Jobs 13
1 Ja, allting hev mitt auga set og øyra høyrde og forstod;
Oto te wszystkie rzeczy widziało oko moje, słyszało ucho moje, i zrozumiało.
2 alt det de veit, det veit eg og; for dykk eg ei tilbake stend.
Jako wy to wiecie, tak ja też wiem, i nie jestem podlejszym niźli wy.
3 Men eg til Allvalds Gud vil tala, med Gud eg vil til retten ganga;
Wszakże radbym z Wszechmocnym mówił, i radbym się z Bogiem rozpierał.
4 Men de vil dekkja til med lygn, er berre ugagnslækjarar.
Boście wy sprawcy kłamstwa: wszyscyście wy lekarze nikczemni.
5 Å, gjev de vilde tegja still, so kunde det for visdom gjelda.
Byście wy raczej milczeli, a poczytanoby wam to za mądrość.
6 Høyr på den skrapa eg vil gjeva, merk når mi lippa åtak gjer!
Słuchajcież teraz odporu mego, a dowody ust moich obaczcie.
7 Vil de forsvara Gud med lygn? Vil de hans sak med urett verja?
Izali broniąc Boga mówić będziecie nieprawość? albo za nim mówić będziecie fałsz?
8 Vil de for honom gjera mismun, og spela Guds sakførarar?
Czy się na osobę jego oglądać będziecie? Czy się o Boga będziecie spierać?
9 Gjeng det dykk vel, når han dykk prøver? Kann de han narra som eit mennesk’?
Zaż to dobrze będzie, gdy on was będzie próbował? Zaż, jako człowiek oszukany bywa, tak wy go oszukacie?
10 Han skal so visst dykk straffa strengt, um de slik mismunn gjer i løynd.
Zaiste karać was będzie, jeźlibyście skrycie twarz jego przyjmowali.
11 Med høgdi si han skræmar dykk, hans rædsla yver dykk skal falla.
Izali zacność jego nie ustraszy was? a strach jego nie przypadnie na was?
12 Og dykkar kraft-ord vert til oska, og dykkar prov til blaute leir.
Pamiątki wasze podobne są popiołowi, a wyniosłość wasza kupie błota.
13 Teg stilt, lat meg tala ut, so fær det gå meg som det kann!
Milczcież, zaniechajcie mię, a ja mówić będę; a niech przyjdzie na mię, co chce.
14 Kvi skuld’ eg ta mitt kjøt i tenner? Og halda livet mitt i handi?
Czemuż mam szarpać ciało moje zębami mojemi, i duszę moję kłaść w ręce swe?
15 Han drep meg, ei eg ventar anna, mi ferd for han lik’vel eg hævdar.
Oto, choćby mię i zabił, przecię w nim będę ufał; wszakże dróg moich przed obliczem jego będę bronił.
16 Men ogso det skal hjelpa meg; hjå han fær ingen urein møta.
Onci sam będzie zbawieniem mojem, ale przed oblicze jego obłudnik nie przyjdzie;
17 So høyr då det eg segja vil; lat meg for dykkar øyro tala!
Słuchajcież z pilnością mowy mojej, a powieść moja niech przyjdzie w uszy wasze.
18 Eg saki hev til rettes lagt; eg skal få rett, det veit eg visst.
Oto się teraz gotuję do prawa, i wiem, że usprawiedliwiony będę.
19 Kven er det som med meg kann strida? Eg skulde tegja stilt og døy.
Któż się będzie spierał ze mną, tak abym umilknął i umarł?
20 Tvo ting må du spara meg for; då løyner eg meg ikkje for deg:
Tylko dwóch rzeczy, o Boże! nie czyń ze mną, przed oblicznością twoją nie skryję się.
21 Di hand lyt burt frå meg du taka, lat ei di rædsla skræma meg!
Rękę twoję odemnie oddal, a strach twój niech mną nie trwoży.
22 Stemn meg so inn! eg stend til svars; eller eg talar og du svarar.
Potem zawołaj mię, a ja tobie odpowiem; albo ja niech mówię, a ty mnie odpowiedz.
23 Kor mange brot og synder hev eg? Seg meg mi misgjerd og mi synd!
Wieleż jest nieprawości i grzechów moich? przestępstwo moje, grzech mój pokaż mi.
24 Kvifor vil du di åsyn løyna og for ein fiend’ halda meg?
Przeczże oblicze twoje zakrywasz, a poczytasz mię sobie za nieprzyjaciela?
25 Vil eit burtblåse blad du skræma? Forfylgja du eit visna strå? -
Izali skruszysz liść chwiejący się? a źdźbło suche gonić będziesz?
26 Når du idømer meg slik straff og let meg erva ungdoms synder
Albowiem piszesz przeciwko mnie gorzkości, a przywłaszczasz mi nieprawość młodości mojej;
27 og legg i stokken mine føter, og vaktar alle mine vegar, slær krins um mine foteblad.
I włożyłeś w pęta nogi moje, a podstrzegasz wszystkich ścieżek moich, i na ślad nóg moich następujesz.
28 Og det mot ein som morkna er, lik klædeplagg som mol et upp.
Choć jako spróchniałe drzewo niszczeję; a jako szata, którą mól psuje.
