Jobs 13
1 Ja, allting hev mitt auga set og øyra høyrde og forstod;
Nana, kua kitea katoatia tenei e toku kanohi, kua rongo toku taringa, kua mohio.
2 alt det de veit, det veit eg og; for dykk eg ei tilbake stend.
Ko ta koutou e mohio na, ko taku ano tena e mohio nei: kahore hoki ahau i hoki iho i a koutou.
3 Men eg til Allvalds Gud vil tala, med Gud eg vil til retten ganga;
Ina, e whai kupu ano ahau ki te Kaha Rawa: a e hiahia ana ki te korerorero ki te Atua.
4 Men de vil dekkja til med lygn, er berre ugagnslækjarar.
Ko koutou ia, he hunga tito i te teka, he rata horihori noa koutou katoa.
5 Å, gjev de vilde tegja still, so kunde det for visdom gjelda.
Te pai na, me i mutu rawa a koutou korero! Ko to koutou whakaaro nui hoki tena.
6 Høyr på den skrapa eg vil gjeva, merk når mi lippa åtak gjer!
Tena ra, whakarongo mai ki taku tautohe, maharatia nga whawhai a oku ngutu.
7 Vil de forsvara Gud med lygn? Vil de hans sak med urett verja?
Me tautoko ta te Atua ki te kupu kino? me tautoko ranei tana ki te tinihanga?
8 Vil de for honom gjera mismun, og spela Guds sakførarar?
Ka whakapai kanohi koia koutou ki a ia? Ma koutou ranei ta te Atua tautohe?
9 Gjeng det dykk vel, når han dykk prøver? Kann de han narra som eit mennesk’?
He pai ranei kia rapua ta koutou e ia? E maminga ranei koutou ki a ia, e pera me tetahi ka maminga nei ki te tangata?
10 Han skal so visst dykk straffa strengt, um de slik mismunn gjer i løynd.
He pono ka whakahe ia ki a koutou ki te whakapai puku koutou i te kanohi.
11 Med høgdi si han skræmar dykk, hans rædsla yver dykk skal falla.
E kore ranei koutou e mataku ki tona nui? E kore ranei te wehi ki a ia e tau ki a koutou?
12 Og dykkar kraft-ord vert til oska, og dykkar prov til blaute leir.
Ko a koutou pepeha nunui he whakatauki no te pungarehu, ko o koutou parepare he parepare paru.
13 Teg stilt, lat meg tala ut, so fær det gå meg som det kann!
Kati te korero, waiho noa iho ahau, kia korero ai ahau, ahakoa pa mai te aha ki ahau.
14 Kvi skuld’ eg ta mitt kjøt i tenner? Og halda livet mitt i handi?
He aha oku kikokiko i ngaua ai e oku niho? He aha toku wairua i waiho ai e ahau i roto i toku ringa?
15 Han drep meg, ei eg ventar anna, mi ferd for han lik’vel eg hævdar.
Ahakoa whakamate noa ia i ahau, ka tatari tonu ahau ki a ia: otiia ka mau tonu ahau ki oku ara i tona aroaro.
16 Men ogso det skal hjelpa meg; hjå han fær ingen urein møta.
Ko tenei hoki hei oranga moku; e kore hoki te tangata atuakore e tae mai ki tona aroaro.
17 So høyr då det eg segja vil; lat meg for dykkar øyro tala!
Ata whakarongo ki aku korero: kia anga mai o koutou taringa ki taku e whakapuaki nei.
18 Eg saki hev til rettes lagt; eg skal få rett, det veit eg visst.
Na kua takoto taku mo te whakawa; e mohio ana ahau he tika ahau.
19 Kven er det som med meg kann strida? Eg skulde tegja stilt og døy.
Ko wai ia hei totohe ki ahau? Ka whakarongo puku hoki ahau aianei, a ka hemo ahau.
20 Tvo ting må du spara meg for; då løyner eg meg ikkje for deg:
Engari kaua nga mea e rua e meatia mai ki ahau; katahi ahau ka kore e huna i ahau i tou mata.
21 Di hand lyt burt frå meg du taka, lat ei di rædsla skræma meg!
Kia matara atu tou ringa ki tawhiti i ahau; a kaua ahau e whakawehia e te mataku ki a koe.
22 Stemn meg so inn! eg stend til svars; eller eg talar og du svarar.
Ko reira, mau e karanga, a maku e whakao atu; maku ranei e korero, a mau e whakahoki kupu mai ki ahau.
23 Kor mange brot og synder hev eg? Seg meg mi misgjerd og mi synd!
Ka hia ra oku kino, oku hara? Meinga ahau kia matau ki toku he me toku hara.
24 Kvifor vil du di åsyn løyna og for ein fiend’ halda meg?
He aha tou mata i huna ai e koe? He aha ahau i kiia ai e koe he hoariri?
25 Vil eit burtblåse blad du skræma? Forfylgja du eit visna strå? -
E kapokapohia ranei e koe te pakawha e puhia haeretia ana? E whaia ranei e koe te papapa maroke?
26 Når du idømer meg slik straff og let meg erva ungdoms synder
Kei te tuhituhi na hoki koe i nga mea kawa moku, e mea ana hoki kia riro mai i ahau nga he o toku taitamarikitanga.
27 og legg i stokken mine føter, og vaktar alle mine vegar, slær krins um mine foteblad.
Karapitia iho e koe oku waewae ki te rakau, he mea tohu nau oku ara katoa, a he mea tuhi nau oku takahanga waewae tawhio noa:
28 Og det mot ein som morkna er, lik klædeplagg som mol et upp.
Ahakoa toku rite kei te mea pirau, e memeha noa ana, kei te kakahu e kainga ana e te purehurehu.
