绝尽， 江河消散干涸。
12 so ligg ein mann, ris ikkje upp; til himmeln kverv, dei vaknar ikkje; ein kann’kje vekkja deim or svevnen.
人也是如此，躺下不再起来， 等到天没有了，仍不得复醒， 也不得从睡中唤醒。
13 Å, gjev du gøymde meg i helheim, løynde meg, til din vreide gav seg, gav meg ein frest, og so meg hugsa! (Sheol h7585)
惟愿你把我藏在阴间， 存于隐密处，等你的忿怒过去； 愿你为我定了日期，记念我。 (Sheol h7585)
14 Tru mannen døyr og livnar att? I all min strid eg skulde vona og venta til avløysing kom.
人若死了岂能再活呢？ 我只要在我一切争战的日子， 等我被释放的时候来到。
15 Eg skulde svara, når du ropa og lengta mot dine eige verk.
你呼叫，我便回答； 你手所做的，你必羡慕。
16 Men no du tel kvart stig eg tek og agtar vel på syndi mi;
但如今你数点我的脚步， 岂不窥察我的罪过吗？
17 mi synd er læst i pungen inn, og på mi skuld du gøymer vel!
我的过犯被你封在囊中， 也缝严了我的罪孽。
18 Som fjellet fell og smuldrast burt, og berget frå sin stad vert flutt,
山崩变为无有； 磐石挪开原处。
19 Som vatnet holar steinen ut, og flaumen skolar moldi burt, so tek du ifrå mannen voni
水流消磨石头， 所流溢的洗去地上的尘土； 你也照样灭绝人的指望。
20 og tyngjer honom ned for alltid. Han fer av stad; med åsyn rengd du sender honom burt frå deg.
你攻击人常常得胜，使他去世； 你改变他的容貌，叫他往而不回。
21 Han veit’kje um hans born vert heidra; han merkar ikkje um dei armast;
他儿子得尊荣，他也不知道， 降为卑，他也不觉得。
22 Hans eigen kropp hans liding valdar, og sjæli græt for eigi sorg.»
但知身上疼痛， 心中悲哀。
