Jobs 13
1 Ja, allting hev mitt auga set og øyra høyrde og forstod;
Khenhaw! he e hnonaw pueng heh, ka mit hoi ka hmu. Ka hnâ ni a thai teh a thaipanuek.
2 alt det de veit, det veit eg og; for dykk eg ei tilbake stend.
Nangmouh ni na panue e teh, kai ni hai ka panue van. Nangmouh hlak hoe ka rahnoum hoeh.
3 Men eg til Allvalds Gud vil tala, med Gud eg vil til retten ganga;
Hateiteh, Athakasaipounge koevah, ka dei haw nei, Cathut hoi rei pouk hanelah ka ngai poung.
4 Men de vil dekkja til med lygn, er berre ugagnslækjarar.
Hateiteh, nangmouh teh laithoe ka dei e lah na o awh.
5 Å, gjev de vilde tegja still, so kunde det for visdom gjelda.
Duem awm awh haw, hottelah pawiteh, na lungangnae la ao han ei.
6 Høyr på den skrapa eg vil gjeva, merk når mi lippa åtak gjer!
Ka pouknae heh thai awh haw, ka pahni dawk hoi ka tâcawt e kâheinae heh alawkpui lah pouk awh.
7 Vil de forsvara Gud med lygn? Vil de hans sak med urett verja?
Cathut hanelah kahawihoeh poung lah a dei awh han maw, Ahni hanelah laithoe na dei awh han maw.
8 Vil de for honom gjera mismun, og spela Guds sakførarar?
Ahni hanelah kapeknae na tawn awh na maw, Cathut teh na oun awh han maw
9 Gjeng det dykk vel, når han dykk prøver? Kann de han narra som eit mennesk’?
Ama ni nangmanaw hah rek na toun awh pawiteh, ahawi han namaw. Tami a panuikhaie patetlah ama hah na panuikhai han namaw.
10 Han skal so visst dykk straffa strengt, um de slik mismunn gjer i løynd.
Arulahoi kapeknae na tawn awh pawiteh, ama ni na yue awh roeroe han doeh.
11 Med høgdi si han skræmar dykk, hans rædsla yver dykk skal falla.
Ahawinae ni na lungpuen sak awh mahoeh maw. Taki thonae hah nangmouh dawkvah bawt mahoeh maw
12 Og dykkar kraft-ord vert til oska, og dykkar prov til blaute leir.
Namamae cingthuinae lawk hah, hraba cingthuinae lawk doeh. Na kângainae khorapan hai tangpung hoi pacawp rumram e la doeh ao.
13 Teg stilt, lat meg tala ut, so fær det gå meg som det kann!
Duem awm awh haw, lawk na dei sak haw. Ka tak dawk banghai phat na yawkaw seh.
14 Kvi skuld’ eg ta mitt kjøt i tenner? Og halda livet mitt i handi?
Bangdawkmaw ka tak hah ka hâ hoi ka kei vaiteh, ka hringnae hah ka kut dawk ka ta han.
15 Han drep meg, ei eg ventar anna, mi ferd for han lik’vel eg hævdar.
Na ka thet nakunghai ama teh kâuepkhai han doeh. Hottelah nakunghai a hmalah yonthanae lawk bout ka dei han.
16 Men ogso det skal hjelpa meg; hjå han fær ingen urein møta.
Ama teh kaie rungngangnae lah ao han. Bangkongtetpawiteh, tamitongthoenaw teh a hmalah tho thai mahoeh.
17 So høyr då det eg segja vil; lat meg for dykkar øyro tala!
Ka dei e heh kahawicalah thai awh haw, ka pâpho e heh na hnâ dawk kâen sak.
18 Eg saki hev til rettes lagt; eg skal få rett, det veit eg visst.
Khenhaw! ka dei e kong dawkvah yo ka pouk e doeh toe, yon na ngaithoum han tie hah ka panue.
19 Kven er det som med meg kann strida? Eg skulde tegja stilt og døy.
Apimaw na ka oun hane kaawm. Awm boipawiteh, duem ka o vaiteh, ka due yawkaw han.
20 Tvo ting må du spara meg for; då løyner eg meg ikkje for deg:
Kai dawk hno kahni touh dueng heh sak hanh yawkaw, hottelah pawiteh nang koehoi kâhrawk mahoeh.
21 Di hand lyt burt frå meg du taka, lat ei di rædsla skræma meg!
Kai koehoi na kut hah ahla poungnae koe kampuen sak, taki na thonae e ni ka lungpuen sak hanh naseh.
22 Stemn meg so inn! eg stend til svars; eller eg talar og du svarar.
Hottelah pawiteh na kaw nah na pathung han. Hoeh pawiteh lawk na dei sak haw, nama ni na pathung.
23 Kor mange brot og synder hev eg? Seg meg mi misgjerd og mi synd!
Ka payonpakai e hoi ka yonnae hah nâyittouh maw apap vai, kâtapoenae hoi ka yonnae hah na panuek sak haw.
24 Kvifor vil du di åsyn løyna og for ein fiend’ halda meg?
Bangdawkmaw na minhmai na hro teh, na taran lah na pouk.
25 Vil eit burtblåse blad du skræma? Forfylgja du eit visna strå? -
Kahlî ni a palek e lengle teh, na pâlei han na maw, Cakong hah na pâlei han namaw
26 Når du idømer meg slik straff og let meg erva ungdoms synder
Bangkongtetpawiteh, kakhat e hno hah, kai na taranlahoi na thut teh, ka nawca nah payonpakai e naw hah na phu sak.
27 og legg i stokken mine føter, og vaktar alle mine vegar, slær krins um mine foteblad.
Ka khok hlong na buet teh, ka lamthung pueng hah kahnaicalah na khet. Ka khoksampha hanelah rui khoup na payang.
28 Og det mot ein som morkna er, lik klædeplagg som mol et upp.
Tami teh kahmawn e hno patetlah atum teh, khakbara ni a ca e hnicu patetlah doeh ao.
