Jobs 13
1 Ja, allting hev mitt auga set og øyra høyrde og forstod;
Khenah, hae hmuennawk hae ka mik mah hnuk boeh; ka naa mah thaih moe, panoek boeh.
2 alt det de veit, det veit eg og; for dykk eg ei tilbake stend.
Na panoek ih hmuen to, ka panoek toeng; nang pongah ka hnaem kue ai.
3 Men eg til Allvalds Gud vil tala, med Gud eg vil til retten ganga;
Toe Thacak Sithaw khaeah ka thuih moe, Sithaw hoi angaek hanah ka koeh.
4 Men de vil dekkja til med lygn, er berre ugagnslækjarar.
Toe nangcae loe amsawnlok thui kami, tidoeh avang ai siboi ah ni na oh o.
5 Å, gjev de vilde tegja still, so kunde det for visdom gjelda.
Lok apae ai ah na oh o duem nahaeloe, nangmacae palunghahaih ah om tih.
6 Høyr på den skrapa eg vil gjeva, merk når mi lippa åtak gjer!
Ka thuih han ih lok to tahngai oh loe, pahni hoiah ka thuih han ih lok hae tahngai oh.
7 Vil de forsvara Gud med lygn? Vil de hans sak med urett verja?
Sithaw kasae na thuih o han maw? Anih to na ling o han maw?
8 Vil de for honom gjera mismun, og spela Guds sakførarar?
Anih mikhmai maw na khet o han? Sithaw han lok na aek pae o han maw?
9 Gjeng det dykk vel, når han dykk prøver? Kann de han narra som eit mennesk’?
Anih mah ang khet o naah hoih, tiah thui tih maw? Kami aling baktiah Sithaw to aling thai maw?
10 Han skal so visst dykk straffa strengt, um de slik mismunn gjer i løynd.
Tamquta hoi mikhmai na khet o nahaeloe, anih mah na thuitaek o tih.
11 Med høgdi si han skræmar dykk, hans rædsla yver dykk skal falla.
A lensawkhaih loe nang han zitthok ai maw? Anih zit thohhaih na nuiah krah mak ai maw?
12 Og dykkar kraft-ord vert til oska, og dykkar prov til blaute leir.
Nangcae panoek thaihaih loe maiphu baktiah ni oh, nangcae abuephaih ahmuen doeh long hoiah sak ih abuephaih ah ni oh.
13 Teg stilt, lat meg tala ut, so fær det gå meg som det kann!
Anghngai o duem ah, lok ka thuih han vop; to pacoengah kawbaktih hmuen doeh ka nuiah pha nasoe.
14 Kvi skuld’ eg ta mitt kjøt i tenner? Og halda livet mitt i handi?
Toe kai loe ka ngan hae kaek moe, ka hinghaih hae ban hoi ka sin han.
15 Han drep meg, ei eg ventar anna, mi ferd for han lik’vel eg hævdar.
Anih mah kai na hum cadoeh, a nuiah oephaih ka tawn vop tih; a hmaa ah zae loihhaih lok to ka thuih han vop.
16 Men ogso det skal hjelpa meg; hjå han fær ingen urein møta.
Anih loe kai pahlonghaih ah om tih; amoek kaminawk loe a hmaa ah angzo o mak ai.
17 So høyr då det eg segja vil; lat meg for dykkar øyro tala!
Ka lok hae palung tang hoi tahngai oh; ka thuih ih lok hae naa patueng oh.
18 Eg saki hev til rettes lagt; eg skal få rett, det veit eg visst.
Khenah, vaihi kaimah kawng taphong hanah ka oh coek, ka zaehaih loih tih boeh, tiah ka panoek.
19 Kven er det som med meg kann strida? Eg skulde tegja stilt og døy.
Mi mah maw kai hae zaehaih net tang tih? To tiah zaehaih na net nahaeloe, lok apae ai ah kang hngai duem moe, ka duek halat han boeh.
20 Tvo ting må du spara meg for; då løyner eg meg ikkje for deg:
Hmuen hnetto khue ni kang hnik; nang paek nahaeloe na hmaa hoiah kang hawk ving mak ai.
21 Di hand lyt burt frå meg du taka, lat ei di rædsla skræma meg!
Kai khae hoi na ban to azuk ving ah, na zitthohhaih hoiah na pazih hmah.
22 Stemn meg so inn! eg stend til svars; eller eg talar og du svarar.
To pacoengah na kawk ah, kang pathim han; to tih ai boeh loe kai ka thuih hmaloe han, to pacoengah nang mah pathim ah.
23 Kor mange brot og synder hev eg? Seg meg mi misgjerd og mi synd!
Ka sakpazaehaih hoi zaehaih nazetto maw oh? Ka sakpazaehaih hoi ka zaehaih to na patuek ah.
24 Kvifor vil du di åsyn løyna og for ein fiend’ halda meg?
Tipongah mikhmai na hawk moe, na misa ah nang suek loe?
25 Vil eit burtblåse blad du skræma? Forfylgja du eit visna strå? -
Takhi mah hmuh ih thingqam to na zit maw? Kangqo thingqam to na patom han maw?
26 Når du idømer meg slik straff og let meg erva ungdoms synder
Kakhaa parai ka zaehaih to na pakuem moe, thendoeng nathuem ah ka sak ih zaehaih atho to vaihi kai han nang tongsak boeh.
27 og legg i stokken mine føter, og vaktar alle mine vegar, slær krins um mine foteblad.
Ka khok ah thlong nang thuk moe, ka caehhaih loklamnawk boih to na khet; ka cawh ih khokkong doeh na parui boih.
28 Og det mot ein som morkna er, lik klædeplagg som mol et upp.
To tiah raihaih tongh kami loe, kaqong hmuen baktih, karaa mah caak ih laihaw kaprawn baktiah, thazok moe, anghmat zuep boeh.
