Jobs 12

1 Då svara Job og sagde:

Nanoiñe ami’ty hoe t’Iobe:

2 «Ja visst, de er dei rette folk, og visdomen døyr ut med dykk.

Toe inahareo avao ro ondaty, vaho hitrao-pihomak’ ama’ areo ty hihitse.

3 Men eg hev vit so vel som de; eg ei til atters stend for dykk; kven kjenner ikkje dette fyrr?

Fa toe mahilala ka iraho, tsy inahareo avao; Tsy zai’ areo iraho. Ia ty tsy mahafohiñe o raha rezao?

4 Til spott for venen min vert eg som bad til Gud og bønhøyrd vart. Til spott vert rettvis mann og ærleg.

Fiankahafa’ o rañekoo iraho: Kanjie’e t’i Andrianañahare, vaho toiñe’e, Fitohafañe i vañoñe tsy aman-kilay.

5 Vanvyrd ulukka! tenkjer trygg mann, vanvyrdnad ventar deim som vinglar.

Tsambolitio’ ty miagaregañe ty failo, ie nihentseñañe ho a o mipolititse am-pandiao.

6 Valdsmenn bur roleg i sitt tjeld; trygge er dei som tergar Gud, dei som hev Gud i neven sin.

Mierañerañe ty kiboho-malaso, le tsi-añoleñañe ty manigìk’ an’Andrianañahare, o mitintiñe ty ndrahare’e am-pità’eo.

7 Spør bølingen, han skal deg læra, og fugl i luft, han segja skal,

Fe añontaneo o bibio, hampandrendreha’ iareo; naho o voro-mitiliñeo, hitalilia’ iareo;

8 og tal til jordi, ho skal læra, og fisk i hav, skal melda deg:

ke misaontsia ami’ty tane toy, hañòha’e azo, apoho hitaroña’ o fian-driakeo.

9 Kven skynar ei på alt i hop, at Herrens hand hev skapa det?

Ia amy rezay ro tsy mahafohiñe t’ie nanoem-pità’ Iehovà?

10 Kvar livand’ sjæl han hev i handi og åndi åt kvart menneskje.

Kila am-pità’e ao ty fiai’ ze veloñe, naho ty kofò’ ze hene ondaty.

11 Vert ordi ei med øyra prøvde, som du med gomen maten smakar?

Tsy mpitsò-bolañe hao ty ravembia, manahake ty fitsopehan-dañilañy ty mahakama?

12 Hjå folk med gråe hår er visdom, og vit hjå deim som liver lenge.

Amo antetseo hao ty hihitse, amo lava’ androo hao ty hilala?

13 Hjå honom visdom er og kraft, hjå honom råd og dømekraft.

Aman’Añahare o hihitse naho haozarañeo; ama’e o fanoroañe naho hilalao.

14 Når han riv ned, kven byggjer upp? Når han set fast, kven løyser ut?

Heheke, mandrotsake re, le tsy hamboareñe ka; agabe’e ao t’indaty, vaho tsy ho hahañe ka.

15 Han stengjer vatnet, turkar det, slepper det, so det jordi øyder.

Hehe te kalaña’e o ranoo, le maike; irahe’e ka iereo, le añinahinà’e ty tane.

16 Hjå honom kraft og klokskap er; han eig båd’ vegvill og vill-leidar;

Ama’e ty hafatrarañe naho ty hilala; aze ty finitake naho ty mpamitake

17 rådsherrar fører han som fangar, og domarar han gjer til dårar.

Ampañaveloa’e tsy aman-kana o mpanoroo, vaho ampigege’e o mpizakao.

18 Han løyser konge-styring upp, legg reip kring livet på deim sjølve.

Abala’e ty kitambem-panjaka vaho diaña’e sokotry ty vania’e.

19 Han fører prestar plundra burt og øyder ut eld’-gamle ætter.

Asese’e tsy aman-kana o mpisoroñeo naho gorè’e ty fanalolahy.

20 Han mælet tek frå øvde talar og vitet frå dei gamle menn,

Ampitsiñe’e ty lañona’ o matoeo, naho afaha’e ty hilala’o antetseo.

21 og yver stormenn skam han øys og løyser beltet på dei sterke.

Ampidoaña’e inje o ana-donakeo naho abala’e ty sadia’ o maozatseo.

22 Han myrkret driv or holor ut og fører dimma fram i dagen.

Ventabentare’e o raha mietak’ añ’ieñeo, aboa’e an-kazavàñe o talinjon-kavilasio.

23 Han aukar folk og tynar deim; han spreider folk og fører deim;

Onjone’e o fifeheañeo naho rotsahe’e; atratrañahe’e o fifelehañeo vaho asese’e an-drohy añe.

24 Han vitet tek frå jordheimsfyrstar og let veglaus heid deim vildra;

Ampimotsoe’e arofo o mpiaolo’ ty tane toio, vaho ampirerererè’e an-dratraratra tsy aman-dalañe añe.

25 dei sviv i myrkret utan ljos, han let dei raga liksom drukne.

Ie mijimejime añ’ ieñe ao tsy an-kazavàñe; midaleandaleañe hoe jike.